kol kemiği

kol kemiği ... kol kemiği, üst ekstremitelerin en güçlü kemiklerinden biri. Sinirler ve kan damarları humerus boyunca ilerler ve burada çok sayıda kasın sinirli bağlantıları vardır. Muazzam stabilitesine rağmen humerustaki kırıklar nadir değildir.

Humerus nedir?

kol kemiği veya Os humeri (humerus kemiği) için Latince adıdır. kol kemiği. İnsan vücudundaki en güçlü uzun kemiklerden biridir ve koldaki en uzun kemiktir.

Uzun bir kemik - adından da anlaşılacağı gibi - bir tüp gibi yapılandırılmıştır. İçinde kemik iliğinin bulunduğu bir tür kanal vardır. Dışarıdan periosteum ile sarılmıştır.

Anatomi ve yapı

Humerus, tübüler veya uzun kemiklerden biridir (Ossa longa). Üst ve alt uç (epifizler) ve şaft (diyafiz) olmak üzere üç bölümden oluşur.

Üstte kemiğin başı var (Caput humeri). Yarım küre şeklindedir ve omuz ekleminin yuvasında bulunur. Başın yanında, daha büyük olan iki kemikli çıkıntı vardır (Daha büyük tüplük) ve daha küçük olanı (Daha az yumru). Üst kolun büyük kasları bu iki kemik bölgesine bağlanır. Humerusun boynu (kolum) şaft yönünde başa bağlanır. Burada iki bölge arasında bir ayrım yapılır. Of the Collum anatomicum kafayı şafttan anatomik olarak ayırır ve omuz eklemi kapsülü için bir bağlantı noktası görevi görür. Dönem Collum chirurgicum, kırılmaya özellikle yatkın olan alanı ifade eder.

Humerus şaftının üç yüzeyi vardır: ön yanal, ön merkez ve arka. Bu aynı zamanda üç kenar oluşturur. Hem yüzeyler hem de kenarlar kaslar için başlangıç ​​noktası görevi görür. Şaftın uzunlamasına yönünde, radyal sinirin ve kolun bir arterinin geçtiği bir oluk vardır. Humerusun alt ucunun, aralarında kıkırdak rulosunun bulunduğu epikondiller olan iki kemik çıkıntısı vardır.

İşlev ve görevler

Humerus omuzu ön kola bağlar. Köprücük kemiği (klavikula) ve kürek kemiği (kürek kemiği) ile birlikte humerus (caput humeri) başı, insan vücudundaki en karmaşık eklemlerden biri olan omuz eklemini oluşturur. Kaudal yönde, yani aşağı doğru, humerus ulna (ulna) ile birleşir ve dirsek eklemine konuşur (yarıçap).

Bu da üç ayrı eklemden oluşur. Humeroulnar eklem, humerus (trochlea humeri) ve ulnanın üst kol rulosu, humerus başı (capitulum humeri) ve radius başı (caput radius) ile humeroradial eklem ile oluşturulur.

Humerus dirsek ekleminin üçüncü kısmında yer almaz, burada sadece ulna ve radius buluşur. Humerustaki kaslar için çok sayıda bağlantı noktası vardır. Omuz kasları kürek kemiğinden kol kemiğinin tepesine kadar uzanır. Bu kas sisteminin bir kısmı, sözde döndürücü manşettir.

Eklemi stabilize eder ve humerusun başını omuz eklemi yuvasında tutar. Ayrıca kolun yayılmasının yanı sıra içe ve dışa doğru döndürülmesini sağlar. Daha fazla kas tutturma yüzeyleri humerus şaftında ve alt ucunda bulunur. Humerus, omuz ve ön kolu birbirine bağladığından, çeşitli kasların etkileşimi de ön kolun hareket etmesini sağlar.

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Humerus çok stabil bir kemiktir ve bir miktar strese dayanabilir. Ancak, daha büyük veya ani bir kuvvete maruz kalırsa kırılabilir. Yaygın bir yaralanma, proksimal humerus kırığıdır. Bu, vücudun yakınında kemiğin üst kısmında bir kırılmadır.

Çoğunlukla kemik maddesinin stabilitesini kaybettiği bir hastalık olan osteoporozdan muzdarip yaşlı insanları etkiler. Bu yaralanma aynı zamanda bir gösterge kırığı olarak da bilinir, bu da kırılmanın osteoporoz durumunun bir göstergesi olduğu anlamına gelir.

Yaşlı kadınların çoğu proksimal humerus kırığından etkilenir. Düşme sırasında, kol içgüdüsel olarak gerilir ve düşmeyi yakalamak için ağırlığın tüm kuvveti humerusa etki eder. Collum chirurgicum'da bir kompresyon kırığının meydana gelmesi nadir değildir, ancak doğrudan humerus başında veya çıkıntılı kemiklerde kırıklar da mümkündür.

Distal humerus kırığı ise kemiğin alt ucunda gerçekleşir. Dirsek ekleminin sadece humerus veya parçalarının kırılıp kırılmadığı konusunda bir ayrım yapılır.

Şaft bir kırıktan etkilenmişse, doktorlar buna humerus şaftı kırığı diyorlar. Bu kırıklar, bir darbe ile veya bir trafik kazasında yandan darbeyle kola yandan uygulanan aşırı kuvvetten kaynaklanır. Genellikle bu tür bir yaralanma, kemiğe yapışan veya kemiğe bağlı olan sinirleri, damarları, kasları veya tendonları da etkiler.

Humerus ve çevresindeki yapılarda karmaşık hasar olması durumunda, zamanında restorasyon şarttır. Ufalanmış veya burulma kırıkları, kurulmaları ve sabitlenmeleri gerektiğinden cerrahi olarak tedavi edilmelidir.

Kırıklara ek olarak tenisçi dirseği (epikondilit humeri radialis) humerusun en sık görülen hastalıklarından biridir. Humerus üzerinde bulunan ön kolun ekstansör kaslarının tendon bağlanması iltihaplanır.

Öte yandan, çok daha az sıklıkla ortaya çıkan golfçü dirsekleri (epikondilit humeri ulnaris), fleksör kaslarının tendonları iltihaplandığında ortaya çıkar. Her iki hastalık da dirsek bölgesinde üst veya alt kola yayılabilen ağrı ile kendini gösterir.

Üst kol kemiğinin üst kısmı omuz ekleminden kayarsa, buna omuz çıkığı (omuz çıkığı) denir. Bu genellikle spor veya kazalar sırasında olur.