Radicchio

İsim zaten nereden geldiğine dair bir fikir veriyor Radicchio aslen gelir. Göbek adı Kırmızı hindiba acı akrabalarıyla olan ilişkisini ortaya koyuyor. Almanya'da çok uzun süredir bilinmemekle birlikte, giderek daha önemli hale geliyor.

Radicchio hakkında bilmeniz gerekenler

Başlangıçta daha önce de belirtildiği gibi, radicchio yalnızca birkaç on yıldır Alman mutfaklarında kullanılmaktadır. İtalya'da marul, 16. yüzyılda zaten yetiştirilmiş ve diğer ülkelere büyük bir maliyetle ithal edilmiştir. 1985'ten beri Alpler'in kuzeyinde de dikilmiştir.

Özellikle Fransa ve İspanya'da radicchio, ılıman sıcaklıklarda açık havada büyür. Ama aynı zamanda daha düşük sıcaklıklarda bir serada da yetiştirilebilir, böylece neredeyse tüm yıl boyunca bir hasat yapılabilir. Radicchio'nun ana mevsimi Haziran'dan Ekim'e kadardır. Hindiba gibi, radicchio da hindibanın soyundan gelir ve papatya ailesinden gelir. İki ana sebze türü vardır. Birinde katı bir kafa oluşur, diğeriyle gevşek yapraklar marul başının şeklini belirler. Olgunluk derecesi, büyüme hızı ve görünüm açısından farklılık gösteren birkaç farklı radicchio alt çeşidi vardır.

Çoğunlukla, orijinal olarak yetiştirildikleri İtalyan şehirleri veya bölgelerinin adını alırlar. Örneğin, Radicchio Rosso the Chioggia, yuvarlak koyu kırmızı yaprakları ve beyaz kaburgaları olan yumruk büyüklüğünde yuvarlak bir şekle sahiptir. Radicchio Bianco di Lusia ise oldukça açık yeşil yapraklara sahiptir. Hasat zamanına bağlı olarak, turpun başı yaklaşık 200 gram ağırlığında yaz aylarında hasat edilir. Sonbaharda kafalar biraz daha ağırlaşır. Hindiba gibi tadı biraz acıdır. Bu, içerdiği acı madde lactucopicrin'den kaynaklanır. Marulun kırmızımsı rengi, antosiyaninlerin (suda çözünür bitkisel pigmentler) miktarı ile belirlenir.

Acı maddeler, birçok insan onlardan hoşlanmadığı için üreme yoluyla yıllar geçtikçe daha da azalmaktadır. Bununla birlikte, birçok olumlu özelliğe sahiptirler.

Sağlığa önemi

Halen lakkopikrin olarak bilinen acı madde intybin, insan sağlığı için en büyük öneme sahiptir. Bitkiyi mantar ve bakterilerden korur ve zararlıları uzaklaştırır. İnsan organizmasında sindirim, mide ve bağırsak florası üzerinde olumlu etkisi vardır.

Lactucopicrin, safra sularının oluşumunda yardımcıdır. Bu nedenle turp ve hindiba gibi marul çeşitleri, uzun yıllardır stresli bir mide veya bağırsak için ev ilaçları olarak kullanılmıştır. Ayrıca acı maddelerin analjezik ve kan şekerini düşürücü özelliklere sahip olduğu söyleniyor. Radicchio tüketirken kolesterol seviyesi de düşer. Salatada çok az kalori var ve neredeyse hiç yağ yok. Ancak vücudun savunmasını ve bağışıklık sistemini güçlendiren bol miktarda vitamin vardır. Zengin diyet lifi ve mineraller metabolizma üzerinde uyarıcı bir etkiye sahiptir.

Malzemeler ve besin değerleri

Radicchio yüzde 95 sudur. İçerdiği B1, B2 ve C vitamini gibi vitaminler beslenmede büyük önem taşıyor.Her 100 gram sağlıklı radika için 28 mg C vitamini ve sadece 23 kalori var. Diğer bileşenler potasyum, kalsiyum, fosfor, magnezyum ve demirdir.

