Uzantı

Dönem Uzantı anatomik isimlendirmede hareketi tanımlamak için kullanılır. İnsan vücudunun ana hareketlerinden birini tanımlar.

Uzantı nedir?

Uzantı, Almanca olarak Uzamakarşı hareketi gibi fleksiyon da birçok uzuv ekleminde ve omurgada meydana gelir. Anatomik isimlendirmedeki terimlerin orijinal tanımı, embriyonik pozisyon modeline dayanıyordu. Buna göre uzantı, bu konumdan çıkan hareket olarak tanımlanır.

Geniş uzuv eklemlerinde, yukarda omuz ve dirsekte, altta kalça ve dizde, ayak ve parmak eklemlerinde ekstansiyon hareketleri vardır. Omurganın ekstansiyonu, bireysel segmentlerin omur eklemlerinde tek bir hareket olarak gerçekleşir. Bununla birlikte, açıklamalarda ve belgelerde, bir hareket bölümünün genel hareketi veya davranışı genellikle açıklanır. Fizyolojik olarak, lomber omurga ve servikal omurga, istirahatte lordoz adı verilen bir uzantı pozisyonundadır.

Bir istisna dışında, tüm eklemlerde ekstansiyon hareket açıklığı fleksiyondan daha küçüktür. Metatarsofalangeal eklemler tek başına bükülebileceklerinden daha fazla gerilebilir. Pek çok kişide diz ve dirsek ekleminin aktif olarak ekstansiyonu mümkün değildir, genellikle sadece sıfır konumuna ulaşılır.

İşlev ve görev

Uzatma, alt ekstremitenin tüm eklemlerinde, farklı alt aşamalarda ve farklı işlevlerde de olsa, duruş aşamasında yer alır. Ayak aşağıya değdiğinde ayak parmakları tam başlangıçta kaldırılırken, diz eklemi sadece orta kısımda tam ekstansiyona ve hareket dizisinin sonunda kalça eklemine ulaşır.

Bir yüksekliği atlarken veya aşarken, kalça ve diz eklemindeki ekstansör kasların aktivitesi önemli ölçüde artar. Gluteus maximus kası, quadriceps femoris kası ve triceps surae ile insan vücudundaki en güçlü kaslardan 3'ü mevcuttur. Serbest zincirde, dövüş sanatlarında veya futbolda olduğu gibi tekme atarken veya atış yaparken dizde uzama aktiviteleri gözlemlenebilir. Bale ve yer egzersizlerinde kalça ekleminin vurgulanmış uzantıları yaygındır.

Koldaki uzatma, stabilizasyon gereksinimlerinde ve serbest hareketlerde önemli bir rol oynar. Masada veya uylukta destekleme gibi vücudun önündeki destek faaliyetleri, öncelikle dirseğin aktif olarak uzatılmasını gerektirir. Bunun için tipik bir güç egzersizi şınavdır. Vücudun arkasını desteklerken omuz uzatması da açılır. Sporda karşılık gelen egzersiz biçimi, farklı sürümlerdeki düşüşlerdir.

Fonksiyonel anatomide, fleksiyon pozisyonundan dönüş genellikle ekstansiyon olarak adlandırılır. Sporda ve normal günlük yaşamda kol üzerinde dirsek ve omuz eklemindeki bu bileşenlerle tam olarak şekillendirilen birçok hareket vardır. Voleybolda kesmeler, teniste baş üstü vuruşlar, hentbolda atışlar veya her tür yüzmede geri dönüş hareketleri, önemli unsurlar olarak omuz ve dirseğin aynı anda uzatılmasını içerir.

Parmak eklemlerinin uzatılması, elin kapanmasına karşı bir işlem olarak önemlidir. Bir şeyi hedefli bir şekilde tutabilmek veya üzerinde çalışabilmek için önceden parmakların açılması gerekir. Parmak eklemleri, felçten önce geriye doğru hareketler sırasında da gerilir.

Omurganın uzatılması, ağır yükleri kaldırırken olduğu gibi, gövdeyi düzeltmenin önemli bir bileşenidir. Serbest uzatma, jimnastik, bale, yüzme veya yüksek dalış gibi bazı sporlarda gözlemlenebilir.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Osteoartrit gibi dejeneratif hastalıklar temelde tüm eklemleri etkileyebilir. Tipik olarak bu durum, kalça ve diz eklemi ve omurga gibi yüklerin hareket ettiği yerlerde daha çok ortaya çıkar. Uzantı, birkaç artritik süreçten etkilenebilir. Bir yandan eklem kapsülü zamanla küçülür ve bu da uzatmayı doğrudan sınırlar. Öte yandan ortaya çıkan ağrı, kasların zayıflamasına ve kısalmasına yol açan nazik bir davranışa yol açar. Bu durumda, hareket genliği hem aktif hem de pasif olarak olumsuz etkilenir. Kalça eklemindeki sınırlı uzama, yürüyüş şekli üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir.

Her türlü kas bozulması da esnemeyi sınırlayabilir. Kural olarak, kambur veya çömelmiş bir pozisyondan doğrultma veya bacakları ayakta tutma gibi yerçekimine karşı gerçekleştirilen faaliyetler ilk önce etkilenir. Kas kaybı, hareketsizliğin veya hastalığın sonucu olabilir. Musküler distrofiler ve amiyotrofik lateral skleroz bu gruba aittir.

Spesifik nörolojik hastalıklar ve hasar, ekstansörlerin düzgün çalışması üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir. Multipl sklerozda, doğru, hedeflenmiş hareket ve stabilite etkilenen diğer şeyler arasındadır. Bu, özellikle yürürken ve ayakta dururken koordinasyon ve denge sorunlarına yol açar.

Femoral sinirin bir lezyonu, kuadriseps femoris kasının kısmi felce neden olur ve bu, ayakta dururken ve yürürken stabiliteyi ciddi şekilde etkiler. Üst kol kırığı nedeniyle radiyal sinir hasar gördüğünde üst ekstremitede aynı sorun ortaya çıkabilir. Bu, diğer şeylerin yanı sıra, dirsekteki ana ekstansör olan triceps brachii kasını sağlar. Bu kas başarısız olursa, dirsek ancak ilkel olarak gerilebilir ve artık destek yükleri mümkün olmaz.

Supraspinatus tendon sendromu, omuz ekleminde özellikle genişlemeyi etkileyen özel bir hastalıktır. Supraspinatus kası, rotator manşete ait bir omuz kasıdır. Tendonu, omuzun çatısı ile eklem başı arasındaki dar bir boşlukta uzanır. Tekrarlanan basınç yükleri kası tahriş edebilir. Kolun dönüşü, özellikle iç rotasyonla birlikte, sonuç olarak genellikle ağrılı bir şekilde kısıtlanır.