Kuzu marul hanımeli ailesine (Caprifoliaceae) ve kediotu ailesinin (Valerianoideae) alt ailesine aittir. Cins, Kuzey Amerika, Kuzey Afrika ve Avrasya'da 80 tür içerir. Ortak kuzu marulu, enlemimizde masada standart olarak gelen en iyi bilinen türdür.
Kuzu marulu hakkında bilmeniz gerekenler
Kuzu marulunun botanik adı Valerianella. Salata türü için farklı isimler farklı alanlarda bulunabilir. Bunlar arasında Tarla salatası, Fare kulak marul, Kuzu marul, Tavşan kulakları veya Domuz yağı. Ayrıca buna da denir Rapunzel belirlenmiş. Kuzu marul, bir yıllık veya kışlayan yıllık bitkilere aittir. İkili dallıdırlar ve çiçekleri hermafrodittir. Corolla genellikle pembe veya mavimsi olup, korolla tüpü huni şeklindedir.
Sıradan kuzu marulunun yüksekliği 15 cm'ye kadar çıkar. Yapraklar bazaldır ve bir yaprak rozeti oluşturur. Yapraklar türe bağlı olarak yuvarlak, sivri, geniş veya dar olabilir. Yeşilin farklı tonlarında gelirler. Kuzu marulunun tozlaşması böcek, arı, kelebek ve iki kanatlı kuşlar tarafından yapılır ve çiçeklenme dönemi Nisan-Mayıs ayları arasındadır. Yetiştirilmiş kuzu marul formu işlenerek yaprak marul haline getirilir ve çok aromatiktir. Bazı çeşitlerin fındığı andıran bir tadı vardır. Almanya'da kuzu marulları taze ve tarladan temin edilebilir. Seralarda genellikle nitratlarla kirlenir ve bu nedenle bundan kaçınılmalıdır. Ancak diğer ülkelerde de kuzu marul yetiştirilmektedir.
Piyasada salkım şeklinde kuzu marul satılıyor. Oldukça zahmetli hasat nedeniyle, marul tam olarak ucuz değildir, ancak vücut üzerinde bir dizi olumlu etkiye sahiptir. Kuzu marulu sağlıklı ve lezzetlidir ve bu nedenle genellikle bahçe salatalarına alternatif olarak kullanılır. Yaprak marul, diğer birçok salataya kıyasla oldukça sağlamdır ve ayrıca sıfırın altındaki sıcaklıkları tolere edebilir. İki gruba ayrılmıştır. Yaprakları irili ufaklı olanlar var. Almanya'daki başlıca yetiştirme alanları, Rhineland-Palatinate, Kuzey Ren-Vestfalya ve Baden-Württemberg'dir.
Salatanın asıl evi Avrasya'da. Şu anda Doğu ve Kuzey Avrupa'da biliniyor, ancak sadece önceki yüzyıldan beri yetiştiriliyor. Tarla kuzu marulunun ana sezonu Ekim ve Mart ayları arasındadır. Tadı, içerdiği uçucu yağlarla belirlenir. İsviçre'de ceviz benzeri bir aromaya sahip olduğu için iyi bir sebepten dolayı kuru yemiş marul denir. Ayrıca kuzu eti gevrek ve ferahlatıcıdır.
Sağlığa önemi
Kuzu marulunda bol miktarda mineral ve vitamin bulunur. Sonuç olarak, en besleyici salata türlerinden biridir ve hatta en sağlıklısı olarak kabul edilir. Çeşitli büyüme süreçleri üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir ve görsel süreç gibi duyusal performansı destekler.
Aynı zamanda bağışıklık sistemini güçlendirir, kemikleri ve bağ dokusunu güçlendirebilir. Aynı zamanda hücrelerin yenilenmesine yardımcı olur ve cilde iyi gelir. Büyük miktarda demir, vücutta oksijen taşınmasına da yardımcı olur. Maydanozdan sonra kuzu marul tüm otlar ve sebzeler arasında en yüksek demir içeriğine sahiptir. İçerdiği uçucu yağlar ve kediotu yağının da sinirleri güçlendirdiği söyleniyor. Bu, kuzu marulunu özellikle veganlar ve vejeteryanlar için ilginç kılar. Kalori ve yağ içeriği de çok düşük.