Potasyum ve magnezyum, uyaranların bir sinir kordonu boyunca iletilmesi için önemlidir. Fosfor ve kalsiyum kemiklerin ve dişlerin dayanıklılığını sağlar ve hücre duvarlarının yapımında önemli bir rol oynar. Demir, öncelikle oksijenin rol oynadığı süreçlerde yer alır. (Örneğin hücrede enerji üretiminde ve hücre solunumunda.)

Hoşgörüsüzlükler ve alerjiler

Gıda tahammülsüzlüğü, Mesih'ten sonraki ilk yüzyılda biliniyordu. Çoğunlukla alerji nedenleri kalıtsal yatkınlıktır. Botanik olarak radicchio, ayçiçeği ailesine aittir. İnsanlar bu cinse alerjik olabilir.

Çoğu durumda, huş ağacı poleni veya pelin ile çapraz alerji vardır. Kaşıntılı deri döküntülerinden ağızda veya gastrointestinal sistemde alerjik reaksiyonlara kadar değişen semptomlar ortaya çıkabilir. Yorgunluk, kardiyovasküler bozukluklar ve baş ağrıları da görülür. Ne yazık ki, burada yardımcı olan tek şey sürekli olarak yiyeceklerden kaçınmaktır. Şimdiye kadar duyarsızlaştırma tedavileri gibi alternatif iyileştirme yöntemleri başarılı olmamıştır.

Alışveriş ve mutfak ipuçları

Radicchio'yu kendiniz yetiştirmezseniz, satın alırken ve saklarken birkaç şeyi göz önünde bulundurmalısınız. Marulun dış yaprakları genellikle tarlada hasat sırasında çıkarılır, böylece sadece katı baş satılır. Burada alıcı, yaprakların kusursuz olmasını, kahverengi lekelerin olmamasını ve taze görünmesini sağlar.

Ambalajlı ürünler, uzun nakliye yolları olmadan teslim edilen taze ürünler kadar iyi değildir. Radicchio'nun yaprakları oldukça hassastır. Bununla birlikte, kompakt kafa, iyi korunmasını ve buzdolabında biraz daha uzun süre saklanmasını sağlar. Kağıda gevşekçe sarıldığında, kesinlikle 7 gün dayanacaktır. Aynısı burada da geçerlidir: Radicchio ne kadar uzun süre saklanırsa, pozitif içerikler o kadar çok kaybolur. Hazırlama sırasında, tek tek yapraklar ilk önce sapından ayrılır, solmuş yapraklar çıkarılır ve ideal olarak birkaç dakika ılık suya batırılır.

Bu, turpun acı tadının biraz yumuşatıldığı anlamına gelir. Acı maddelerden hoşlanmıyorsanız, sapı (sert iç kaburga) kesin. Bununla birlikte, sağlıklı acı maddelerin çoğunu da içerir. Daha sonra yapraklar kurutulur ve kıyılır. Bu süreçte yaprakların yırtılması daha iyidir. Bundan sonra, yaprakların oksitlenmesini ve çirkin bir renge dönmesini önlemek için marul hızlı bir şekilde işlenmelidir.

Hazırlık ipuçları

Radicchio'nun kullanımı büyük ölçüde çeşitliliğe göre belirlenir. Bazı çeşitlerin çiğ olarak tüketilmesi daha uygundur. Diğerleri ise ısıtma yoluyla lezzetlerini en iyi şekilde geliştirirler. Radicchio, genellikle diğer çeşitlerle kombine edilmiş salata karışımlarında salata olarak çiğ olarak hazırlanır ve sosu ile servis edilir.

Meyvelerle (portakal gibi) bağlantılı olarak iyi bir kombinasyon yapılır. Yuvarlak masif yapraklar, dekorasyon olarak ve diğer salatalarla doldurma seçeneği olarak çok uygundur. Bazı turp türleri de ızgara veya haşlama yapılabilir. Radicchio'nun pişirilmesine değil, zeytinyağında hafifçe sotelenmesine özen gösterilmelidir, aksi takdirde rengini kaybeder. Salata da risottoya ek olarak popülerdir. Menşe ülkesi olan İtalya'da, turp kökü de soyulur, doğranır ve örneğin soslara eklenir.