Terim altında Mononükleer fagosit sistemi fagositoz yapabilen tüm vücut hücreleri birleştirilir ve dolayısıyla bağışıklık sisteminin bir parçasıdır. Hücreler, mikropları, hücresel yıkım ürünlerini ve yabancı parçacıkları emerek zararsız hale getirebilir ve uzaklaştırabilir. Sadece uygun uyarımdan sonra fagositoz yapabilen hücrelere dönüşen öncü hücreler de sistemde sayılır.
Mononükleer Fagosit Sistemi nedir?
Mononükleer Fagosit Sistemi veya kısa MPS adı verilen, fagositoz yapabilen tüm vücut hücrelerini, yani bakteriler veya virüsler şeklinde sindirebilen, öldüren ve böylece zararsız patojenik mikroplar oluşturan, ayrıca bozunma partiküllerini veya yabancı partikülleri yutabilen ve uzaklaştırabilen tüm hücreleri kapsar.
Fagositoz yapabilen mononükleer hücrelerin öncü hücreleri de MPS'ye dahil edilir. Ayrıntılı olarak, kendilerini uykuda makrofajlar olarak yerleştirdikleri dokuya adapte olmuş çok sayıda özel makrofaj, MPS'nin bir parçası olarak sayılır.
Sinir sisteminde fagositoz yapabilen mikrogliaların MPS'nin bir parçası olarak sayılıp sayılamayacağı biraz tartışmalıdır çünkü mikrogliaların monositlerden mi geliştiği yoksa glial hücrelere mi dönüştürüldükleri yeterince net değildir. 100 um'ye kadar olan çok çekirdekli osteoklastların MPS olarak sınıflandırılması konusunda anlaşma vardır. Kemik iliğinden 25 progenitör hücrenin füzyonundan oluşan ve bu nedenle birkaç çekirdeği olan osteoklastların görevi, kemik maddesini parçalamak ve çıkarmaktır.
1970'lerde tanımlanan MPS, biraz daha geniş olan ve fagositik hücrelere ek olarak retiküler bağ dokusu hücrelerini de içeren 1920'lerde geliştirilen retikülohistiositik sisteme (RHS) karşıdır.
İşlev ve görev
Mononükleer fagosit sisteminin en önemli görevleri, öncelikle istilacı patojenik mikropların alınması ve kontrolü, vücudun kendi atık partiküllerinin ölü hücrelerden (hücre döküntüsü) alınması ve uzaklaştırılmasının yanı sıra emilmesi ve yabancı partiküllerin zararsız hale getirilmesidir.
MPS içindeki karmaşık bir etkileşimde, gerekirse, karşılık gelen dokudaki dinlenme makrofajları, sitokinler ve haberci maddeler tarafından aktif makrofajlara dönüştürülür. Amiplere benzer şekilde patojenik mikropları veya parçacıkları büyütür ve alır ve onları bir iç boşluk olan fagozomun içine hapseder. Mikropları öldürmek ve ayrıştırmak için gerekli enzimler, içeriklerini fagozoma boşaltan küçük veziküller, lizozomlarda mevcuttur. Fagozomda bir tür sindirim süreci gerçekleşir.
Yaralanmalardan kaynaklanabilecek yerel enfeksiyon kaynakları olması durumunda, MPS, enflamatuar reaksiyonları ve sonraki iyileşmeyi kontrol eder. Bu bağlamda, proinflamatuar ve ayrıca antiinflamatuar etkileri olan çeşitli sitokinlerin (interlökinler) üretimi, immün reaksiyonlar için önemli bir kontrol aracıdır. Çeşitli interlökinler, aktifleştirilmiş fagositlerin kendileri tarafından sentezlenir.
Viral enfeksiyonlara sistemik bir bağışıklık tepkisi için fagositlerin ve öncül hücrelerin birbirleriyle etkileşiminde önemli bir görev, antijen sunan hücreler olarak hareket etme yetenekleridir.Fagositozlu patojenik mikropları içeren hücreler, yüzeylerinde, spesifik antikorların üretimini başlatan T yardımcı hücreler tarafından tanınan, parçalanmış mikropların belirli peptit parçalarını (antijenleri) sunar.
Ciddi bir viral enfeksiyon durumunda, dalaktaki özel makrofajlar, yeterli miktarda antikoru daha hızlı üretebilmek için fagozomlarında bulunan virüslerin başlangıçta görünüşte saçma olan replikasyonunu devralırlar. Tehlikeli virüsleri kopyalayan özelleşmiş hücreler, güvenlik nedenleriyle kaçan herhangi bir virüsün hemen yakalanabilmesi için makrofajlarla sıkıca çevrelenmiştir. Mononükleer fagosit sistemine ait hücreler aynı zamanda kansere işaret eden olası dejenerasyonlara karşı tüm hücrelerin kontrolünden sorumludur. Bağışıklık sistemi kanser hücrelerini tanır tanımaz, dejenere olarak tanınan vücudun kendi hücrelerini fagositize etmek ve parçalamak için makrofajlar aktive edilir.
Hastalıklar ve rahatsızlıklar
Mononükleer fagosit sistemiyle bağlantılı hastalıklar ve şikayetler, bir yandan sisteme ait hücrelerin işlevsel bozukluğundan kaynaklanabilir. Öte yandan, bağışıklık sisteminin uyarıcı kısmındaki arızalar veya başarısızlıklar, yani fagositlerin çok zayıf veya çok güçlü uyarılması ve aktivasyonu, benzer semptomlara yol açar.
Yanlış yönlendirilmiş bir bağışıklık reaksiyonunun tetiklediği tipik şikayetler ve hastalıklar, polen, gıda bileşenleri veya ev tozu gibi bazı zararsız partiküllere aşırı bağışıklık reaksiyonu içeren alerjik reaksiyonlardır. Alerjik reaksiyonların spektrumu çok geniştir ve semptomlarda hapşırma ve hafif cilt reaksiyonlarından anafilaktik şoka kadar değişiklik gösterir.
Multipl skleroz, Hashimoto, romatoid artrit ve diğerleri gibi çok sayıda bilinen otoimmün hastalık, genel sistemde benzer bir arıza kategorisine girer. Romatoid artrit durumunda, eklem kıkırdağına karşı antikorlar oluşur, böylece yanlış yönlendirilen makrofajlar eklem kıkırdağına saldırır, bu da bazen ciddi ve ağrılı semptomlara ve şikayetlere yol açar.
Tüm otoimmün hastalıkların ortak yanı, MPS'ye ait fagositlerin vücudun kendi hücrelerini belirli bir organa yabancı olarak sınıflandırması ve bunlarla ilgili ciddi etkilerle savaşmasıdır.
MPS'ye ait monositlerin üretiminin bozulmasına yol açan hastalıklar, bir kemik iliği kanseri olan löseminin belirli formlarıdır. Yanlış yönlendirilmiş antikor üretiminin neden olduğu bir hastalığa örnek, antifosfolipid sendromudur (APS). Fosfolipid bağlayıcı proteinlere karşı antikorlar, hayati arterlerin tıkanmasına ve dolayısıyla embolizm ve felçlere yol açabilen trombüs oluşumunun artmasına yol açar. GSP ile ilişkili bazı hastalıklar ve durumlar, genetik bir yatkınlığa kadar izlenebilir.
.jpg)
