Streptococcus sanguis

Streptococcus sanguis Viridans streptococci grubuna ait olan ve insan oral florasının doğal bir bileşeni olan streptococci cinsi bakterilerdir. Bakteriler, örneğin ağız florasının patojenik bakteriler tarafından kolonize olmasını engeller ve böylece diş çürümesini önler. Bununla birlikte, kana taşınırlarsa, bakteri kalbin iç zarının iltihaplanmasına (endokardit) neden olabilir.

Streptococcus sanguis nedir?

Streptococci, farklı bakteri cinsidir. Gram pozitif özelliklere, yaklaşık olarak küresel bir şekle ve çoğunlukla zincir benzeri bir düzenlemeye sahiptirler. Viridans streptococci, streptococci'nin bir alt türüdür. Bunlar gerçek bir tür değil, benzer özelliklere sahip bir grup farklı Streptococcus türüdür. Viridans streptococci, orofarenksin "yeşillendirici streptokokları" arasındadır ve bu nedenle oral streptokoklar olarak da bilinir. Bu bakteriler, yavaş ilerleyen kalp duvarı enfeksiyonları için bir numaralı bakteriyel patojendir, ancak çoğu viridans streptokok patojenik değildir.

Bakteri türü Streptococcus sanguis, Veridans streptococci'ye aittir. Bu streptokoklar, oral mukozanın doğal florasının bir parçasıdır ve bu alanı patojenik bakteri türlerinden korur. Bununla birlikte bakteri kan dolaşımına girerek ciddi hastalıklara neden olabilir.

Oluşum, Dağıtım ve Özellikler

Bakteri türü Streptococcus sanguis, insan ağız boşluğunun doğal bir yerleşimcisidir ve bu bağlamda öncelikle plakta meydana gelir. Bakteri türleri isteğe bağlı olarak anaerobiktir. Bu nedenle, türlerin temsilcileri oksijen varlığında en iyi şekilde büyürler, ancak aynı zamanda metabolizmalarını değiştirerek oksijensiz bir ortamda da hayatta kalabilirler.

Oksijensiz bir ortamda, enerji üretmek için fermentasyon ve anaerobik solunum. Bu, organik substratları CO2 ve H2O'ya oksitledikleri anlamına gelir. Anaerobik hücresel solunumdan elde edilen enerji, saf fermantasyon metabolizmasından elde edilen enerjiden daha yüksektir. 10 ° C veya daha düşük sıcaklıkta üreme olmaz. % 6,5 NaCl içeren besleyici ortamda bile bakteri artık metabolizma çalıştıramaz.

İnsan vücudu, bakteri türlerinin tercih ettiği yaşam alanıdır, ancak bakteriler aynı zamanda hayvan plağında da bulunur. Tüm Viridans bakterilerinin ortak bir yönü vardır: kanlı agarda α-hemoliz gösteren yeşilimsi streptokoklardır. Böylece bakteri kana karıştığında, eritrositlere saldırır ve hemoglobini parçalar.Bu, bakteri grubuna adını veren yeşilimsi ürünler yaratır.

Özellikle Streptococcus sanguis türünün streptokokları kana girdiklerinde kan dolaşımı yoluyla kalbe ulaşırlar ve burada kalbin iç zarında iltihaplanmaya neden olabilirler. Viridans streptococci'nin polisakkarit kapsülü yoktur. Ayrıca onları diğer streptokoklardan ayıran Lancefield grubu C, A veya B antijenleri ile donatılmamışlardır.

Anlam ve işlev

Temel olarak, Streptococcus sanguis türündeki bakteriler insanlar için faydalıdır. Oral floranın streptokoklarla kolonizasyonu, örneğin aynı alanda Streptococcus mutans ile kolonileşmeyi önler. Bu bakteriler, bir yandan yapışkan ekzopolisakkaritler diğer yandan laktik asit oluşturdukları ve böylece diş maddesine saldırdıkları için diş çürümesinin gelişiminde rol oynarlar.

Diş plağında ve ağız florasında Streptococcus sanguis varlığı nedeniyle, bakteri türü Streptococcus mutans için ortam avantajlarını kaybeder. Bu sayede Streptococcus sanguis en geniş anlamda çürük gibi diş hastalıklarını önlemektedir.

Bakteriler insan ağız florasında konakçı pahasına yaşamazlar, ancak konakçı ile karşılıklı yararlı bir ilişki içinde yaşarlar. Bu onları, masrafları konakçının pahasına yaşayan ve böylece konakçı organizmaya zarar veren patolojik parazitlerden ayırır.

Streptococcus sanguis'in yararı sadece oral flora içinde verilir. Streptokoklar kana taşınırsa kırmızı kan hücrelerine saldırır ve hastalığa neden olabilecekleri diğer organlara ulaşabilirler.

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Streptococcus sanguis türü bakterilerle bağlantılı olarak çeşitli hastalıklar ortaya çıkabilir. Bu bağlamdaki en önemli hastalıklardan biri, kalbin iç zarının iltihaplanmasına karşılık gelen endokardittir. Kalbin iç astarı, kalp boşluklarını ve kalbe yakın damar ve arterlerin kısımlarını kaplar ve yapısal olarak kapak yaprakçıklarında yer alır. Tedavi edilmezse kalp iltihabı genellikle ölümcüldür.

Endokardit, antibiyotiklerin piyasaya sürülmesinden bu yana Batı Avrupa'da nadirdir. Bununla birlikte, hastanede çok dirençli mikropların neden olduğu nozokomik olarak edinilmiş enfeksiyonlar son yıllarda arttığından, hastalıkların sayısı yakın geçmişten bu yana Batı Avrupa'da yeniden artmaktadır.

Streptococcus sanguis'in kan dolaşımına yayılması kalp iltihabını artırabilir. Bu bağlamda ağız boşluğu ameliyatlarından bir risk faktörü olarak bahsedilmelidir. Bu tür işlemler sırasında doğal ağız florasından gelen bakteriler kolaylıkla kan dolaşımına ve sonunda kalbe ulaşabilir. Bu nedenle ağız cerrahisi öncesi ve sonrasında artık hastalara koruyucu antibiyotik tedavisi önerilmektedir.

Kalp iltihabı sağlıklı kalbi olan kişilerde kalp hastalığı olanlara göre daha az görülür. Ek olarak, hastanın genel ve immünolojik yapısı, lental endokardit gelişiminde artan bir rol oynar. Çoğu durumda iyi bir yapıya sahip kişilerde karaciğer, dalak, lenf düğümleri ve fagositlerden oluşan lenforetiküler sistem sayesinde enfeksiyon zamanında önlenir.

Öte yandan, immünolojik olarak, hastalıkla ilgili veya yaşa bağlı olarak zayıflamış kişiler enfeksiyona duyarlıdır. Bu nedenle, Streptococcus sanguis türü bakterilerin neden olduğu kalp derisinde oluşan ağız iltihabı özellikle AIDS hastalarında, uyuşturucu bağımlısı kişilerde ve yaşlılarda görülmektedir.