Torasik omur

Torasik omur orta omurganın on iki kemikli bileşenidir. Bu torasik omurganın en önemli görevleri vücudun üst kısmını stabilize etmek, kalbi ve akciğerleri korumaktır. Osteoporoz gibi durumlar torasik omurlara zarar verebilir ve ağrılı bir kamburluk yaratabilir.

Torasik omurlar nelerdir

Tıp, torasik omurganın kemikli kısımlarını torasik omurlar olarak ifade eder. Bir kişi toplam on iki torasik omurla donatılmıştır. Bu omurlar aşağı doğru numaralandırılmıştır. Bu şemaya göre, tek tek omurlar Th birden on ikiye kadar olarak adlandırılır. Tüm torasik omurlar bir omur gövdesi, bir omurga kemeri ve omur süreçlerinden oluşur.

Torasik omurga, orta omurganın ayrılmaz bir parçasıdır ve özellikle göğüs kafesinin yapısı için bir rol oynar. Tek tek omurlar kaburgalarla temas halindedir ve kaburga-omur eklemlerinin ve ayrı kas gruplarının bağlanması için temel oluşturur. Tüm torasik omurlar nispeten özdeş bir yapıya sahiptir ve birbirleriyle ağ halindedir.

Hayvanlar ayrıca torasik omurlarla donatılmıştır. Ancak insan torasik omurlarından farklıdırlar. Örneğin atların 18 torasik omurları vardır. Keçiler ve koyunlar ise 13'e sahiptir. Hayvan torasik omurlarının fonksiyonları ve şekli yine insan anatomisine benzer.

Anatomi ve yapı

Omurga gövdeleri kısa ve silindirik şekilli vertebral bileşenlerdir ve bir torasik omurun ana kütlesini oluşturur. Bu omur gövdeleri, sözde intervertebral diskler aracılığıyla birbirine bağlanır. Omurga gövdesinin arka yüzeyinin yakınında, her bir omur gövdesi, omurilik ve damarları veya sinirleri için alan sağlayan bir omur deliğine sahiptir.

Bu vertebral delik büyük ölçüde vertebral arkın kemerli eki ile çevrelenmiştir. Omurlar, omur deliği boyunca dizilir ve sözde omur kanalını oluşturur. Spinal sinirler bu şekilde oluşturulan intervertebral delikten geçer. Vertebral ark ayakları kemik sınırına karşılık gelir. Torasik omurlar, daha yuvarlak bir omur deliğine sahip olmaları nedeniyle omurgadaki diğer omurlardan farklıdır. Torasik omurganın orta bölgesinde, delikler de omurganın geri kalanındakilerden önemli ölçüde daha küçüktür.

Vertebral süreçler, her torasik omurun omur kemerinin yan tarafına bağlanır. Yanal süreçlere enine süreçler de denir. Dorsal olanlara dikenli süreçler denir. İki enine sürece ve dikenli bir sürece ek olarak, her bir torasik omurun üstte ve altında iki eklem süreci ve ayrıca kaburgalara iki eklem yüzeyi vardır. Kaburga-vertebral eklemler, örneğin ligamentum capitis costae radiatum gibi birçok bağ tarafından stabilize edilir.

İşlev ve görevler

Torasik omurlar birkaç eklem yüzeyi oluşturur. Bitişik torasik omurlar, örneğin, vertebral arkın düz kısmı yoluyla birbirine eklemlenir. Bu eklemli bağlantı, her omur için dört versiyonda mevcuttur. Kaburga başları olarak adlandırılan göğüs omurlarının her biri ayrıca kaburga-omur eklemini oluşturur. Bu bağlamda, üst üste gelen iki torasik omurun eklem gruplarının her biri bir kaburga başını barındırır.

Sadece birinci, on birinci ve on ikinci torasik omurlar, kostal vertebral eklemde yer almaz. 1-10 arası torasik omurların enine süreçleri de kaburga tüberkülleri ile ifade edilir. Bu eklemlerin bazıları içbükey ve bazıları düzdür. Torasik omurganın eklemleri kısmen fleksiyon ve ekstansiyonda, lateral fleksiyonda ve rotasyonda rol oynar. Gövdenin fleksiyonu ve ekstansiyonu esas olarak torasik omurganın eklem bağlantılarıyla mümkün olur. Öne doğru eğildiğinde torasik omurga bükülür.

Tersine, geriye doğru büküldüğünde düzleşir. Torasik omurga ayrıca gövdenin yanal fleksiyonunda rol oynar. Aynı şey vücudun üst kısmının dönüşü için de geçerlidir. Servikal omurga veya lomber omurgaya kıyasla torasik omurga, her seviyede göğse sıkıca bağlı olduğu için çok daha az esnektir. Bu sıkı bağlama, sırtın üst kısmını destekler ve üst vücudun kapsamlı stabilitesini sağlar. Son olarak, göğüs omurgası vücudun üst kısmının korunmasından sorumludur. Ayrıca omurganın bu kısmı göğüs bölgesinin iç organlarını, özellikle akciğerleri ve kalbi korur.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar

Torasik omurga yaralanmaları, lomber veya servikal omurgaya göre daha az yaygındır. Bir tümör hastalığının bir sonucu olarak kemik metastazları çoğunlukla torasik omurgada bulunur ve iskelet sintigrafisi kullanılarak netleştirilebilir. Torasik omurgadaki omurilik kanalı oldukça dar olduğundan, bu bölgedeki yaralanmalar genellikle son derece ciddidir ve örneğin paraplejiye neden olabilir.

Kaza sonucu kırıklar meydana gelir, ancak çok sık görülmez. Ancak hastalıklar torasik omurgayı etkileyebilir. Torasik omurganın hastalığa bağlı şikayetleri genellikle kambur bir sırt veya artmış bir sırt eğrisi şeklinde kendini gösterir. Skolyoz, Scheuermann hastalığı veya osteoporoz, bireysel torasik omurları etkileyebilir. Tıp, skolyozu, omurganın yanal bir sapmasının olduğu bir büyüme deformitesi olarak anlar. Scheuermann hastalığı ise omurganın ossifikasyon bozukluğudur.

Bu fenomenin bir parçası olarak, torasik omurların ön kısımları, 18 yaşına kadar arka kısımlardan daha yavaş büyür. Ortaya çıkan deformiteler genellikle şiddetli sırt ağrısı ile ilişkilidir. Öte yandan, osteoporoz torasik omurgaya saldırırsa, omurlarda hastalığa bağlı kırıklar meydana gelir. Bu vertebra kırıkları genellikle torasik omurganın alt kısmındadır. Omurga kanalı daralırsa, yayılan ağrı ve hatta bazen felç semptomları ortaya çıkar.