Amygdala

İnsan beyni, tüm evrendeki en karmaşık yapılardan biridir ve hala araştırmacılara harika bulmacalar sunmaktadır. Bu doğa harikasının bir parçası sözde AmygdalaAntik çağlardan beri işlevi insanlar için hayati olan.

Amigdala nedir?

Amigdala, insan beyninin bir parçasıdır. İsim Yunanca badem, amygdale kelimesinden gelir ve beyindeki söz konusu iki alan iki badem çekirdeğine benzediği için seçilmiştir. Bu nedenle, daha az sıklıkla amigdaloid cisim, yani badem çekirdeği kompleksi olarak anılırlar.

Anatomi ve yapı

Amigdala, limbik sistemin bir parçasıdır ve temporal lobun ön kısmında bulunur. Doğrudan hipokampusun önünde, kaudat çekirdeğin kuyruğuna ve lateral ventrikülün alt boynuzuna yakın iki benzer çekirdek bölgeden oluşur.

Amigdala aynı zamanda serebral korteksin küçük bir parçasını da içerdiğinden, beyin korteksi ile insan beyninin çekirdek bölgesi arasında bir tür geçiş alanıdır. Amigdala üç farklı bölgeye ayrılabilir: içinde üç çekirdek çekirdek lateralisi, çekirdek bazalisi ve çekirdek bazolateralinin bulunduğu bazolateral kompleks, çekirdek merkezi ve çekirdek medialisi ile sentromedial çekirdek grubu ve içinde kortikal çekirdek grubu. Kortikal çekirdek bulunur.

Bu çekirdekler çok sayıda sinir lifi ile birbirine bağlanır ve birbirleriyle etkileşime girer. Ek olarak, amigdala ayrıca beyin sapına, diensefalonda bulunan hipotalamusa ve bazal ganglionlara bağlıdır.

İşlev ve görevler

Amigdalanın ana görevi, anksiyete durumlarının ve bunlarla ilişkili fiziksel reaksiyonların gelişimi ve işlenmesidir. Yani, ör. Kalp atışının şiddetli bir şekilde artmasından ve tehlikeli durumlarda nefesin yakalanmasından sorumludur. Korkunç veya ürkütücü bir durum aniden ortaya çıktığında ortaya çıkan tipik ürkme, amigdala ile beynin motor sistemi arasındaki bağlantı tarafından da tetiklenir.

Hipotalamus ile bağlantılı olduğu için adrenal bezlerde adrenalin üretimini artırma ihtiyacına işaret etmekten de sorumludur. Adrenalin, vücudu yaklaşan tehlikeden bir kavga veya kaçış için hazırlar. Bunun için gerekli olmayan sindirim gibi işlemler daha sonra kardiyovasküler sistem gibi daha önemli işlevlere enerji sağlamak için geçici olarak kısıtlanır. Aynı zamanda amigdala, korkunun geliştirdiği duyguları işler ve bilginin veya yaşanan olayların duygularla bağlantılı olmasını sağlar.

Bu aynı zamanda yüz ifadelerinin duygusal sınıflandırmasında da önemli bir rol oynar. Amigdala, harici dürtüleri ve sonuçta ortaya çıkan fiziksel reaksiyonları işler. Amigdala ayrıca korku veya öfke gibi belirli duyguları yoğunlaştırabilir ve zaten deneyimlenmiş durumların (yeniden) tanınmasında rol oynar. Travmatik deneyimler amigdalada saklanır ve sürekli olarak mevcut durumlarla karşılaştırılır. Benzer bir durum ortaya çıktığında, az önce açıklanan fiziksel ve hormonal reaksiyonlar tetiklenir.

Amigdala olmadan, insan evriminin en önemli hayatta kalma stratejilerinden biri olan ne korku ne de saldırganlık ortaya çıkabilir ve tehlikeler artık değerlendirilemez. Bu, modern dünyada elbette gittikçe daha az önemli hale gelse bile, bugünün hayatının önceki zamanların hayatta kalma mücadelesiyle pek az ortak yanı vardır.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar

Amigdala, çeşitli anksiyete ve panik bozukluklarında önemli bir rol oynar. Örneğin. Pek çok fobi, yani belirli şeylerden veya durumlardan korkular, amigdalanın bunları yanlışlıkla bir tehdit olarak algılayan ve organizmaya karşılık gelen sinyaller gönderen arızalarından kaynaklanır.

Ancak bu bağlamda tehlikeli olarak algılanan durumlar da genelleştirilebilir, böylece anksiyetenin bulantı veya panik gibi fiziksel ve zihinsel belirtileri tamamen beklenmedik ve aniden ortaya çıkar. Bu durum, amigdalanın aşırı uyarılmasıyla tetiklenir; bu, daha sonra durumları neredeyse ayrım gözetmeksizin tehlikeli olarak görür, ki bu da nesnel olarak konuşursak, hiç de öyle değildir ve etkilenen kişinin görünürde hiçbir neden olmaksızın kaygı durumları yaşamasına neden olur. Semptomlar genellikle bilinçsiz olarak tetiklenir, yani travmatik olayın gerçekte algılanabilir bir anısı olmadan.

Panik tepkilerinin tetiklenmesine neden olan durumlara teknik anlamda tetikleyiciler denir. Amigdalanın yetersiz işlevselliği, çeşitli başka semptomlara yol açabilir. Bunlar hafıza bozuklukları, otizm, narkolepsi, depresyon ve travma sonrası stres bozukluklarını içerir.Son derece nadir ve genetik olarak belirlenmiş Urbach-Wiethe sendromunda amigdalada kireçlenme vardır. Bu, etkilenenlerin özellikle korkuyu ifade ettiklerinde yüz ifadelerinin duygusal anlamını kavramalarını çok zorlaştırır.

Genel olarak, korku duygusuyla pek ilgisi yoktur. Bu yüzden ne korku hissedebilir, ne de onu tarif edemezler ya da başka insanlarda fark edemezler. Bu korku eksikliği, çoğu kez etkilenenlerin kritik veya tehlikeli durumlarda doğru kararlar vermesini zorlaştırır ve bu onlar için büyük bir tehlike oluşturur.

Batı dünyasında akıl hastalıklarının arttığı bir zamanda, amigdala ile ilgili kesin araştırmalar giderek daha önemli hale geliyor. İnsan beyninde korkunun gelişmesi ve işlenmesi için gerekli olan bir bölge olarak, anksiyete bozuklukları ve çeşitli depresyon biçimleri için yeni ve etkili tedavilerin araştırılmasında kilit rol oynar.