Havuç darı

Ekvator Afrika kökenli olan Havuç darı Bugün ekonomik olarak en önemli darı türlerinden biridir ve birçok gelişmekte olan ülkede temel bir besindir. Havuç, Amerika Birleşik Devletleri dahil olmak üzere birçok tropikal ve subtropikal ülkede ve hatta ılıman bölgelerde yetiştirilmektedir. Donmaya duyarlı, ancak kuraklığa dayanıklı kara darı, yıllık tatlı otlara (2,5 m ila 5 m) aittir ve tepesinde 4 ila 8 milimetre uzunluğunda taneler bulunan gevşek salkımlara sahiptir.

Darı hakkında bilmeniz gerekenler

Mohr darı herhangi bir glüten içermez, bu nedenle glütensiz tahıl türleri altında sınıflandırılır ve bu nedenle çölyak hastalığı veya glüten intoleransı olan kişiler tarafından tüketilmeye çok uygundur.

Kara darı (Sorghum bicolor) da Guineakorn veya Durracorn denilen çim ailesine aittir. Ekvator Afrika kökenli darı - bazı kaynaklar Çin ve Hindistan'dan paralel menşe ülkeler olarak bahsediyor - neredeyse tüm tropikal ve subtropikal bölgelerde ve hatta ılıman kuşakta dağıtım ve ekonomik önem kazanmıştır.

Muhtemelen beş ila altı bin yıldan fazla bir ekim geçmişine sahip, insan tarafından yetiştirilen ve daha fazla yetiştirilen ilk tahıldır. Şeker, yem veya lif darı gibi diğer darı türleri de çok yönlülüklerinin bir göstergesi olan ekonomik bir faktörü temsil eder. Pek çok gelişmekte olan ülkede darı, özellikle silikon ve demir gibi yüksek mineral içeriğine sahip, kolayca sindirilebilen ve glütensiz bir temel gıda olarak işlev görür. Çoğunlukla yıllık darı bitkileri 2,5 ila 5 metre yüksekliğe ulaşır ve üstte tahılları içeren gevşek salkımları oluşturur. Bitki yapısı ve alışkanlığı biraz mısırı andırıyor.

Donmaya duyarlı darı, güçlü kökler geliştirir ve kuraklığa son derece dayanıklıdır, çünkü kuraklık durumunda büyümesini neredeyse tamamen keser ve bir tür kuraklığa dönüşür. Bu sayede kuraklıktan zarar görmeden su tüketimini geçici olarak minimuma indirir. Darı, 19. yüzyılın başlarına kadar Avrupa'da da büyük önem taşıyordu ve daha sonra yerini yavaş yavaş diğer tahıl ve patates türlerine bıraktı. Darı adı, tarla bitkilerinin Cermen tanrıçası Eski Yüksek Alman darı yumurtasından gelmektedir.

Ana hasat zamanı Eylül ve Ekim'dir, ancak öngörülen nem içeriği gözlenirse tahıl da depolanabilir. Darı, hoş ve hafif tatlı bir tada sahiptir ve tahılların kabuğu yenmez olduğu için genellikle soyulmuş veya öğütülmüş halde sunulur. Bazı bölgelerde, özellikle Afrika ülkelerinde, şeker darı fermente edilerek bira yapımında kullanılmaktadır.

Sağlığa önemi

Darı, içeriğindeki sağlıkla ilgili içerikler nedeniyle tahıl türleri içinde özel bir yere sahiptir. Darı, glüten içermez, bu nedenle glütensiz tahıl türleri altında sınıflandırılır ve bu nedenle çölyak hastalığı veya glüten intoleransı olan kişiler tarafından da tüketilmeye uygundur.

Vejetaryenler için havuç darıdan yapılan yemekler buğday veya çavdardan yapılan ürünlerden daha değerlidir, çünkü örneğin darı, buğday veya çavdardan iki kat daha fazla yağ içeriğine sahiptir. Darı ayrıca demir, silika ve magnezyum tedarikçisi olarak buğday ve çavdardan üstündür. Ancak buğday ve çavdar fosfor, kalsiyum, potasyum ve sodyum bakımından havuç darıdan daha iyi performans gösterir. İçerdiği maddelerden bazıları, özellikle silikon, demir ve magnezyum, kemiklerin ve eklemlerin sağlıklı kalması için önemli minerallerdir.

