Leishmania tropica

Leishmania tropica Deri dokusundaki makrofajlarda hücre içi olarak yaşayan ve dağılımları için kum sineği veya kelebek sivrisinek ve omurgalılar arasında konakçı değişikliğini gerektiren büyük bir kamçılı protozoa grubuna aittir. Çoğunlukla Güney Avrupa'da ve Asya ülkelerinde bulunan, doğuya özgü bir yumru olarak da bilinen kutanöz leishmaniasis'in nedenidir. Protozoa, kan dolaşımına girdiklerinde fagositozdan nasıl kurtulacaklarını ve kandaki makrofajlarda hücre içinde çoğalacaklarını bilirler.

Leishmania tropica nedir?

Flagellated protozoa Leishmania tropica, Leishmania cinsinin bir alt türünü oluşturur ve aynı zamanda Hemoflagellates belirlenmiş. Dağılımları için insanlar veya diğer omurgalılar ile kum sineği (Phlebotomus) veya kelebek sivrisinek (Nematocera) arasında bir konak değişimine ihtiyaçları vardır.

Konak değişikliğinde, patojenin kamçılı (promastigot) ve kamçılı olmayan (amastigot) formu arasında her zaman bir değişiklik olur. Promastigote patojenler, enfekte sivrisinekte olgunlaşır ve sivrisineğin ısırma aparatına aktif olarak hareket etmek için kamçısını kullanır. Sivrisinek, insanlarda veya başka bir konakçı hayvanda bir kan damarını ısırdığında, kamçılı patojenler çevre dokuya girer. Bağışıklık sistemi tarafından düşman olarak kabul edilirler ve bu nedenle polimorfik nötrofiller (PMN) tarafından fagositozlanırlar.

Leishmania tropica fagositozda hayatta kalır ve başlangıçta hücre içinde korunur. Gerçek konakçı hücreleri olan makrofajlar, onlara PMN'nin apoptozundan ve yenilenen fagositozdan sonra ulaşır - bu durumda makrofajlar aracılığıyla. Makrofajlar içinde hücre içi olarak amastigota dönüşürler ve bölünerek çoğalabilirler.

Patojen kana tekrar salındıktan sonra, enfekte olmayan veya zaten enfekte olmuş bir sivrisinek, hortumundan patojenleri alabilir ve bunlar sivrisinekte amastigot formuna dönüşerek döngü kapatılır.

Oluşum, Dağıtım ve Özellikler

Leishmania tropica özellikle Batı ve Orta Asya'daki ülkelerde yaygındır. Endemik olaylar, Türkiye'den Pakistan'a, Hindistan'ın bazı bölgelerinde, Yunanistan'da ve Kuzey Afrika'nın bazı bölgelerinde bir şerit halinde bulunur. Parazit, ancak doğrudan kamçılı biçimde kan dolaşımına katılırsa bulaşıcıdır. Enfeksiyon, enfekte olmuş kum veya kelebek sivrisineklerin ısırmasıyla doğal olarak ortaya çıkar.

Patojenler, sivrisinek emme aparatının hemen yakınında sivrisinek içinde bulunur. Sivrisineğin kanın pıhtılaşmasını önlemek için bıçak yarasına attığı antikoagülasyon salgısı ile yıkanır ve doğrudan çevre dokuya taşınır. Dokuda, polimorfik nötrofiller olan patojenlere karşı ilk bağışıklık savunma dalgası tarafından yakalanır ve fagositoz edilir, ancak PMN'nin proteolitik maddelerini salmasını önleyen kemokinler ürettikleri için büyük ölçüde fagositozdan nasıl kurtulacaklarını bilirler. .

Ek olarak, patojenin kamçılı formu, normalde monositler ve NK hücreleri gibi diğer lökositleri çeken nötrofillerdeki belirli kemokinleri baskılayan kemokinleri salgılayabilir. Patojenler, nötrofillerin ortalama hayatta kalma süresini genellikle birkaç saatten iki ila üç güne çıkaran bir enzim salgılayarak, son konakçı hücreleri olan makrofajların ortaya çıkmasını "bekleyebilirler".

Makrofajları çeken kemokinlerin salınmasında konakçı granülositlerini aktif olarak desteklerler. PMN'nin programlanmış ve sıralı hücre ölümü olan apoptoz, makrofajları proteolitik maddelerini salmadan apoptotik hücreleri fagositoz yapmaya teşvik eder. Amastigotik Leishmania tropica böylece makrofajlar tarafından hasar görmemiş ve tespit edilmemiş granülosit fragmanları ile birlikte absorbe edilebilir ve tabiri caizse artık hücre içi olarak güvenlidir. Makrofajlarda, patojenler promastigottan amastigot formuna dönüşür ve hücre bölünmesi yoluyla çoğalır.

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Leishmania tropica, kutanöz bir leishmaniasis formuna neden olur. Patojen, enfekte bir kum sineğinin ısırığı yoluyla deri dokusuna aktarılır, böylece hastalığın semptomları ortalama olarak iki ila sekiz aylık bir kuluçka döneminden sonra ortaya çıkar. İstisnai durumlarda, kuluçka süresi birkaç yıla kadar önemli ölçüde daha uzun olabilir.

Leishmaniasis tropica, ağrısız ve kaşınmayan kuru, keratinize cilt yumrularına yol açar. Tedavi edilmeden bırakılırsa, cilt çıkıntıları genellikle 6 ila 15 ay sonra kendiliğinden iyileşir, ancak bazen arkalarında şekilsiz izler bırakır. Hastalık iyileştikten sonra genellikle ömür boyu sürecek bir bağışıklık vardır.

Nadir durumlarda, tekrarlayan kütanöz leishmaniasis bir ila 15 yıl sonra ortaya çıkabilir. Hastalığın tekrarlayan formu genellikle düzensiz kenarlarda yavaş yavaş büyüyen ve merkezden yavaşça keratinleşen ve iyileşen çoklu papüllerde kendini gösterir. Papüllerde nispeten az sayıda patojen vardır. Hastalığın (bağırsakları etkileyen) iç organ formlarının aksine, kutanöz leishmaniasis tropica genellikle daha zararsızdır, ancak genellikle çirkin izler bırakır.

Tedavi için çok az sistemik etkili antibiyotik ve ayrıca lokal olarak uygulanan bir antibiyotik mevcuttur. Ne aşılama ne de enfeksiyonu önlemeye yönelik diğer doğrudan önleyici tedbirler mevcut değildir. En iyi korunma, tehlike altındaki alanlarda geceleri kendinizi cibinlik ile korumak ve gündüzleri sivrisinek kovucu uygulamaktır.