at Fosfat fosfor içeren bir dizi kimyasal bileşiktir. Örneğin, vücuttaki birincil enerji kaynağı olan adenozin trifosfatta (ATP) bulunurlar. Kandaki fosfat konsantrasyonunun artması mümkündür. a. böbrek bozuklukları ile ilgili.
Fosfat nedir?
Fosfatlar ortofosforik asitten oluşur. Ortofosforik asit tuzları olarak hem pozitif hem de negatif yüklü iyonlardan (katyonlar ve anyonlar) oluşurlar. Aksine, ortofosforik asit esterleri, asit ile alkol arasındaki kimyasal reaksiyondan kaynaklanır.
Bu süreçte su yarılıyor. Ortofosforik asidin hem tuzları hem de esterleri, organizmada yalnızca oksitlenmiş formda bulunur. Bileşikler suda sadece idareli çözünür. Fosfatlar üç gruba ayrılabilir. Birincil veya dihidrojen fosfatlar iki hidrojen atomuna sahiptir. Tersine, ikincil fosfatlar veya hidrojen fosfatlar, fosfat bileşiği başına yalnızca bir hidrojen atomuna sahiptir. Üçüncül fosfatlar tamamen bir hidrojen atomu olmadan yönetilir.
Ancak, bu üç değişken tek olası alt bölümler değildir. Ek olarak, fosfatlar kondensat olarak mevcut olabilir. Bunlar suyun yarılmasıyla ortaya çıkar. Biyokimyasal reaksiyonun sonunda, adını iki fosfor partikülüne borçlu olan difosforik asit oluşur.
İşlev, efekt ve görevler
Fosfatlar insan vücudu için hayati öneme sahiptir - ancak diğer tüm canlılar da kimyasal bileşiğe bağımlıdır. Bir fosforik asit esteri olarak nükleik asitlerin bir parçasını oluşturur. Deoksiribonükleik asit veya kısaca DNA, nükleik asitlerden oluşur; tüm kalıtsal bilgileri depolar ve hücrelerin metabolizmasını kontrol eder.
İnsan DNA'sı, dört nükleik asit adenin, timin, guanin ve sitozinden oluşur; bu sayede adenin ve timinin yanı sıra guanin ve sitozin, bir baz çifti oluşturabilir. Çeşitli nükleik asitlerden oluşan uzun bir zincir, hücrelerin protein zincirlerine çevirdiği ve böylece okunduğu belirli bir kod oluşturur. Bu protein zincirleri, mikroskobik hücre yapıları için haberci maddeleri veya yapı bloklarını temsil edebilir. Ek olarak, fosfatlar enerji metabolizmasında önemli bir rol oynar.
Adenozin trifosfat (ATP) olarak, organizma içindeki birincil enerji kaynağını oluştururlar. ATP, üç fosfat, bir şeker molekülü (riboz) ve bir adenin kalıntısından oluşur. Bir fosfatın ayrılması kimyasal olarak bağlı enerjiyi serbest bırakır. Geriye kalan, iki fosfattan oluşan bir bileşiktir: adenozin difosfat. Hücreler salınan enerjiyi neredeyse tüm işlemler için kullanır. Kaslar da ATP'ye bağımlıdır. Lifleri, büzüldüklerinde birbirini iten ve böylece kası kısaltan ince liflerden oluşur.
ATP, bu süreçte yumuşatıcı bir etkiye sahiptir: İnce lifleri birbirinden gevşeterek tekrar hareket etmelerini sağlar. Rigor mortis, ATP eksikliğinin bir sonucudur.
Eğitim, oluşum, özellikler ve optimum değerler
Kandaki fosfat için optimal değer 0.84–1.45 mmol / l'dir. Bu alan genel referans çerçevesini temsil eder Bu karşılaştırma değerleri geçerli olmayabilir: Kullanılan teste bağlı olarak, inceleme laboratuvarı daha sonra geçerli olan diğer referans değerleri verebilir. Ortalama olarak, bir kişi yaklaşık 1000–1200 mg fosfat tüketir.
Ancak sindirim sistemi tam miktarı emmez, sadece 800 mg civarındadır. Hücre içi boşluk, gıdalardan gelen fosfatların çoğunu depolar. Hücre içi bir alan olarak biyoloji, hücrelerdeki tüm boşlukları birleştirir. Bununla birlikte, hücreler fosfatları doğrudan metabolize etmez, ancak başlangıçta yalnızca onları emer. Hücre içi boşluk fosfatların% 70'ini tutar. Diğer bir% 29 kemikte. Fosfatlar, mineralizasyon denilen cephede depolanır, burada daha fazla kullanım için vücut tarafından kullanılabilirler ve böylece kemiğin kalıcı bir parçası haline gelmezler.
Kalan% 1 fosfat kanda dolaşır. Tıp, hücre içi boşluktaki, kemiklerdeki ve kandaki fosfat depolarını bir fosfat havuzu olarak özetler. Fosfat havuzu, vücuttaki değiştirilebilir olan fosfatların toplamıdır. Kemikler ayrıca kalsiyum fosfatı kalıcı olarak bağlayabilir; Sadece şiddetli eksikliklerde tekrar vazgeçerler, bu da osteoporoza (kemik kaybı) yol açabilir.
Hastalıklar ve Bozukluklar
Alışılmadık derecede yüksek bir fosfat seviyesi klinik olarak hiperfosfatemi olarak kendini gösterir. Kan testi bulguları doğrulayabilir. Hiperfosfateminin çeşitli nedenleri olabilir. Gıda yoluyla alışılmadık derecede yüksek fosfat alımına ek olarak, böbrek yetmezliği, böbrek bozuklukları ve doku tahribatı olası tetikleyicilerdir.
Böbrekler vücuttaki fosfat miktarını düzenlemede önemli bir rol oynar. Fosfatları da içeren idrar maddelerini kandan süzerek idrarla atarlar. Bu şekilde, 4000 mg / gün'e kadar bir alım miktarını düzenleyebilirsiniz. Daha yüksek miktarlar hiperfosfatemiyi tetikleyebilir. Akut hiperfosfatemide fosfat seviyesi keskin bir şekilde yükselir.Bu durumda hastalık ishal, bulantı, kusma, iştahsızlık, kas krampları, kardiyak aritmiler, nöbetler ve dolaşım çökmesi gibi semptomlarla kendini gösterir. Ayrıca ani kalp ölümü riski de vardır.
Kandaki kalsiyum seviyesinin 2,2 mmol / l'nin altına düştüğü ikincil hipokalsemi gelişebilir. Olası semptomlar kollarda parestezi ve pençelerdir. Hipokalsemi, akut hiperfosfatemi sırasında kalsiyumun dokuda çökelmesi ve bu nedenle artık kanda bağlı olmaması gerçeğine dayanır.
Kronik hiperfosfatemi böbrek yetmezliğinden kaynaklanabilir. Bu durumda organlar artık kandaki fosfat miktarını düzenleyemez. Çoğunlukla, kronik hiperfosfateminin yanı sıra böbrek yetmezliğinin başka sonuçları da ortaya çıkar. Kalp krizi, felç ve tıkalı kan damarları riskini artırır. Diyaliz tedavisi, terapi için bir seçenektir.
