Bağlama yeteneği

İyi ve istikrarlı ilişkilerin refahımız üzerinde büyük etkisi vardır, çünkü iyi iletişim ve güvenebilme duygusu her bireyin bedenini ve zihnini güçlendirir. Güçlü bir şekilde bağlı insanlar, açıkları olanlardan daha mutludur. Bağlama yeteneği sergi. Birçok çalışma bunu doğrulamaktadır. İnsanın bağlanma yeteneğinin temelleri çocukluk döneminde çok erken atılır.

Bağlama yeteneği nedir?

Psikoloji, bağlanma yeteneğini, insanın diğer insanlarla uzun süreli ve duygusal olarak dengeli ilişkilere girme yeteneği olarak anlar.

Hayatın başlangıcından itibaren insanlar kendilerinin ötesine geçmek ve bağlantılar kurmak isterler. Ancak kalıcı olarak bağ kurabilmek için, istikrarlı bir kişiliğe ve duygusal alanda yankılanmak için sağlıklı bir yeteneğe ihtiyacınız var.

Kişinin kendi bağlanma yeteneğini geliştirecek temel nörobiyolojik ekipman her insanda mevcuttur. Doğanın sağladığı genetik araçların da kullanılıp kullanılamayacağı, insanların hayatlarının ilk yıllarında yaptıkları deneyimlere bağlıdır.

Hayatın erken evresinde öğrenilenler daha sonraki bir zamanda uygulanabilir: Çocuklar çevrelerindeki diğer bireylerle iyi deneyimler yaşarlarsa, büyük olasılıkla yetişkinler olarak da ilişki kurabilirler.

Modern nörobiyoloji, genlerimizin işlevlerini yalnızca dış dünya ile etkileşim halinde algılayabileceğini varsayar. İlişkilerini kendileri şekillendirebilen yetişkinlerin aksine, yeni doğanlar ve çocuklar iyi ilişkiler armağanına bağımlıdır.

Sosyal bir varlık olarak, insanın bir iletişim ihtiyacı vardır; Yalnızlık onun için çok streslidir.

İşlev ve görev

İlişki ihtiyacı yeterince karşılanmazsa kişi kendini yalnız hisseder. Ve yalnızlık hissi, insanları harekete geçmeye, izolasyonu önlemek için harekete geçiren bir acıyla ilişkilidir.

Kişinin kendi ilişkileri üzerinde çalışma isteği, bağlanma yeteneğine sahip bir kişide verilir. Çünkü sosyal davranışın birçok avantajı vardır: İlişkilerde insanlar destek, güvenlik ve aidiyet duygusu yaşarlar. Başkalarından onay ve takdir alırsınız.

Ayrıca, başka birine güvenmek özgürlük getirir. Gerçek bağları olanlar daha az endişeye sahiptir ve daha kaygısız yaşarlar, çünkü acil bir durumda güvenebilecekleri insanlar olduğunu bilirler. Güçlü bir ağ, sakinlik ve cesaret verir - ve bir kriz anında hayatta kalmayı sağlar. Bu aynı zamanda zorlukların üstesinden gelme konusunda daha fazla isteklilik olduğu anlamına gelir.

Pek çok çalışmada Amerikalı yalnızlık araştırmacısı John Cacioppo, sosyal destek olmadan yaşayan insanların, istikrarlı ilişkileri olanlara göre daha kısa bir yaşam beklentisine sahip olduğunu buldu. Yalnızlık, aşırı kilolu olmak, sigara içmek ve egzersiz yapmamak kadar sağlığa zararlıdır.

Ancak bağlanma aynı zamanda çalışmak demektir - sürekli olarak kendi bağ kurma yeteneğinizi geliştirmek bir yaşam temasıdır. Karşı tarafın sinyallerini uygun şekilde yorumlayabilmek için, empatik becerilerin eğitimi, gelişmiş iletişim için önemli bir anahtardır.

Bağlanma yeteneğinizi kontrol etmek için yararlı sorular şunlardır: Başkalarına açılmak benim için kolay mı? Yoksa yakınlık korkusu olduğu için kendimi hızla mı uzaklaştırıyorum? Duygular hakkında konuşmam mümkün mü yoksa her şey alışkanlıkla kendimle çözülür mü?

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

İnsanların bağlarını şekillendirme biçimleri bize erken çocukluk döneminde neler yaşadıklarını ve en yakın bakıcılarından neler öğrendiklerini anlatır. Çevre "sağlıklı" ise, çocuk normal bir uzaklık ve yakınlık duygusu geliştirebilir. Olumlu deneyimlerin büyük ölçüde çocuklukta olmadığı durumlarda, yetişkinin bağ kurma yeteneğini geliştirmek zor olacaktır.

Bağlanamamanın birçok nedeni vardır: Örneğin, ebeveynler çocuklarından uzaktaysa, insanlar başka bir yol bilmedikleri için duygusal ve fiziksel yakınlık gösterme ve yaşama sorunları yaşarlar.

"Tartışmalardan kaçınma eğilimi ile güçlü bir uyum için çabalama" veya "geçmiş ve ebeveyn kalıplarından çok güçlü sınırlar" gibi ilişki kalıpları da psikolojide - tıpkı çocukluktan itibaren ilişki modellerinin tekrarlanması gibi - yaşamın ilk yıllarındaki zor durumlara kadar izlenir.

Bağlanma yeteneği her zaman diğer kişiye (örneğin partnerine) özgürlüğünü vermek anlamına geldiğinden, bir tarafın kontrol etmek istemesi veya - kaybetme korkusuyla - çok kıskanç olması bir ilişki için de yıkıcıdır. Bir partnerin ebeveynlerinden hiç ayrılmadığı ve hala onların görüşlerine bağlı olduğu bir bağ için de düşünülebilir ve karmaşıktır.

Ama elbette hiç kimse anlatılan kalıplara bağlı kalmak zorunda değil.Terapi ve koçluk, kişinin kendi bağlanma kapasitesini keşfetmesine ve yeniden tanımlamasına ve eski kalıpları geride bırakmasına yardımcı olabilir.

Şizofreni, paranoya ve sınırda kişilik bozukluğu gibi psikopatolojik bozukluklar, daha az başarı şansı (bağlanma yeteneği açısından) ile yüksek bir terapiye ihtiyaç duyar. Asperger sendromu ve otizm gibi nörolojik gelişim bozuklukları da bozulmuş bağlanma kapasitesi ile karakterizedir.