Rahatlama duruşu

bir Rahatlama duruşu ağrı veya diğer stresi önlemek için vücudun bilinçsiz bir tepkisidir. Aynı amaca sahip hareketlerin eşdeğeri şudur: Nazik davranış.

Rahatlatıcı duruş nedir?

Rahatlatıcı bir duruş, ağrı veya diğer stresi önlemek için vücudun bilinçsiz bir tepkisidir. Bununla birlikte, duruşları hafifletmek de kas gerginliğine ve yanlış zorlanmaya neden olabilir.

Vücut, rahatsız edici veya potansiyel olarak zararlı olabilecek belirli uyaranlara, daha kötü olanı önlemek için tasarlanmış bir kas tepkisi ile tepki verir. Vücudun belirli bir pozisyonu veya bir veya daha fazla eklem alınırsa, rahatlatıcı bir duruştan söz edilir. Tehlike alanını atlayan veya engelleyen hareketler koruyucu davranış olarak adlandırılır.

Belirleyici kontrol mekanizması, dokudaki ağrıyı veya diğer olağandışı gerilimleri bildiren hassas sinir liflerinde başlar. Bu uyaran, etkilenen bölgedeki mekanik stresi azaltmayı amaçlayan hareket reaksiyonlarında ortaya çıkar. Uyaran yanıtı, kas tonusu artırılarak veya azaltılarak ve rahatlatıcı bir pozisyon alınarak kaslar tarafından gerçekleştirilir. Bu pozisyona ulaşıldığında, onları tutabilen kaslar artan bir aktivite durumunda bırakılır ve rakipler (antagonistler) engellenir.

Nazik davranış durumunda da aynı etkileşim vardır. Uyarıyı güçlendirebilen kaslar inhibe edilir, uyaranı rahatlatan kaslar teşvik edilir. Bu, literatürde kaçınma paterni olarak da adlandırılan fizyolojik olmayan bir hareket paterni yaratır.

İşlev ve görev

Nazik bir duruşun veya nazik bir davranışın önemli bir işlevi, ağrı veya duyusal bozukluklar gibi hoş olmayan hislerin önlenmesi veya azaltılmasıdır. Bir yaralanma veya hastalıktan kaynaklanan ağrı olayları, mekanik uyaranlarla yoğunlaşabilir. Birçok fonksiyonel birim ve dokuda, basınç, gerginlik veya her ikisinin kombinasyonu ağrı hissini önemli ölçüde artırabilir.

Eklemler, kemikler veya bağ dokusu yapıları, merkezi sinir sistemi tarafından düzenlenen kas aktivitesi ile ayarlanır, böylece mekanik yük mümkün olduğu kadar düşük olur. Örneğin, kemikli eklem partnerleri ve kıkırdak üzerindeki baskıyı azaltmak için eklemler hafif açık bir konuma getirilir.

Yaralanmalardan veya iltihaplanmalardan kaynaklanan ağrı, etkilenen alan üzerinde stresli doku üzerindeki gerilimi ve basıncı azaltmak için etkisi olan tüm yapılara öğretilerek azaltılır. Bu durumda yaklaşımı ortaya çıkaran ve sürdüren kaslar hipertoniktir. Hasarlı bölgede kendi gerilimlerini uygulayabilenler ise hipotonik hale gelir.

Kısıtlama, nedeni ortadan kaldırılıncaya kadar sürdürülür. Ağrı reseptörleri düzenleyici işlevi üstlenir. Buna neden olan hasarın yoğunluğu hakkında sürekli bilgi verirler. Durumdaki bir gelişme, raporlama faaliyetinde bir azalmaya ve koruyucu duruşun kademeli olarak çözülmesine yol açar.

Bununla birlikte, rahatlatma postürü uzun bir süre korunursa, kendisi şiddetli ağrıya neden olabilir. Diğer şeylerin yanı sıra, kas gerginliği ve uygun olmayan zorlanma ortaya çıktığı için.