Malzemeler ve besin değerleri
100 gram kuzu marulunda sadece 14 kalori ve 0.4 gram yağ bulunur. Bu aynı zamanda salatayı bilinçli insanlar için ilginç kılar.Aynı miktarda kuzu marulunda 1.8 gram protein, 0.7 gram karbonhidrat ve 1.5 gram lif bulunur. Beta-karoten ve C vitamini açısından zengindir.
100 gram, 35 miligram C vitamini içerir - diğer salata sebzelerinden daha fazla. Aynı zamanda vücutta A vitaminine dönüştürülen ve büyümeden sorumlu olan 663 mikrogram provitamin A içerir. Ayrıca kuzu marulunda folik asit ve kalsiyum, potasyum ve magnezyum gibi mineraller bulunur. Daha önce bahsedilen demir, hor görülmemesi gereken bir parçayı oluşturur.
Hoşgörüsüzlükler ve alerjiler
Kuzu marul, genellikle iyi tolere edildiği için çeşitli alerjileri veya intoleransları olan kişiler için önerilen salata türlerinden biridir. Bu nedenle histamin intoleransı veya fruktoz sorunları ile bile tereddüt etmeden yenebilir. Bununla birlikte, kuzu marulundaki malzemelere karşı hoşgörüsüzlük meydana gelebilir. Bazı insanlar uçucu yağlara karşı hassas olabilir. Nadir durumlarda mide veya bağırsak problemleri de ortaya çıkabilir. Bunun nedeni, küçük miktarların genellikle iyi tolere edildiği çiğ sebzelere aşırı duyarlılıktır.
Alışveriş ve mutfak ipuçları
Bazı insanlar küçük yapraklı kuzu marulunu büyük olanlara tercih ederler. Ancak sonuçta bu bir zevk meselesidir. Alışveriş yaparken yaprakların tazeliği önemlidir. Hala parlak yeşillerse, salata tereddüt etmeden satın alınabilir. Öte yandan, marul ya özenle tedavi edilmediğinden ya da çok uzun süre beklediğinden, ellerinizi sarı ya da solmuş yapraklı maruldan uzak tutmak daha iyidir.
Kuzu marulu açık havada sıfırın altındaki sıcaklıklarda yetişse bile hasattan sonra oldukça hassastır. Çabuk solma eğilimindedir, bu yüzden satın aldıktan sonra yıkanmalı ve bir dondurucu poşetine konulmalıdır. Hemen yenilmezse sebze çekmecesinde birkaç gün saklanabilir. Kuzu marulunun hazırlanmasında yıkandıktan sonra kesilmesi gerekir. Taze kuzu marulunda ince bir bıçakla kökler alınır. Bundan sonra, marul, toprağı ve kumu çıkarmak için soğuk su banyosunda yıkanır.
Daha sonra bir salata çeviricisinde kurutulabilir. Hazırlandıktan sonra birkaç dakika buzdolabına konursa gevrek ve taze kalacaktır. Ayrıca pansuman daha iyi yapışır. Bu arada, yapraklar çökme eğiliminde olduğundan, bu sadece servis yapmadan kısa bir süre önce karıştırılmalıdır.
Hazırlık ipuçları
Avusturya ve Güney Almanya'da kuzu marullu çok sayıda lezzetli tarif var. Örneğin Emmentaler gibi peynirlerle hazırlanabilir veya balkabağı ile Steiermark salatası olarak yenir. Bavyera patates salatasında da kuzu marul kullanılır.
Siyah salsify, fındık gibi salata çeşitleriyle iyi gider. Kuzeyde füme somon ve yumurta ile yenir. Kuzu marul kendi tadı nedeniyle daha yoğun malzemelerle iyi gider. Balzamik sirkeli fındık yağları pansuman olarak uygundur. Alternatif olarak ahududu sirkesi de kullanılabilir. Diğer bir seçenek de kuzu marulunu doğranmış domuz pastırması ve soğanla yapmaktır. Bunun için domuz pastırması ince doğranmış ve kurutulmuş.
Genellikle et yemekleri veya diğer doyurucu tariflerle servis edilir. Kuzu marul, eskiden sebze olarak hazırlanırdı. Bunun için et suyunda kaynatıldı. Ancak vitaminler kaybolur ve salata sümüksü hale gelir. Bu nedenle soğuk mutfakta ve salata şeklinde daha çok tavsiye edilir.
.jpg)
