Hipoksantin guanin fosforibosil transferaz

Hipoksantin, bir purin sapmasıdır ve bir nükleobaz olarak bağlı formda ve örn. B. idrarda. Ayrıca bezlerde ve kemik iliğinde de bulunur. Adenin deaminasyon ürünü olan hipoksantin, ürik asit ve ksantine oksitlenir. Daha az sıklıkla nükleik asitlerin temel yapısını oluşturur.

Hipoksantin Guanin Fosforibosiltransferaz nedir?

Tetramerik enzim, hipoksantin ve guaninden oluşur Hipoksantin guanin fosforibosil transferaz.

Tetramerler, dört benzer yapı bloğundan, daha doğrusu monomerlerden oluşan makromoleküllerdir. Enzim, ökaryotların pürin metabolizmasında en önemli olanlardan biridir, gen değişikliklerine duyarlıdır ve bazı metabolik hastalıklarda ifade edilen gen mutasyonları yoluyla insanlarda sapmalara neden olabilir. Bunlar z. B. Lesch-Nyhan ve Kelley-Seegmiller sendromları.

İşlev, efekt ve görevler

Hipoksantin-guanin-fosforibosiltransferaz enzimi, pürin metabolizmasını ve enerjik etkinliğini arttırır.

Bu, yapısal olarak pürinden türetilen nükleik asitler olan pürin bazlarına dayanır. Bunlar, hidrojen bağları yoluyla diğer bazlara bağlanan ksantin, hipoksantin, adenin ve guanindir. Bu tür bağlar, DNA çift sarmalı ve replikasyonu üzerinde büyük bir etkiye sahiptir ve protein biyosentezinde rol oynar.

Purin bazları iki enzim tarafından geri dönüştürülebilir. Hipoksantin guanin fosforibosil transferaza ek olarak bu, adenin fosforibosil transferazdır. Her ikisi de bir fosforibosil kalıntısı yoluyla bir nükleotid oluşturur ve bu da hem DNA hem de RNA'da nükleik asitlerin temel yapı taşıdır. Molekül şeker, baz ve fosfattan oluşur ve hücrelerdeki hayati düzenleyici fonksiyonları kontrol eder. Oluşum sırasında ATP kaydedilir ve ürik asit oluşumu azaltılır.

Pürin bazları geri dönüştürülürse, kurtarma yolu olarak adlandırılır. Bu, biyomolekül sentezinin bozunma ürünlerinden kaynaklandığı metabolik yollar için genel bir terimdir. Organizma, pürin bazlarının yaklaşık yüzde doksanının yeniden kullanıldığı ve yüzde onunun fiilen atıldığı kendi geri dönüşüm sürecini gerçekleştirir. Bu, pürin bazı geri dönüşümünün etkinliğini ve hipoksantin-guanin fosforibosil transferazın önemini gösterir.

Eğitim, oluşum, özellikler ve optimum değerler

HPRT geninde mutasyonlar meydana gelirse, boyut ve amino asitler değişebilir. Bu, ek DNA dizilerinin veya nükleotitlerin dahil edilmesi olabilir, bu da ilgili gen üzerinde kodlanan gen ürününün yanlış üretimine veya hatta tüm dizinin silinmesine yol açar. Z. B. amino asit dizisini değiştirir, gut gibi hastalıklar ortaya çıkar.

Genetik bir kusurun bir sonucu olarak Lesch-Nyhan sendromu gibi metabolik hastalıklar özellikle ciddidir. Bu, x'e bağlı resesif bir şekilde miras alınır, bu da esas olarak yalnızca bir X kromozomuna sahip erkekleri etkilediği anlamına gelir. Genetik kusur kadınlarda mevcut olabilir, ancak yalnızca her iki X kromozomu da etkilendiğinde bir hastalık olarak ortaya çıkar ki bu nispeten nadirdir. Çoğu zaman ikinci X kromozomu, ilkinin kusurunu telafi eder.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar ve Bozukluklar

Sendrom kendini hipoksantin guanin fosforibosil transferaz eksikliğinde gösterir. Genetik kusur nedeniyle enzim üretilmiyor. Guanin ve hipoksantin bazlarının mutasyonu ve geri dönüşümü ve dönüşümü olmaması nedeniyle, vücut tarafından inşa edilmesi ve atılması gereken pürin bazlarında bir birikim vardır.

