Spongiosa substantia kemik maddesinin iç, kemikli ağıdır. Her şeyden önce kemiklerin yük taşıma kapasitesini belirler. Osteoporozda süngerimsi kemik giderek parçalanır ve kemik yük taşıma kapasitesini kaybeder.
Substantia spongiosa nedir?
İnsan Kemik dokusu Makroskopik formunda, substantia spongiosa olarak da bilinir. Bu süngerimsi madde ince trabeküllerden oluşur. Makroskopik kemik trombositleri bu şekilde bilinir.
Kemik dokusunun makroskopik yapısı kısaca süngerimsi kemik olarak da bilinir. Yassı kemikler söz konusu olduğunda ise bazen süngerimsi kemik yerine diploe kullanılır. Bu makroskopik kemik formlarından ayırt edilmesi gereken, osteojenezin başlangıcında ortaya çıkan sözde örgülü kemiktir. Dokuma kemikler kıkırdaktan yapılır veya doğrudan bağ dokusunun kök hücrelerinden oluşur. Süngerimsi kemik gibi, örgülü kemiklerin de ince kemik ışınları vardır.
Süngerimsi kemiğin çubukları doğrudan iç içe geçmez ve örülmüş kemiğinkinden farklı olarak yapısal olarak organize bir bütün oluşturmaz. İç kısımdaki büyük süngersi kemiğe ek olarak, kemik esas olarak dışarıdaki substantia compacta tarafından oluşturulur; bu, uyarlanabilir süngerimsi kemiğin aksine, oldukça statiktir ve kemiğin stabil kısmına karşılık gelir.
Anatomi ve yapı
Süngerimsi kemik, kemiklerin içinde bulunur. Madde dıştan korteksle çevrilidir. Kemik iliği, tek tek süngerimsi çubuklar arasındaki boşlukların içinde yer alır. Genel olarak, süngersi kemik, son derece sıkı bir şekilde ağa bağlı bir çerçeveye karşılık gelir.
Süngerimsi kemiğin çubukları birbirine bağlanır ve ızgara benzeri bir yapı oluşturur. Trabeküllerin çoğu süngersi kemiğin içinde, esas olarak tek tek kemiklerin yük hatları boyunca uzanır. Stres yörüngeleri bu bağlamda sıklıkla kullanılır. Süngerimsi kemiğin mimarisi, büyük ölçüde kemikteki basınç koşullarına bağlıdır. Örneğin kemiğin belirli bir bölümü aşırı basınca maruz kalırsa, süngerimsi kemik bu bölgedeki basınç gereksinimlerine uyum sağlar.
Aynısı femur başına etki eden bükülme veya burulma kuvvetleri için de geçerlidir. Hafif yapı prensibi sayesinde süngersi kemik, kemik maddesini korur ve böylece kemiklerin minimum ağırlığını sağlar.
İşlev ve görevler
Osteogenezde öncelikle örgülü kemik oluşturulur. Kondral osteojenezde osteoblastlar, kıkırdaktan yapılmış dokuma kemiği oluşturur. Bu kemikleşme dolaylıdır. Doğrudan ossifikasyonda, dokuma kemik, kemik yapıcı osteoblastlar tarafından doğrudan bağ dokusunun kök hücrelerinden oluşturulur.
Bu nedenle, işleme doğrudan veya desmal osteojenez denir. Madde, her örgülü kemiğin yüzeyinde yoğunlaşır. Ek olarak, osteogenez sırasında dışarıdan ek kemik maddesi birikir. Bu madde kortekse karşılık gelir. İçeride kemik maddesi süngersi kemiğe dönüştürülür. Kemik parçalayan osteoklastlar bu yeniden modelleme çalışmasında yer alır. Osteoblastlar aynı anda kemik malzemesini yeniden oluştururken kemik matrisinin parçalarını parçalarlar.
Süngerimsi kemiğin karakteristik kemik çubukları, osteoblastların çalışmasından kaynaklanır. Ortaya çıkan kafes yapısı, osteogenez çalışması tamamlandıktan sonra her bir kemik üzerindeki yeni yüklere dinamik olarak ve ömür boyu adapte olur. Süngerimsi kemiğin işlevi bu nedenle öncelikle kemik stabilizasyonuna ve değişen yüklere kemik adaptasyonuna karşılık gelir. Bu nedenle süngersi kemik, bir kemiğin yük taşıma kapasitesinden özellikle sorumludur.
Hastalıklar
Substantia spongiosa'nın en önemli hastalıklarından biri osteoporozdur. Osteoporoz, doğal yaşlanma sürecinin bir parçası olarak fizyolojik olarak normal kemik kaybını çok aşan patolojik kemik malzemesi kaybını ifade eder.
Normal yaşlanma süreci genellikle mevcut kemik kütlesinin yarısından fazlasını parçalamaz ve 30 yaşında başlar. Omurga kırıkları yalnızca normal yaşlanma süreçleri sırasında karşılık gelen bir kaza meydana geldiğinde meydana gelir. Osteoporozlu hastalarda, dış etkiler olmadan bile vertebra kırıkları meydana gelir. Yaşlılık atrofisinin aksine, osteoporoz kemiğin tüm kısımlarını parçalar. Kemiklerin süngerimsi maddesi özellikle osteoporozdan etkilenir. Bu, bireysel kemiklerin yük taşıma kapasitesini önemli ölçüde azaltır. Uzun süre osteoporoz başlangıcı herhangi bir belirti vermez.
Kemik yıkımı yavaş ilerler ve belirli bir zaman noktasında atipik kemik kırıklarına neden olur. Kırıklar tercihli olarak beldeki omurga gövdelerinde oluşur. Ya hafif darbelerden önce gelirler ya da herhangi bir tanımlanabilir neden olmadan meydana gelirler. Bir vertebra kırığı hastada ağrıya neden olur ve bu genellikle yaygın, belli belirsiz lokalize ağrı olarak algılanır. Omurga kırıkları, omurgayı deforme eder ve dul kadının kamburu olarak bilinen şeyi yaratır. Bazen yükseklik de birkaç santimetre azalır. Hastalar, aynı yaştaki sağlıklı insanlara göre kırıklara daha yatkındır ve bu nedenle, örneğin sıradan bir ev kazasından sonra sıklıkla uyluk kemiğinde kırıklardan muzdariptir.
Sebeplerine bağlı olarak osteoporoz iki türe ayrılır. Birincil osteoporoz, kronik hastalıkların etkisi olmadan ortaya çıkar. Yaşlılığa ek olarak, oluşum nedeni olarak genetik bileşenler tartışılmaktadır. Alkol, kahve ve sigara tüketimi hastalığın seyrini olumsuz etkileyebilir ve hızlandırabilir. Egzersiz eksikliği de birincil osteoporozda rol oynar. Aynı durum kalsiyum veya D vitamini yetersiz emilimi için de geçerlidir. İkincil osteoporoz, kronik hastalıkların bir parçası olarak ortaya çıkar veya bazı ilaçlar tarafından tetiklenir. Hormonal bozukluklar, şeker bozuklukları ve bağırsak hastalığı genellikle salgınla ilgilidir.
.jpg)
