hız temel motor özelliklerine aittir. Bazı spor disiplinlerinde belirleyici bileşendir.
Hız nedir?
Spor biliminde hız, güç, dayanıklılık, koordinasyon ve hareketliliğin yanı sıra temel motor özelliklerine atanır. Hareket hızı ve reaksiyon hızı olmak üzere 2 bileşene ayrılabilir.
Gücün bir yönünü tanımlayan ve bazen benzer şekilde tanımlanan hız gücünün sınırı, direniş düzeyine dayanır. Buna göre, hareket hızı, hareket dizilerini mümkün olan maksimum hızda düşük dirençle yürütme yeteneği olarak tanımlanmaktadır.
Reaksiyon hızı, bir bireyin bir hareketle bir uyarana olabildiğince çabuk tepki verme yeteneği ile karakterize edilir. En yüksek hızda gerçekleştirilen hareketler yalnızca kısa bir süre için mümkündür. Bu, gerekli enerjiyi sağlayan depolama sistemlerinin sadece küçük kapasitelere sahip olmasından kaynaklanmaktadır.
Başka hiçbir fiziksel performans bileşeni, hız kadar genetik olarak belirlenmez. Yoğun eğitim ile ancak% 15 -% 20 oranında iyileştirilebilir.
Kalıtsal beceriye ek olarak, üst düzey performans çeşitli biyolojik ve fizyolojik gereksinimlere ve teknik olarak doğru uygulamaya bağlıdır ve bu da iyi koordinasyon becerileri gerektirir.
İşlev ve görev
Günlük yaşamda hız, kaçış ve koruyucu tepkilerde rol oynar. Koruyucu reflekslerin aksine, bunlar tehlikeli bir durum algılandıktan sonra harekete geçirilen bilinçli hareket tarzlarıdır. Lokal reaksiyonlar sadece reaksiyon hızını etkiler. Bunun bir örneği, bir köpek ısırmaya çalıştığında eli veya bacağını geri çekmektir. Ek olarak, büyük bir hayvan belirli bir mesafeden saldırdığında hareket hızı da gereklidir. Koruyucu bir reaksiyon olarak kaçış, ancak mümkün olan en yüksek hızda gerçekleşirse başarılı olabilir.
Çoğu spor, hareketin bir parçası olarak hızı içerir, diğerleri ise tamamen onun tarafından şekillendirilir. Daha iyi bir farklılaşma için hız bu bağlamda 2 kısma ayrılmıştır. Döngüsel olmayan hareketlerin hızı, bireysel hareketlerle ilgilidir. Böyle bir perakende ticaret, örneğin teniste servis, voleybolda şut veya hentbolda sıçrama vuruşudur. Çarpışmadan hemen sonra, hız eylemi sona erer ve başka bir stres türü olan bir faaliyet izler, örneğin kısa vadeli sabit bir pozisyon varsayımıyla iniş.
Döngüsel hareketlerin hızı, aynı, tekrar eden hareket dizilerinin en yüksek hızda tamamlanmasıyla karakterize edilir. Tüm spor sprint aktiviteleri bu kategoriye atanabilir; atletizmde olduğu kadar yüzme veya atletizmde de. Kas hücrelerinde (ATP ve KP depoları) depolanan enerji yalnızca birkaç saniye yeterli olduğundan, bu tür hız gereksinimlerinin yerine getirilmesi zamanla sınırlıdır. İyi eğitimli sporcular, atletizmde 400 metrelik bir sprint'e karşılık gelen bu hız performansını maksimum 40 saniye boyunca elde edebilir. Bundan sonra, birim zaman başına o kadar fazla enerji dağıtılamaz. Bu nedenle hareket hızı azaltılmalı ve sporcu sürat dayanıklılığı alanına kaymalıdır.
Çoğu spor, döngüsel olmayan ve döngüsel hız bileşenleri içerir. Bir atletin ulaşabileceği hız derecesi, sağlam bir sinir kas sistemine ve antrenman durumuna bağlıdır, ancak büyük ölçüde kastaki lif bileşimi tarafından belirlenir.
Genetik olarak belirlenmiş bir oranda kasta bulunan ve eğitimden çok az etkilenebilen hızlı kasılan lifler (FT kas lifleri) ve yavaş kasılan lifler (ST kas lifleri) vardır. FT elyaflarının oranı ne kadar yüksekse, hız alanında en yüksek performans için koşullar o kadar iyi olur.
İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz
➔ Kas güçsüzlüğü için ilaçlarHastalıklar ve rahatsızlıklar
Mümkün olan en yüksek hızda hareket etme yeteneği, doğrudan kasların ve sinir sisteminin sağlamlığı ile ilgilidir. Küçük rahatsızlıklar bile maksimum performansı engeller. Kas gerilmeleri gibi minimal yaralanmalar, her kasılmada parlak, akut bir ağrıya neden olur ve hızlı hareketlerin devam etmesine izin vermez.
Aynı sorun, kas lifi veya demet yırtığı gibi daha büyük yaralanmalarda ve aynı zamanda menisküs lezyonlarında ve bağ yırtıklarında da ortaya çıkar, ancak genellikle giderek daha şiddetlidir. Hareketler, bu durumda, eğer mümkünse, ancak yavaş bir şekilde mümkündür. Ağrıyan kaslardan sorumlu olan mikro yaralanmalar bile hareket hızını sınırlar.
Kalça ve diz osteoartriti gibi aşınma ve yıpranma belirtileri bacakların hızını farklı şekillerde etkiler. Bir yandan hastalık sürecinde kaslar parçalanır ve performans düşer. Öte yandan bacakların hareket genliğini azaltan hareket kısıtlamaları da aynı hareket frekansı ile hareket hızının düşmesine neden olur.
Kaslar ancak kısa sürede yeterli enerji alırlarsa maksimum hızda performans gösterebilirler. Şeker hastalığı gibi metabolik hastalıklar tam da bu sürece müdahale eder. Kas hücrelerine glikoz emilimi engellenir. Sonuç olarak, ATP mağazaları artık fiziksel aktiviteden sonra yeterince hızlı bir şekilde yenilenemez ve hız performansı artık mümkün değildir veya yalnızca daha kısa bir süre için mümkündür.
Kasların faaliyetlerini sürdürmek için sinir uyaranlarına ihtiyacı vardır. Bunlar oluşmazsa veya yalnızca zayıflamış bir seviyeye ulaşırlarsa, daralma yoktur veya yalnızca azalmış olur. Bunun hız dahil tüm kondisyonlama becerileri üzerinde olumsuz bir etkisi vardır.
Sinirler, iletkenliği veya merkezi sinir sisteminde uyarıların oluşumunu etkileyen yaralanmalar veya hastalıkların bir sonucu olarak zarar görebilir. Her iki durumda da bu, önemli bir kas fonksiyonu kaybı ile ilişkilidir.
Polinöropatide olduğu gibi, yaralanmalara veya sinir liflerinin yalıtım tabakasının bozulmasına bağlı periferik lezyonlar, kaslarda tam veya eksik işlev kaybına neden olur. En iyi senaryoda, artık işlevler hala mevcuttur, ancak yüksek hızlı performans artık mümkün değildir.
Multipl skleroz, felç veya diğer ataktik hastalıklar gibi beyin hastalıkları birincil olarak koordinasyonu bozar, ancak diğer temel motor özelliklerini de etkiler.
.jpg)
