İnterlökinler bağışıklık sistemini kontrol eden hücresel haberci maddeler olan sitokinlerin bir alt grubunu oluşturur. İnterlökinler, 75 ila 125 amino asitli kısa zincirli peptit hormonlarıdır. Esas olarak iltihap bölgelerinde lökositlerin lokal kullanımını kontrol ederler, ancak ateşi tetikleme gibi sistemik etkilere de sahip olabilirler.
İnterlökin nedir?
İnterlökinler (IL) 75 ila 125 amino asit içeren kısa zincirli peptit hormonlardır. Bağışıklık sistemini kontrol eden sitokinlerin birkaç alt sınıfından biridir. Bir haberci madde olarak interlökinler, aynı zamanda bir sitokin alt sınıfını oluşturan interferonlarla benzer bir kullanım alanına sahiptir.
Bununla birlikte, interlökinler özellikle lökositleri kontrol etmede uzmanlaşmıştır. Bazı interlökinler ayrıca ateşi tetikleyebildikleri için sistemik etkiler gösterirken, interferonlar virüslere karşı savunmada daha uzmanlaşmıştır ve anti-tümör özelliklerine sahiptir. Nörotransmiterlerin tersine, interlökinler ve interferonlar, birbirleriyle ve doku hücreleri ile bağışıklık sisteminin hücreleriyle iletişimde uzmanlaşmıştır. Ana etkileri genellikle dokuda lokal olarak gerçekleşir.
Bağışıklık sisteminin hücreleriyle veya doku hücreleriyle iletişim kurmak için, interlökinlerin hücrelere nüfuz etmesi gerekmez; sadece hücreler üzerindeki spesifik reseptörlere kenetlenirler, bu da bağışıklık hücrelerinin çoğalmasını, farklılaşmasını ve aktif hale gelmesini sağlamak için yeterlidir.
İşlev, efekt ve görevler
40'tan fazla farklı interlökinlerin her biri belirli bir görevi yerine getirir. Genel olarak, interlökinler, lökositlerin kullanımını kontrol ederler, fakat aynı zamanda bir dereceye kadar T yardımcı hücrelerin, monositlerin ve makrofajların ve diğer bağışıklık hücrelerinin kullanımını da kontrol eder.
Temel görevler, bağışıklık sistemi hücrelerini olgunlaşmaya, büyümeye ve bölünmeye, yani gerekirse çoğalmaya teşvik etmektir. Bu aynı zamanda zıt süreci, belirli bağışıklık reaksiyonlarının tersine çevrilmesini de içerir. Interleukin-1, belirli koşullar yerine getirilirse ateş oluşturabilir. IL-1, IL-6 ve tümör nekroz faktörü ile birlikte, sözde pirojenlerden biridir. IL-2, yardımcı T hücrelerinin, B hücrelerinin ve doğal öldürücü hücrelerin uyarılması, çoğalması ve farklılaşmasında uzmanlaşmıştır. IL-3'ün en önemli görevi, belirli pluripotent kök hücrelerin eritrositlere, granülositlere veya bağışıklık sisteminin diğer hücrelerine olgunlaşmasına izin veren uyarıcı uyarıcıları yaymaktır.
IL-4 ayrıca proliferasyon ve farklılaşma için uyaranları T hücrelerine iletme yeteneğine sahiptir, ancak aynı zamanda makrofajların aktivitesi üzerinde inhibe edici bir etkiye sahiptir. Dolayısıyla IL-4 ayrıca bir anti-enflamatuar etkiye sahiptir. Belirli interlökinlerin hedef hücreleri, stromal hücreler veya fibroblastların yanı sıra IL-17'de olduğu gibi bağışıklık sistemine ait olan tüm hücre tipleri olabilir. Derideki enflamatuar süreçleri modüle etmek için interlökin-20 muhtemelen doğrudan cildin üst katmanındaki keratinositlerin bağışıklık tepkisini kontrol eder.
