toksikoloji

Altında toksikoloji olacak Toksinler Doktrini zehirlenme ile ilgili araştırma ve tedavi anlaşıldı. Bu özellikle, bireysel kimyasal maddelerin canlılar üzerindeki sağlığa zararlı etkilerine işaret eder.

Toksikoloji, etkilerin şeklini, hasarın boyutunu ve zehirlenmenin dayandığı etkileşimleri inceler. Bu, tehlikelerin daha iyi yorumlanmasını ve olası bir riskin daha iyi değerlendirilmesini sağlar. Bu alanlardaki araştırmalar sıklıkla örtüştüğü için konu çoğunlukla farmakoloji ile ilişkilidir.

Toksikoloji nedir?

Toksikoloji alanı, bulguları 16. yüzyılı şekillendiren araştırmacı ve doktor Paracelsus'un öğretilerine dayanmaktadır. Temelde ne toksik ne de toksik olmayan maddeler olduğunu, bunun yerine bir maddenin dozunun toksik etkiyi belirlediğini ve sadece artan konsantrasyonda zararlı bir madde haline geldiğini buldu. Maddenin kendisi hem zehirli hem de zehirsiz olabilir.

Toksikoloji alanındaki güncel araştırmalar, konsantrasyonun toksik etkinin derecesini belirlediğini ve gerçek zehirlenme riskinin oldukça düşük olduğunu varsaymaktadır. Daha yüksek risk hariç, kanserojen maddeler olup bunlara genotoksik kanserojenler denir. Mutajenler olarak adlandırılan mutajenik maddeler için istisna da geçerlidir. Burada kesin bir sınır değeri belirtilemez.

"Toxon" kök sözcüğü aslında Yunancadan gelir ve zehirli okla ilgilidir. Hızlı ve ölümcül etkisi nedeniyle bu, kasları, solunumu veya kalbi felç eden veya tamamen durma noktasına getiren toksik bitki zehiri veya kontamine ceset zehiri ile hazırlandı.

17. yüzyılda, zehir doktrini nihayet özellikle yüksek bir ilgi uyandırdı, çünkü o zamanlar giderek artan bir şekilde zehirli cinayetler işleniyordu, bu nedenle failler çoğu zaman yakalanamıyordu çünkü henüz yeterli tespit yöntemleri yoktu. O zamanki ana zehir arsenikti. Zehirlenme neredeyse bir moda haline geldi. Arsenikle cinayetin uzun bir geleneği vardı ve 19. yüzyılda inanılmaz bir zirveye ulaştı. Bu nedenle zehirlenmelerle başa çıkmak gerekli hale geldi. O zaman tamamen yeni toksikoloji araştırma alanı ortaya çıktı.

Kurucu kimyager Mathieu Orfila'ydı. O zamandan dolayı elbette özellikle arsenikle ilgilendi ve sonunda bir kimyager olan James Marsh, insan kanında arsenik olduğuna dair kanıtlar sağladı. Vücuttaki arseniği belirlemek için kullanılan Marsh örneğine onun adı verilmiştir. Bu yöntem keşfedildikten sonra arsenik cinayetleri kısa sürede sona erdi.

Tedaviler ve terapiler

Toksikolojinin araştırma alanı esas olarak kimyasal maddelere maruziyeti inceler ve bu nedenle çeşitli alanlarda önleyici ve koruyucu önlemlere hizmet eder. Özellikle doktorlar, öğretime dayalı tedaviler için bilgi toplayabilir ve sarhoşluk belirtilerini daha iyi anlayabilirler.

Toksikoloji, başlangıçta öncelikle akut zehirlenme semptomlarının tespiti ve tedavisi ile ilgilenirken, günümüzde soru daha çok maddelerin çok düşük konsantrasyonlarda emildiklerinde ortaya çıkan zararlı etkileri sorusudur. Vücudun soluduğumuz havada, gıdalarda, içme suyunda ve toprakta bulunan yabancı maddelere maruziyeti daha detaylı araştırılmaktadır. Çevresel etkilerden kaynaklanan kanserojen maddeler z. B. daha yoğun incelenebilir. Bunlar arasında dioksinler, PCB'ler, ince toz, dizel kurum partikülleri ve hidrokarbonlar bulunur.

İlaçlar ayrıca yan etkileri açısından da test edilir. İlaçlar önceden pazar için onay için dikkatlice kontrol edilir ve yeni bir gelişme olması durumunda etkileri kapsamlı bir şekilde test edilir. Bu, hayvan deneyleri yoluyla yapılır, ancak bu tür testlerin eleştirel değerlendirilmesi nedeniyle, ayrıca özellikle biyokimyasal ve moleküler düzeyde alternatif yöntemlerle de yapılır. Yeni görev formu, ör. B. Genetik mühendisliği veya insan organizması üzerindeki bu tür organik genetik modifikasyonların araştırılmasıyla üretilen farmasötik ürünlerin veya gıdaların geliştirilmesi.

Toksikoloji yoluyla, tüm maddeler sınır değerlere ve kılavuzlara göre sınıflandırılır, daha kesin olarak mutajenik, kanserojen veya üreme için toksik olarak ayrılır. Biyolojik, fiziksel, biyokimyasal ve tıbbi verilere dayanan bu bilimin hem bir risk değerlendirmesi hem de tüm etki mekanizmalarının yoğun analizi önemli bir görevidir.

Toksikolojinin klasik alt alanları, zehirlenmelerin tedavisi ile ilgilenen klinik toksikoloji ve hem doğal olarak oluşan hem de insanların neden olduğu, toplumu korumaya hizmet eden ve sağlığa zararlı maddeleri inceleyen gıda toksikolojisidir. Ayrıca endüstriyel kimyasallar, tüketim malları, yaşam ortamı ve su, toprak ve havada meydana gelen zararların yanı sıra kendi içinde ilaç toksikolojisi ile uğraşan alanlar da vardır.

Teşhis ve muayene yöntemleri

Alternatif tıp, örneğin homotoksikolojiyi de içerir. Hastalıkların ve semptomlarının zehirlere kadar izlenebileceğini belirten Hans-Heinrich Reckeweg teorisine dayanmaktadır. Gerçek hastalık bu nedenle yalnızca iç veya dış kirleticilere verilen tepkidir. Bunlar gıdada, çevrede veya metabolizmanın kendisinde meydana gelebilir ve homotoksinler olarak bilinirler.

Hastalığın şekli, vücudun savunmasına ve zehire maruz kalma süresine bağlı olarak homotoksikoz olarak ifade edilir, bu sayede vücut, ilgili toksik fenomenle karşı karşıya kalır ve onunla savaşmaya veya salgılamaya çalışır. Vücudun kendi savunma sistemi başarılıysa kişi sağlıklıdır. Komplikasyonlar varsa hastalanır. Ardından iltihaplanma, ishal, kusma, kızarıklık veya benzeri semptomlar ortaya çıkar. Ancak terapi vücudun detoksifikasyonudur.

Bu amaçla vücudun kendi kendini iyileştirme sürecini destekleyen ve detoksifikasyon sürecini uyarması amaçlanan preparatlar kullanılır. Bu tür preparatlar temelde homeopatiktir.