Parçalanma, ürik aside dönüştürülen ve böbrekler yoluyla atılan ara ürün ksantin yoluyla gerçekleşir. Bu süreç kısıtlanırsa, eklem bölgesinde ürik asit kristalleri oluşur ve bu da daha fazla gut ataklarını tetikler. Enzim artık üretilmez, doku ve kandaki ürik asit seviyesi yükselir ve merkezi sinir sistemi bozulur.

Lesch-Nyhan sendromu doğumda doğrudan görünmez. Bacakların dikkat çekici bir pozisyonu ve çocuğun az hareket etme ve daha yavaş gelişme eğilimi ancak yaklaşık on ay sonra görülebilir. Sendrom zayıf ve şiddetlidir. Artmış ürik asit salgılanması ve daha hafif gut atakları, kendine zarar verme, ciddi zihinsel bozukluk ve saldırganlık gibi ciddi semptomlarla birlikte daha hafif formdur. Kendine zarar verme, parmak veya dudak ısırmalarıyla gerçekleşir. Ekstremiteleri ısırırken, etkilenen kişilerin oto-saldırganlıklarını tek elle sınırladıkları sıklıkla gözlemlenebilir. Saldırganlık, genellikle kardeşler veya ebeveynler gibi size yakın insanlara yöneliktir.

Hastalığın en ciddi şekli, çoklu nörolojik işlev bozukluğu ve kendini yaralamaya yönelik çok belirgin bir eğilim ile karakterizedir. Sendrom kendini spastisite, distoni, hipotoni, koreoatetoz ve reflekslere tepki verme isteğinin artmasıyla gösterir. Zihinsel nitelikler ve gelişim ciddi şekilde sınırlıdır. Bu durumda sendrom, özellikle şiddetli bir ölçüde ölüme de yol açabilir.

Hastalık, tıbbi bir resimle teşhis edilir. İdrardaki ve kandaki ürik asit seviyesi ölçülür ve hipoksantin-guanin fosforibosiltransferazın doku ve kandaki aktivitesi ölçülür. İkincisi büyük ölçüde azalır ve doğum öncesi olarak da mevcut olabilir.

Hastalığın tedavisi zordur. Tedavi mümkün değildir ve tedavi olmaksızın çocuk yaşamın ilk yıllarında ölür. Bazı durumlarda koruyucu önlem olarak süt dişlerinin çekilmesi gerekir. Diğer terapötik yaklaşımlar, gutta bir inhibitör görevi gören allopurinol gibi ilaçlar kullanılarak ürik asit seviyelerinin düşürülmesini içerir. Pürin bazları geri dönüştürülmez, ancak ürik asit daha iyi parçalanır. İlgili bozukluklar, enfeksiyonlar ve sinir hasarı da tedavi edilir ve genellikle et içermeyen ve pürin oranı düşük olan özel bir diyet önerilir.

Derin beyin stimülasyonunun psikosomatik yan etkileri hakkında da araştırmalar yapılmaktadır. Tıp, bunun saldırganlığı ve kendine zarar vermeyi önleyeceğini umuyor. Kelley-Seegmiller sendromu ise hipoksantin-guanin fosforibosiltransferaz eksikliğinin en hafif şeklidir. Burada da çok fazla ürik asit üretilir ve erken gut hastalıkları ortaya çıkar. Sendromun ilk belirtileri, çocuğun bezindeki turuncu kristaller, idrar yolu enfeksiyonları ve ürolitiyazistir. Gut veya akut artrit ergenlik döneminde gelişir.

Lesch-Nyhan-Sendromunda olduğu gibi zihinsel bir azgelişmişlik ve kendine saldırılar durum değildir, en fazla dikkat bozukluklarına yol açabilir. Erken tedavi genellikle etkilenenlerin normal bir yaşam beklentisine sahip olmasını sağlar.