Silisik asit formundaki yüksek silikon içeriği, iyi bir cilt, saç ve tırnaklar için özellikle faydalıdır. Darıların kolay sindirilebilirliği ve glüten eksikliği, mukus oluşumuna yol açan solunum yolu hastalıkları olan kişiler için bile tahılın çavdar veya buğdaydan yapılan ürünlerden daha iyi tolere edilmesini sağlar. Sonuç olarak, darı, sağlığı teşvik edici önemi olan, kolayca sindirilebilen, değerli bir tahıl türü olarak değerlendirilebilir.

Malzemeler ve besin değerleri

Soyulmuş darı enerji içeriği 100 gramda 354 kilokaloridir, buğday ve çavdardan yaklaşık yüzde 15 daha yüksektir, ancak yine de soyulmuş yulafın enerji içeriğinin biraz altındadır. 100 gramda yaklaşık 10,6 gram olan protein içeriği, Avrupa'da esas olarak insan beslenmesinde kullanılan tahıl, buğday, çavdar ve yulaf türleriyle kabaca karşılaştırılabilir.

Yalnızca yüzde 4 ila 6 yağ içeriği, buğday ve çavdarın yağ içeriğinin iki katından fazladır. Sadece yulafın yağ oranı daha yüksektir. 100 gramda 69 gram olan karbonhidrat içeriği, tahılın geri kalanıyla karşılaştırılabilir. Sadece mineraller, eser elementler ve vitaminler gibi ikincil bitki maddelerine bakıldığında, yukarıda anlatıldığı gibi darı ve çavdara göre kısmi bir üstünlük görülmektedir. Darıların puan alabileceği her şeyden önce silikon, magnezyum ve demir içeriğidir.

Hoşgörüsüzlükler ve alerjiler

Darıdaki fitokimyasallar sağlık açısından pozitif bir ilişkiye sahiptir, ancak diyet neredeyse tamamen darıdan oluşsa bile aşırı doz riski yoktur. Gluten intoleransı olan kişiler için darı tükettikten sonra herhangi bir sorun yaşanmaz.

Yine de, hem doğal hem de pişmiş darı - diğer otlar ve tahıllar gibi - potansiyel alerjenler içerdiğinden alerjik reaksiyonlar meydana gelebilir. Darı poleni içeren solunan toz veya bitki parçalarından döküntü de alerjik reaksiyonları tetikleyebilir. Darı alerjisine ek olarak, genellikle buğday, pirinç veya mısıra da alerji vardır.

Alışveriş ve mutfak ipuçları

Alışveriş yaparken iyi kaliteyi tercih etmeniz önerilir - ör. B. organik kalite - bir öğütücü veya soyma makinesi yoksa, dikkat etmek ve yalnızca soyulmuş darı satın almak. Soyulmuş darı, bir yemek hazırlamadan önce uygun muamele ile giderilebilecek tek bir küçük dezavantaja sahiptir.

Darının nispeten yüksek yağ içeriği, esas olarak yenmeyen kabuğun hemen altında bulunur ve tahıl soyulduktan sonra atmosferik oksijenle temas eder, böylece kısmen oksitlenir ve ekşi bir koku ve acı bir tat alabilir. Bu nedenle, işlemeden önce tahılların ince bir elekte sıcak olarak yıkanması tavsiye edilir. Muhtemel ekşimiş yağ daha sonra çözülür ve sıcak su ile yıkanır.

Kara darı, özellikle doyurucu güveçler, çorbalar, krepler, yassı ekmekler ve ayrıca çeşitli tatlılar için uygundur. Darı ilave edilmeden önce, darı tanelerinin pişirildiği su veya sütü kaynatın. Taneli yapı korunacaksa, darı ilave edildikten sonra karıştırılmamalıdır.

Hazırlık ipuçları

Klasik bir darı lapasının hazırlanması çok kolaydır. Darı, suyla veya isteğe bağlı olarak sütlaç gibi sütle kaynatılıp tarçınlı şekerle tatlandırılabilir. Yulaf lapası, biraz tereyağı ve limon suyuyla da rafine edilebilir. Örneğin, darı taneleri ile hazırlanabilen ve istediğiniz gibi terbiye edilebilen mantar ve darı güveçli doyurucu bir yemek önerilir. Havuç, çok çeşitli ince doğranmış sebzelerle değiştirilebilen tamponların hazırlanmasına da çok uygundur.