IL-28 ve IL-29 gibi birkaç interlökin, virüs bulaşmış hücre hatlarını tanır. IL-24 muhtemelen tümör hücrelerini tanıyabilen ve büyümeyi inhibe ederek ve kendi kendine indüklenen hücre ölümü olan hücre apoptozunu indükleyerek bir anti-tümör etkisine sahip olan tek interlökindir.
Eğitim, oluşum, özellikler ve optimum değerler
Çoğu interlökin, immünolojik önemi olan hücreler tarafından esas olarak hücre içi alanda salınır ve burada salgılanan hücrenin kendisine veya bağışıklık sisteminin diğer hücrelerine kenetlenebilir. Sadece birkaç istisnai durumda, özelleşmiş interlökinler, bağışıklık sistemine ait olmayan hücreler üzerindeki reseptörleri işgal eder.
Bir istisna, örneğin, akciğerlerde ve deride salınan IL-33'ün, IL-1 ailesinin reseptörlerine kenetlenebilmesidir. IL-4, IL-5 ve IL-13 ile olduğu gibi, hedef hücreler çoğunlukla T hücreleridir ve bazı durumlarda ayrıca eozinofiller ve mast hücreleridir. Prensip olarak hücreler arası iletişim interlökinlerle ön plandadır. Çoğunlukla küçük ölçekli, yerel bir iletişimdir ve bu sayede istisnai durumlarda sistemik etkiler de elde edilir. Bazı interlökinler büyüme faktörlerine benzer çünkü T hücreleri, monositler ve lenfositler üzerindeki etkileri, büyüme faktörlerininki ile karşılaştırılabilir.
Bağışıklık sistemindeki değişen taleplerden kaynaklanan yüksek dinamikler nedeniyle, vücutta oluşması için bir referans değer veya optimal bir değer belirtmek mantıklı değildir. Bununla birlikte, alerjik reaksiyonlarda görüldüğü gibi azalmış veya aşırı salgı nedeniyle sorunlar ortaya çıkabilir.
Hastalıklar ve Bozukluklar
Bağışıklık sisteminin tek tek bileşenlerinin çok karmaşık etkileşimi, çok sayıda olası bozukluğa, bağışıklık yanıtının zayıflamasına veya belirli zorluklara karşı aşırı reaksiyona neden olarak hafiften ciddi semptomlara yol açabilir.
Bununla birlikte, bazı durumlarda, sitokinlerin salgılanması bozulmaz, bunun yerine sorun, interlökinlerin ve diğer sitokinlerin kenetlenemediği bozulmuş reseptörlerde yatar. Dokudaki iltihaplanmaya verilen bağışıklık tepkisine IL-1 hakimdir. Enflamasyonu teşvik eden bir sinyal maddesi olarak aktivitesi patolojik olarak artırılabilir, böylece sadece ölü vücut dokusu fagositozlanır ve uzaklaştırılmaz, aynı zamanda sağlıklı hücrelere de saldırılır ve eklemlerde romatizma ve osteoartrit gibi hastalıklara neden olur. Bu durumlarda, IL-1'e karşı bir antagonist yardımcı olabilir ve bu da IL-1 aracılığıyla bağışıklık tepkisini azaltır.
IL-1 antagonistleri, Crohn hastalığı, MS ve sedef hastalığı gibi diğer otoimmün hastalıklar için de kullanılabilir. İnterlökinler, nispeten kısa zincirli proteinlerden veya polipeptitlerden oluştuğu için, çoğu kan-beyin bariyerini de geçebilir. Bazı durumlarda, özel astrositler taşıma ile ilgilenir. Şizofreni ve depresyon açısından tek tek interlökinlerin doğrudan özgünlüğü olmasa bile, örneğin şizofrenide IL-2'nin aşırı salgılanması ve depresyonda IL-6 arasında açık bağlantılar bulunabilir. İnterlökinler ve diğer sitokinler, dopamin, serotonin, adrenalin, noradrenalin ve diğerleri gibi nörotransmiterler üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir.
.jpg)
