venografi

İçinde venografi radyolojik inceleme yöntemidir. Damarları değerlendirmek için kullanılır.

Venografi nedir?

Flebografi, radyolojik inceleme yöntemidir. Damarları değerlendirmek için kullanılır.

Bir flebografi olarak veya venografi anjiyografinin bir parçasıdır. Görüntüleme inceleme prosedürlerinden biridir. Doktorun muayene edilecek damar bölgesine enjekte ettiği iyot içeren bir kontrast madde kullanılır. Aynı zamanda, doktor, kontrast ortamın akışını kaydetmek için bir X-ışını muayenesi yapar.

Flebografi, omuz-kol damarlarını, bacaklara giden damarları ve pelvik damarları görselleştirmek için kullanılır. Sadece nadir durumlarda ilk seçenek olarak uygulanmaktadır. Genellikle sadece bir sonografiden (ultrason muayenesi) sonra yapılır. Bir kan pıhtısından (tromboz) şüpheleniliyorsa, kesin olmayan bulguları netleştirmek yararlıdır. Örneğin, uyluk damarlarında ve alt bacak bağ damarlarında bulunan trombozlar özellikle venografi ile iyi bir şekilde netleştirilebilir.

İşlev, etki ve hedefler

Bir venografinin uygulama alanları arasında öncelikle varisli damarlar (varisli damarlar), venöz tromboz (flebotromboz), trombotik sonrası sendrom ve varislerin yeniden geliştiği tekrarlayan varisler bulunur.

Buna ek olarak, flebografi, operatif trombektomi veya tıbbi tromboliz yapılmadan önce ve belirgin bir flebotrombozun ilerideki seyrini kontrol etmek için, genellikle gecikmiş bacak ven trombozunun neden olduğu hayatı tehdit eden bir pulmoner emboliden şüpheleniliyorsa, belirsiz ultrason muayenelerinden sonra gerçekleştirilir. Damar bölgesinde ortaya çıkan iltihaplar veya tümörler de bir venografi kullanılarak belirlenebilir.

Venografi yapılmadan önce, hastaya ilk olarak etkilenen damara bir kontrast madde enjekte edilmelidir. Damarlardaki kan kalbe doğru akma özelliğine sahiptir. Bu şekilde, kontrast maddenin iyi bir şekilde dağıtılması mümkündür. Özel röntgen muayenesi sayesinde iç damar yapısı tam olarak gösterilebilir. Böylece doktora, yer değiştirme veya darboğazlar dahil olmak üzere herhangi bir değişikliği belirleme fırsatı verilir.

Venografi yapmadan önce, hasta herhangi bir spesifik alerjisi olup olmadığını doktora bildirmelidir. Hastanın muayene başlamadan yaklaşık dört saat önce hiçbir şey yemesine izin verilmez. Bazı durumlarda ayak banyosu yapmak da cildi yumuşatmak ve damarları genişletmek için faydalı olabilir. Bu da daha iyi bir damar erişiminin oluşturulmasını sağlar.

Genellikle böyle olan bacakta venografi yapılırsa hasta bir kanepede yatar. Ayaklar aşağı doğru eğilir. Ayak bileğinin üzerine bir turnike yerleştirilir, böylece kontrast madde derin bacak damarlarına da girebilir. Kontrast madde daha sonra ayağın arkasındaki bir damara enjekte edilir. Ajan, damar yoluyla vücudun daha derin bölgelerine nüfuz edebilir. Bir sonraki adım, röntgen çekmek. Doktor pelvise, uyluğa, diz ve alt bacağa bakar. Röntgen görüntüleri birkaç yönden alınır. Bacak iç ve dış yöne çevrilir.

Bir tromboz varsa, bu görüntüde keskin bir şekilde sınırlandırılmış bir doldurma kusuru olarak görülebilir. Venöz kapak fonksiyonunu kontrol ederken, hasta bağırsak hareketlerine benzer şekilde itmelidir. Bu sayede doktor, venöz kanın geri dönüp dönmediğini ve venöz kapakların sıkı olup olmadığını belirleyebilir. Toplamda, venografi yalnızca 5 ila 10 dakika sürer.

Muayene bittikten sonra bacak sıkıca sarılır. Bir destek çorabı da giyilebilir. Kontrast maddesini daha iyi çıkarmak için hasta yaklaşık 30 dakika egzersiz yapmalıdır. Ajanın atılması böbrekler yoluyla gerçekleşir. Bu nedenle hasta bol miktarda sıvı içmelidir.

Teşhis için tek başına venografi yeterli değilse, damarların bilgisayarlı tomografi ile incelendiği BT venografi veya kontrast madde ile veya olmadan yapılabilen manyetik rezonans venografi seçeneği de vardır.

Riskler, yan etkiler ve tehlikeler

Venografi yaparken bazı yan etkiler olabilir. Bunlar, örneğin enjeksiyon yerinde kanamayı içerir. Bazı hastalarda ayrıca enfeksiyon veya yara izi vardır. Kontrast madde ayrıca damar duvarlarını tahriş edebilir veya alerjik reaksiyonları tetikleyebilir.

Bir tromboz varsa, bir kan pıhtısının gevşemesi ve vücudun diğer bölgelerine nüfuz etmesi mümkündür. Doktor bir kateter takarsa, damar duvarının alet veya iğne tarafından delinme riski vardır.

Risklere ve yan etkilere ek olarak, dikkate alınması gereken bazı kontrendikasyonlar da vardır. Bu, öncelikle hastanın kontrast maddeye karşı olası bir hoşgörüsüzlüğünü içerir. Diğer kontrendikasyonlar, kronik lenf tıkanıklığı, omuz-kol bölgesinde, ayakta veya alt bacakta akut iltihaplanma ve aşırı aktif bir tiroiddir. Bu nedenlerden dolayı, venografi yapılmadan önce hastanın doktor tarafından, işlemin riskleri ve yan etkileri hakkında tam olarak bilgilendirilmesi gerekir ki bu da röntgen ışınlarına maruz kalmayı da içerir. Bazen, invazif olmayan diğer prosedürler muayene için daha yararlı olabilir.

Flebografinin hem avantajları hem de dezavantajları vardır. En büyük avantajları, venöz vasküler sistemin eksiksiz gösterilmesidir. Fonksiyonel özellikler, röntgende açıkça görülebilir. Bununla birlikte, radyasyona maruz kalma bir eksi nokta olarak görülmektedir. Kontrast madde ayrıca böbreklere baskı uygular. Ayrıca, radyolojik ekipman teknolojisi daha yüksek maliyetlerle ilişkilidir.