Gibi digitoksin kırmızı yüksüğün yapraklarında bulunan doğal bir maddenin adıdır. Kardiyak glikozitlere aittir.
Digitoxin nedir?
Digitoksin, doğal olarak oluşan bir kardiyak glikozittir. Aktif bileşen, kırmızı yüksük otu (Digitalis purpurea) yapraklarının bir parçasını oluşturur. Steroid glikozit, üç şeker kalıntısına bağlı olan aglikon digitoksigenin'den oluşur. Glikozitin kalp etkileri vardır ve kalp kası fonksiyonlarının iyileştirilmesini sağlar.
Kırmızı yüksükotu bitkisi, 1775 gibi erken bir tarihte tıbbi olarak kullanıldı. Yüz yıl sonra, Alman-Baltık farmakolog Oswald Schmiedeberg (1838-1921) digitoksini ilk kez izole etmeyi başardı. Doktor Claude-Adolphe Nativelle daha fazla araştırma yaptı. 1962'de digitoksinin yapısını tamamen deşifre etmek mümkün oldu. Digoksinin aksine, digitoksin kalp hastalığını tedavi etmek için daha az sıklıkla kullanılır.
Farmakolojik etki
Digitoksin, kalp kasları üzerinde olumlu bir inotropik etkiye sahiptir. Steroid glikozit, ryanodin reseptörüne bağlandığından, sitozolik kalsiyum konsantrasyonu artar. Bu, kalp kası hücrelerinin daha yoğun bir şekilde kasılmasına yol açar.
Digitoksinin olumlu etkilerini göstermesi için ilacı aldıktan sonra yaklaşık üç ila dört saat sürer. Olumlu etkinin kalıcılığı 7 ile 12 saat arasında değişmektedir. Kan dolaşımına direkt enjeksiyonla daha hızlı bir etki elde edilebilir. 25 dakika ile 2 saat sonra başlar. Eylem süresi 4 ila 12 saattir.
Digitoxin'in etkisi, kalbin atış gücünün artması ve kalbin daha yavaş ve yoğun bir şekilde atması nedeniyle belirgindir. Ek olarak, organizmaya giden tüm kan akışı iyileştirilir. Kalp kasının aşırı yüklenmesini önlemek için digitoksin, diğer tüm kardiyak glikozitler gibi, diğer ilaçlarla birlikte verilir, bu da kalp için ek çalışmayı kolaylaştırır. Bunlar kan damarlarını genişletmek için ACE inhibitörleri veya vücuttaki sıvı miktarını azaltmak için diüretikler olabilir. Digitoksin ayrıca kalp atışının çok hızlı olduğu kardiyak aritmilerde de etkilidir.
Gün içinde digitoksinin sadece yüzde 7'si insan vücudundan atıldığından, vücutta stabil bir digitoksin seviyesi sağlamak için ilk aşamadan sonra sadece daha küçük bir doz verilebilir. İlaç öncelikle karaciğer yoluyla atılır. Bu böbreklerden bağımsız olarak gerçekleştiğinden, yeterli böbrek fonksiyonuna sahip olmayan kişiler de Digitoxin kullanabilir. Bununla birlikte, aktif bileşenin vücuttan yavaş atılmasından dolayı, aşırı dozdan kaçınmak için özen gösterilmelidir. Böyle bir durumda zehirlenme riski vardır.
Tıbbi uygulama ve kullanım
Digitoksin, kalp kası zayıflığı için uygulanır. İlaç, kalbin daha verimli çalışmasına neden olur ve kalbin gücünü artırır. Ek olarak, çare, kalp aktivitesinin hızlanması ile ilişkili olan atriyal çarpıntı veya atriyal fibrilasyon gibi kardiyak aritmilerde kullanılır. Steroid glikozit kalp atış hızını düşürür.
Digitoksin için bir diğer önemli uygulama alanı kronik kalp yetmezliğidir (kalp yetmezliği) Bu özellikle böbrek yetmezliği ile ilişkiliyse geçerlidir. Ürün aynı zamanda oftalmolojide de kullanılmaktadır. Orada konaklama bozukluklarının tedavisi için kullanılır.
Digitoksin, tabletler yoluyla ağızdan, topikal olarak göz damlası şeklinde veya intravenöz olarak enjeksiyon solüsyonu ile uygulanır.
Riskler ve yan etkiler
Digitoksin kullanımı istenmeyen yan etkilerle ilişkilendirilebilir, ancak bunlar her hastada otomatik olarak ortaya çıkmaz. En yaygın semptomlar mide bulantısı, kusma ve iştahsızlıktır. Ara sıra ishal, baş ağrısı, karın ağrısı, uykusuzluk, kabuslar, depresyon, konfüzyon, lupus eritematozus, psikoz, halüsinasyonlar, trombositopeni (kan trombositlerinde düşüş) veya meme büyümesi (jinekomasti) mümkündür. Bağırsak damarlarının tıkanması son derece nadirdir.
Digitoksin kullanımına ilişkin kontrendikasyonlar akut miyokardiyal enfarktüs, miyokardit, ventriküler taşikardi, ventriküler kardiyak aritmiler, akciğer hastalıkları, dijital zehirlenme, miksödem ve oksijen eksikliğidir. Digitoksin tedavisi hamilelik sırasında uygulanırsa, hamile kadının tutarlı bir şekilde izlenmesi önemlidir.
Digitoksin ve diğer ilaçların eşzamanlı kullanımıyla etkileşim riski vardır. Çare, magnezyum veya potasyum eksikliğine neden olan müstahzarlarla güçlendirilir. Bunlar arasında a. anti-fungal ilaç amfoterisin B, diüretikler, vücudun kendi hormonu ACTH, antibiyotik penisilin G, anti-inflamatuar salisilatlar ve laksatifler.
Antibiyotik rifampisin, epilepsi ilaçları fenobarbital ve fenitoin gibi enzim indükleyicileri, dehidratasyon preparasyonu spironolakton ve ağrı kesici fenilbutazon, pozitif digitoksin etkisini kısaltmakla tehdit eder.
