Batı Nil Virüsü

Batı Nil Virüsü tropikal ve ılıman bölgelerde bulunur, Flaviviridae ailesinden gelir ve 1937'de keşfedilmiştir. Virüs esas olarak kuşları etkiler. Virüs bir kişiye bulaşırsa, yüzde 80'i hiçbir belirti vermeyen bir hastalık olan sözde Batı Nil ateşi gelişir. Bununla birlikte, Batı Nil ateşi tüm vakaların yüzde 1'inden daha azında ölümcüldür.

Batı Nil Ateşi nedir?

Batı Nil virüsünün genomu (+) ssRNA doğrusaldır ve Baltimore 4 grubuna aittir. Simetri ikosahedraldir. Virüs bir kabukta. Flaviviridae ailesine veya Flavivirus grubuna aittir. Kural olarak, kuşlar enfekte olur ve insanlara, atlara ve diğer memelilere de virüs bulaşabilir.

Oluşum, Dağıtım ve Özellikler

Büyük İskender'in zaten Batı Nil virüsü ile enfekte olduğuna ve ardından Batı Nil ateşinden öldüğüne dair çeşitli göstergeler var. İlk resmi kayıtlar, Batı Nil virüsünün 1937 gibi erken bir tarihte keşfedildiğini gösteriyor. 1957'de virüs İsrail'de ortaya çıktı; 1960 Mısır ve Fransa'da.

Son birkaç yılda Batı Nil virüsünün tespit edildiği ve daha sonra Batı Nil ateşinin teşhis edildiği vakaların sayısı giderek arttı. Virüs, Cezayir, Romanya, Çek Cumhuriyeti, Rusya, Kuzey Amerika, Kongo Demokratik Cumhuriyeti ve İsrail'de meydana geldi. 2004'te Macaristan'da ve 2008'de Avusturya'da birkaç vaka vardı. 2010 yılında Yunanistan'da 37 ölüm vardı; 2011'de başka enfeksiyonlar da vardı, ancak Yunanistan'ın diğer bölgelerinde.

Batı Nil virüsü 1999'da Kuzey Amerika'da keşfedildikten sonra, medyanın da ilgisini çekti. ABD'de, New York City çevresindeki bölgeler büyük ölçüde etkilendi. Bugün virüsün İsrail'den getirildiği kesin; Tel Aviv'den New York'a uçan bir makine enfekte bir sivrisinek taşıdı. Batı Nil virüsü olabileceğinin ilk işareti, Central Park'taki ölü kuşlar olgusuydu. Birkaç gün sonra, çoğunlukla yaşlı insanlar hastalandı; Bronx'tan tropikal tıp doktoru Deborah Asnis, araştırma yapan askeri doktorlara bunun bazen Batı Nil virüsü olabileceğini bildirdi.

Virüs tüm Kuzey Amerika kıtasına yayıldı; 2004 yılında batı kıyısına ulaştı. 2012 yılında, uzmanlar virüsün tekrar ortadan kalkacağını varsaydıktan sonra, onu 5.000'den fazla enfekte insanla birlikte başka bir salgın izledi.

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Batı Nil virüsü, insanlar dahil kuşlara ve memelilere saldırır. Virüs, sivrisinekler yoluyla bulaşır. Sivrisinekler, Aedes, Culex ve Ochlerotatus cinslerindendir. Zaten Avrupa'ya özgü olan Asya kaplan sivrisinekleri de Batı Nil virüsünü bulaştırabilir. Smear veya damlacık enfeksiyonlarına dayalı yayılmalar mümkündür, ancak oldukça nadirdir.

Enfeksiyondan sonra, birincil ve ikincil viremi arasında bir ayrım yapılır. Birincil viremide enfeksiyon deriden geçer. Daha sonra yerel bir tepki görülebilir. Sözde dendritik Langerhans hücrelerinde varsayılan bir birikim var. Virüs üç ila yedi gün içinde yayılır ve lenfositler yoluyla doğrudan lenf düğümlerine göç eder.

İkincil viremi ile vücut ilk antikorları on ila 14 gün sonra üretir. Sitoplazma giderek daha fazla kullanılmaktadır. Virüs kan-beyin bariyerini aşarsa, glial hücreler ve nöronlar saldırıya uğrayabilir.

Tüm vakaların yüzde 20'sinde hastalar grip benzeri semptomlardan şikayet ediyor. Ağırlıklı olarak baş ağrısı, vücut ağrıları ve ateş oluşur. Menenjit ve ensefalit olasıdır ve ölümcül olabilir.

Batı Nil virüsü ile enfekte olan tüm insanların yüzde 80'i enfeksiyonu fark etmiyor. Yüzde 1'in altında ise enfeksiyon aslında yaşamı tehdit eden bir hastalık haline geliyor. Hastalar kas güçsüzlüğü, yönelim bozukluğu, uyuşukluk, kramplar, boyun tutulması ve yüksek ateşten şikayet ederler. Bazen koma ve ardından ölüm de mümkündür.

Spesifik bir tedavi yoktur; çoğunlukla sadece semptomlar hafifletilebilir. Batı Nil virüsüne karşı aşı olmadığı için geriye sadece sivrisineklere karşı koruma kalıyor. Avrupa'da her yıl yaklaşık 200 vaka belgeleniyor. Bunlar çoğunlukla tropikal bölgelerdeki tatilcilerin yakaladığı enfeksiyonlardır.