Nazik davranmanın görevi, hareket sırasında bu bölgelerden kaçınarak veya bypass ederek dokularda ve fonksiyonel alanlarda mekanik aşırı yüklenmeyi önlemektir. Böyle bir mekanizma, eklem hasarı için tipiktir. Hasarlı alandaki herhangi bir basınç, problemi potansiyel olarak daha da kötüleştirebilir. Bu nedenle eklem hareketleri, tehlike bölgesinden kaçınılacak şekilde kontrol edilir. Eklemdeki etkilenen alanlar korunur ve hasarın ilerlemesi önlenir veya yavaşlatılır.

Bu, fizyolojik olmayan bir hareket paterni yaratır ve bu da, sonuçta hasara neden olan olumsuz yüklere yol açabilir. Ağrılı yaralanmalar çoğu zaman rahatlatma postürü ve nazik davranışın bir kombinasyonuna yol açar. Karşılık gelen yaralanma alanı, tarif edildiği gibi, koruyucu bir duruşta konumlandırılır ve ilgili vücut parçaları, yalnızca kesinlikle gerekli olduğu kadar hareket ettirilir.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

➔ Ağrı kesici ilaçlar

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Tipik bir rahatlama postürü genellikle karın yaralanmaları ve karın ağrısı ile ortaya çıkar. Etkilenen insanlar ağrıdan kurtulma sağlayabilecekleri için eğilirler. Karın kasları ve karın duvarının tüm bağ dokusu kısımları yaklaştırılarak mekanik faktör etkilenen bölgeye indirgenir.

Kırık kemikler ayrıca rahatlatıcı bir duruşa da yol açabilir. Ön kol veya el bölgesindeki kırıklar, kolun üst gövdeye bastırılması ve genellikle diğer elin yardımıyla mümkün olduğunca ağrısız bir pozisyonda tutulmasıyla sonuçlanır.

Lomber omurgada ortaya çıkan sinirler fıtıklaşmış bir disk veya diğer yapılar tarafından sıkıştırıldığında çok bariz rahatlatıcı duruşlar ortaya çıkar. Lumbago durumunda, bu bölgedeki sırt kasları, daha fazla hareket etmesini önlemek amacıyla kramp benzeri duruma getirilir. Bu durumda, bazen o kadar belirgin olan, artık ilerlemenin artık mümkün olmadığı mutlak bir rahatlatıcı duruş yaratılır.

Siyatikte sinirler üzerindeki baskı genellikle tek taraflıdır. Bu nedenle, sinirler üzerindeki baskıyı azaltmak için kaçınma paterni, gövdeyi karşı tarafa hafif bir eğimle öne doğru eğmektir. Bu nazik duruş, sinirler için daha fazla alan yaratır ve rahatlatılabilir.

Artrozlar, eklem kıkırdağının yavaş yavaş parçalandığı dejeneratif eklem hastalıklarıdır. Kıkırdağın kendisi ağrıya karşı duyarsızdır. Bu nedenle, hasar, altta yatan kemikler çok fazla strese girecek kadar ilerlediğinde ağrı ortaya çıkar. Ancak, bu gerçekleşmeden önce vücut karşı önlemler alır. Bunlar, daha fazla kıkırdak bulunmayan alanlara baskı yapılmasını engellemeye yarayan değişen hareket modelleridir. Kalça veya diz osteoartriti durumunda, bu nazik davranış, yürüyüş şeklindeki tipik değişikliklerde kendini gösterir.

Kaburgaların veya plevranın yaralanmaları veya hastalıkları, solunduğunda son derece ağrılıdır. Nazik nefes alma var. Etkilenen insanlar ağrılı bölgeye nefes almaktan kaçınırlar. Bilinçsiz olarak nefesinizi akciğerlerin diğer bölgelerine yönlendirirsiniz ve genel olarak daha sığ nefes alırsınız.