Kalisaya

Kalisaya Kınakına bitki cinsinin (kınakına ağaçları) 23 türünden birini temsil eder.Aslında sadece Güney Amerika'ya özgüdür ve orada yerliler tarafından sıtmaya karşı tıbbi bir bitki olarak kullanılmıştır. Bugün kınakına ağaçları yalnızca kinin ekstraksiyonunda önemli bir rol oynamaktadır.

Kalisaya'nın oluşumu ve yetiştirilmesi

Kalisaya bir ağaç kadar uzun büyüyebilir. Çorak yerlerde çalı benzeri bir bitki olarak da görünür. Bilimsel adı Kalisaya okur Kınakına calisaya. Bitki kınakına ağaçlarına aittir. Kalisaya bir ağaç kadar uzun büyüyebilir. Çorak yerlerde çalı benzeri bir bitki olarak da görünür. Alt bölgede sarımsı ila açık kahverengi görünen ve dallarda genellikle kırmızımsı görünen kabuklu bir kabuğu vardır. Ayrıca dalların üzerinde uzun, koyu yeşil, parlak ve saplı yapraklar oluşturur.

Pembe-kırmızı çiçekler de gövdelerde büyür ve her biri beş yaprak oluşturur. Başlangıçta kınakına kabuğu ağaçları yalnızca Güney Amerika'da yaygındı. Bununla birlikte, kıtaların kolonizasyonu sırasında, sıtmaya karşı tıbbi özellikleri ve ateş düşürücü özellikleri nedeniyle Orta Afrika, Endonezya ve Hindistan'da da yetiştirildi. Kınakına kabuğu adının Çin ile hiçbir ilgisi yoktur, ancak Quechua dilindeki kina-kina adından türetilmiştir.

Bu, havlamanın havlaması gibi bir şey anlamına gelir. Kınakına calisaya resmi kınakına kabuğu olarak kabul edilmez. Buna Chinchona officinalis denir. Ancak resmi kınakına kabuğunun büyük bir kısmı Kalisaya'dan elde edilir. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, kınakına kabuğunun önemi keskin bir şekilde azaldı çünkü sıtma ve ateşle mücadele etmek için sentetik maddeler geliştirildi. Kalisaya'nın kabuğu bazen mide çayı karışımlarında hala kullanılmaktadır. Homeopatide hala belirli bir önemi vardır.

Etkisi ve uygulama

Tüm kınakına ağaçlarının ve dolayısıyla Kalisaya'nın ana etken maddesi kinin'dir. Kininin yanı sıra, kinidin ve cinchonidine etken maddelerini de içerir. Bununla birlikte, kınakına ağacı cinsinin tüm türlerinin bu aktif bileşenlere aynı miktarda sahip olmadığı bulunmuştur. Cinchona calisaya'daki aktif bileşenlerin içeriğinin ekonomik izolasyon sağlamak için yetersiz olduğu kanıtlandı.

Esas olarak Cinchona ledgeriana türü, İkinci Dünya Savaşı sonrasına kadar kinin çıkarmak için kullanıldı. Bundan sonra kinin, sıtmaya karşı sentetik olarak üretilen aktif maddeler lehine klorokin ve primakin gibi önemini kaybetti. Bununla birlikte, bugün sentetik aktif bileşenlerin sıtma patojenlerine karşı direnç geliştirebileceği gösterilmiştir. Kininden direnç gelişimi çok düşüktür.

Sıtmaya sözde şizonlar neden olur. Şizont, plazmodinin gelişimsel bir aşamasını temsil eder. Kinin, şizonlar üzerinde direnç geliştirmeden öldürücü bir etkiye sahiptir. Sentetik aktif bileşenlerin kullanımıyla artan direnç gelişimi nedeniyle, kinin artık sıtma tedavisinde daha sık kullanılmaktadır. Hala kınakına ağaçlarının kabuğundan elde edilmektedir. Kinin, plazmodi tarafından üretilen hempolimeraz enzimini inhibe eder.

Hempolimeraz, kandaki hemoglobinin yaşamı tehdit eden parçalanmasından sorumludur. Hempolimeraz inhibisyonu nedeniyle, sıtma patojenleri kinin tarafından zarar görür. Kininin etkisi, proteinlere bağlanmasına dayanır. Diğer önemli proteinler de engellendiği için, kinin doz aşımının yan etkileri ortaya çıkar. Bununla birlikte, kininin hemen hemen tamamı karaciğerde metabolize olur ve sonra böbreklerden atılır.

Kalisaya ve diğer tüm kınakına ağaçlarındaki bir başka aktif bileşen kinidindir. Etkisi, açık sodyum kanallarına bağlanması, potasyumun iletkenliğini düşürmesi ve kalp kaslarının kalsiyum kanallarını inhibe etmesine dayanır. Bu nedenle atriyal fibrilasyon için antiaritmik olarak kullanılır. Kalisaya da dahil olmak üzere kınakına kabuğu, günümüzde tek kinin kaynağıdır. Ancak doğal kullanımından dolayı artık bitkisel ilaçlarda rol oynamamaktadır.

Sağlık, tedavi ve korunma için önemi

Daha önce de belirtildiği gibi, Kalisaya dahil kınakına kabuğu, sıtma ve ateşe karşı en önemli tıbbi bitki olarak Güney Amerika'da kullanılmıştır. Bu arada diğer sıtma önleyici ilaçların geliştirilmesi, şifalı bitkiler olarak önemlerini azaltmıştır. Ancak kınakına kabuğundan elde edilen etken madde kinin yine tıbbi önemi daha da artmaktadır. Kalisaya, homeopatide hala önemli bir rol oynamaktadır.

Tıbbi bir bitki olarak, esas olarak ateş için kullanılmıştır. Anti-sıtma etkisi erken fark edildi. Aynı zamanda antispazmodik ve ağrı kesiciye sahiptir. Ayrıca mide problemleri, baldır krampları ve kas krampları için kullanılır. Kınakına kabuğu ağaçları, kinin ve kinidin üretimi için özel bir öneme sahiptir. Kinin, sıtmayla, özellikle tropikal sıtmayla mücadelede yine daha sık kullanılıyor.

Ayrıca uyuşturma ve ateş düşürme özellikleri nedeniyle grip benzeri enfeksiyonlara karşı etkili olduğunu kanıtlamaktadır. Özel bir uygulama alanı, babesiosis denen hastalıkta kullanılmasıdır. Bu, organizmaya keneler yoluyla bulaşan tek hücreli spor hayvanlarının neden olduğu bir enfeksiyondur. Babesiosis kendini grip benzeri semptomlarla gösterir. Tedavi, kinin ve klindamisinin oral yoldan uygulanmasıdır.

Ancak kinin aynı zamanda mide bulantısı, kusma, ishal, karın ağrısı, alerjik reaksiyonlar, sinir sistemi üzerindeki toksik etkiler veya kalp ritim bozuklukları gibi yan etkilere de neden olabilir. Kınakına kabuğu preparatları, aşırı dozda uygulandığında aynı etkiyi yaratır. Kinin için kontrendikasyonlar kulak çınlaması, optik sinir bozuklukları veya hamileliktir.

Aşırı dozlar baş dönmesi, uyuşukluk, kusma, kulak çınlaması, uyku bağımlılığı, titreme ve huzursuzluğa neden olabilir. Bu, kinin zehirlenmesidir ve kınakına kabuğunun aşırı uygulanmasından da kaynaklanabilir. Bazı kişilerde Kalisaya veya diğer kınakına ağaçları ile en ufak bir temas bile zehirlenme semptomlarına veya kurdeşen, ödem ve deri kanamasına neden olur.