Jacobson anastomozu

Jacobson anastomozu baş ve kafatası bölgesindeki sinir lifi demetidir. Lif seyri, parotis bezinin parasempatik uyarılmasından (innervasyon) sorumludur.

Bu sinir bağlantıları Yahudi-Danimarkalı doktor ve araştırmacı Ludwig Levin Jacobson (1783-1843) tarafından keşfedildi. Kökeni, uzatılmış medulla (medulla oblongata) içindeki kraniyal sinirin bir çekirdeği olan alt tükürük çekirdeğinde bulunur. IX ile birlikte. Kraniyal sinir (glossofaringeal sinir), gaz kelebeği deliği (juguler foramen) denilen kafatasının tabanındaki bir açıklıktan kraniyal boşluğun dışına yolunu açar.

Jacobson Anastomozu nedir?

Komşu sinirlerle diğer bazı bağlantılar (anastomozlar) altında, lifler sözde timpanik boşluğa (Cavitas tympani) gelir. Parotis bezinin önündeki dalların en önemli dağıtım noktası, sonuçta fasiyal sinirdir.

Jacobson anastomozu nihayet hedefine, parotis bezine, glossofarengeal sinirin ("dil-boğaz siniri") parasempatik bir ipliği olarak ulaşır. IX çevresindeki geniş sinir ağı. Kraniyal sinir aynı zamanda orta kulağın, yanak bezlerinin, yutağın, bademciklerin ve dilin arkasının beslenmesini de garanti eder. Bu oldukça hassas bölgede, glossofaringeal sinirdeki kusurlar çeşitli kas spazmlarına neden olabilir. Bunun için olası tetikleyiciler şunları içerir: Yabancı cisimlerden tetanoz, kuduz veya şiddetli tahriş.

Glossofaringeal sinire verilen hasar, faringeal baş kaslarının felce uğramasına ve bunun sonucunda büyük yutma bozukluklarına da yol açabilir. Bu gibi durumlarda, sözde sinir-kas bağlantısı dengesizleşir. Glossofaringeal nevralji, Jacobson anastomozu ile bağlantılı olarak da ortaya çıkabilir. Daha geniş ağız bölgesinde kulak bölgesine kadar uzanabilen ani şiddetli ağrı oluşur. En basit çiğneme, yutma ve konuşma hareketlerinde açıkça fark edilirler.

Anatomi ve yapı

Jacobson anastomozu tarafından sinir tahrişi ile beslenen parotis bezi (parotis veya parotis bezi), tüm çene ve ağız bölgesindeki en büyük tükürük bezidir. Yüzün her iki yanında kulak önünde ve altında bulunur.

Parotis bezi, elmacık kemiği adı verilen kemerden çene açısına kadar uzanır. Şekil üçgen ve düzdür. Parotis bezi 20 ila 30 gram ağırlığındadır. Bir fasya (bağ dokusundan yapılmış kapsül) ile sağlanır. İçinde küçük lobüllere bölünmüştür. Bu, sözde birincil tükürüğü salgılayan parotis bezi hücrelerinin bulunduğu yerdir. Bu, türev sistemde ilerledikçe bileşimini değiştirme özelliğine sahiptir. Parotis bezinin sözde kanalı, büyük ölçüde çiğneme kaslarına benzer. Yanak kaslarından ve yanağın iç yüzeyinden geçer. Parotis kanalının son noktası ağız boşluğundadır. Kural olarak, ağızda üst azı dişlerinin karşısında küçük, koyu renkli bir nokta olarak açıkça görülebilir.

Önde gelen Jacobson anastomozuna ek olarak, parotis pleksusu da parotis bezinde bulunabilir. Bu, VII. Kraniyal sinirin (nervus facialis) liflerinden oluşur. Ondan uzaklaşan lifler esasen yüz kaslarını harekete geçirmekten sorumludur. Parotis bezine ayrıca trigenimus sinirin dalları ve uzantıları ile ulaşılır. Parotis bezi bölgesinde, dış karotis arteri de iki terminal dalına bölünür. Kan çıkışı başlangıçta parotis damarının dalları aracılığıyla gerçekleşir. Parotisten gelen lenf, parotis lenf düğümleri adı verilen yolla dışarıya ulaşır.

İşlev ve görevler

Parotis tarafından üretilen tükürük, saf sıvı haldedir, yani sulu ve tamamen mukus (sümüksü) bileşenler içermez. İnce, hafif alkalindir ve nispeten büyük oranda protein ve enzim içerir. Bunlardan amilaz enzimi karbonhidratların ayrışması için çok önemlidir.

Parotidin tükürüğü ayrıca ağız bölgesinde biyolojik savunmaya hizmet eden immünoglobülin oranıyla da karakterize edilir. Parotis bezinin az çok yaygın hastalıkları, tümörler ve kabakulaktır (keçi peter). Kabakulak, esas olarak çocuklukta ortaya çıkar ve viral bir enfeksiyonun bir sonucu olarak parotis bezinin şiddetli şişmesiyle karakterizedir. Bu tür şişlikler, çok çeşitli habis nedenleri olabileceğinden, her zaman bir uzman tarafından dikkatlice incelenmelidir. Asıl tehlike, iltihaplı şişliğin beynin hassas bölgelerine hızla yayılabilmesidir.

Hastalıklar

Jacobson anastomozunun çeşitli arızaları, parotis bezinin bir dizi bozulmasına yol açabilir. Özellikle iltihaplanma hızlı bir şekilde yayılır, çünkü parotis bezi ve salgı bezi kanalı ağız florasına açık erişime sahiptir.

Bezdeki tükürük akışı bazen taş oluşumuyla ciddi şekilde engellenir. Tehlikeli bakteriler, bu tükürük taşlarından kolayca erişebilir ve bu da yeni iltihapları tetikleyebilir. Antibiyotiklerle tedavi edilmesi gereken kronik enfeksiyonların ortaya çıkması nadir değildir. Tükürük taşlarından önce genellikle tükürüğün değişen bileşimi gelir. Esas olarak kalsiyum fosfat içerirler ve genellikle basit cerrahi yöntemler kullanılarak çıkarılabilirler. Ultrason yardımı ile tükrük taşlarının kanal sistemi ile doğal yollardan uzaklaştırılabilmesi için parçalanma olasılığı da vardır.

İnsan vücudundaki tükürük bezlerini etkileyen iyi huylu tümörler, parotis bezinin yaklaşık yüzde 80'ini etkiler. Dejenere olabildiklerinden, yine de çıkarılması tavsiye edilebilir. Aksine, parotis bezinin kötü huylu tümörlerinin çıkarılması genellikle tek olası tedavidir. Ancak parotis bezinden çok sayıda yüz siniri geçtiği için bu operasyonun riski yüksektir.