parazitoloji

Parazitlerin neden olduğu hastalıklar parazitoz olarak bilinir. parazitoloji bu paraziter hastalıkların tanı ve tedavisi ile ilgilenen tıbbi bir uzmanlık alanıdır.

Parazitoloji nedir?

Bir parazit, hayatta kalmak için bir konakçıya ihtiyaç duyan ve üreme amacıyla ona saldıran bir organizmadır. Konakçı görevi gören yabancı organizmaya hücrelerini yok ederek, organlarının işlevlerini bozarak ve onu besin maddelerinden yoksun bırakarak zarar verir.

Bu süreç, ölümcül olabilen ancak zorunlu olmayan çeşitli şikayet ve hastalıklara neden olur. Parazitler, patojenleri virüs ve bakteri şeklinde iletir. Parazitoloji, bakteriyoloji, mikoloji, tropikal tıp, insan bulaşıcı hastalıkları ve viroloji ile yakından ilgilidir.

Tedaviler ve terapiler

Sivrisineklerle bulaşan Leishmaniasis, insanları protozoa ile enfekte eder. Trichomonads enfeksiyonu cinsel ilişki yoluyla bulaşır. Schistosomiasis (schistosomiasis), flukes (şistozomlar) yoluyla gelişir. Parazitler insan döngüsüne kirli suyla girer. Çeçe sineği, Afrika'nın tropikal bölgelerinde yaygın olan uyku hastalığından (tripanosomiasis) sorumludur. Tenya enfeksiyonu, kontamine olmuş veya yeterince ısıtılmamış sığır eti yoluyla insanlara bulaşabilir.

Toksoplazmozda kediler, ara konakçı olarak memeliler ve kuşlar ile nihai konakçı olarak hizmet eder. Borreliosis, Japon tifüsü, yaz başı meningoensefaliti ve tifüs, pireler, keneler, akarlar veya bitler gibi ektoparazitlerle bulaşır. Sivrisinek kaynaklı sıtma, tropikal bölgelerde en çok bilinen ve yaygın hastalıklardan biridir. Parazitozlar kuzey yarımkürede nadiren bulunur. Çoğu bulaşıcı hastalık, tropikal bölgelerde kökenlidir. Bazı parazitler sağlıklı insanlara zararsızdır ve belli bir süre sonra yok olur.

Bazıları ömür boyu zarar vermeden kalır. Kuzey yarımküredeki insanların çoğu doğal parazitlerle enfekte değil, etkilenen bölgelere seyahat ettikten sonra onları buraya sürüklüyor. İstenmeyen konuklar, organizma üzerinde ektoparazitler (dış parazitler) veya organizma içinde endoparazitler (iç parazitler) olarak görünürler. Ektoparazitler, saçta, deride veya konukçunun giysisinde harici olarak bulunabilir. Endoparazitler organizmaya içeriden saldırır ve kanda, bağırsaklarda ve dokuda yuva yapar. Parazitler insanlara, hayvanlara ve bitkilere saldırır.

Bazıları ev sahibini sadece geçici olarak (ara konukçu) mevcudiyetinden “memnun eder”, diğerleri ise ev sahibi (sabit ev sahibi) ile kalıcı olarak yuva yapar.Parazitozun ilk semptomları, kuluçka dönemine benzer bir zaman gecikmesi ile ortaya çıkar. Enfeksiyon durumunda, parazit istilası ile yumurta veya larvaların tanınabilirliği arasındaki süreye prepatans denir. Teknik terminoloji, parazitlerin patent olarak atılmasına kadar geçen süreyi tanımlar. Çoğu parazit bir nesil değişikliğinden geçer.

Bir, birden fazla, aynı veya farklı ev sahiplerinde zorunlu (zorunlu) veya isteğe bağlı (isteğe bağlı) geliştirirler. Monoxone parazitleri bir konağa saldırır, poliksen parazitleri birkaç konağa saldırır. Homoxone parazitleri, bir konakçıdaki tüm gelişim döngüsünden geçerken, heteroksen parazitler, konakçı değişikliği ile bir gelişim döngüsünden geçer. Yayılma, son konakta gerçekleşir. Davetsiz alt kiracılar bir ana bilgisayara saldırmayı tercih ederse, buna ana ev sahibi denir. Yan konakçılar parazit istilasından neredeyse hiç etkilenmezken, taşıyıcılar (ara konakçılar) yalnızca parazitleri bir konakçıdan diğerine taşımak için hizmet eder. Cinsiyetten bağımsız (eşeysiz) üreme ya yoktur ya da sadece vardır.

Rezervuar ev sahibi, parazitleri daha fazla kolonizasyon için bir alternatif olarak depolar. Bir parazit, üremesinin başarısız olduğu bir organizmaya yerleşirse, sahte bir konaktır. Küçük parazitler, enfekte olmuş organizmanın hücrelerinde saklanır ve artık bağışıklık sistemi tarafından ulaşılamaz. Bu tür bir parazit istilasına bir örnek, plazmodinin neden olduğu eritrositlerdir.

Parazitler çok uyumludur ve konaklarının savunma mekanizmalarını alt etmek için çeşitli stratejiler geliştirirler. Konak bağışıklık sistemini etkinleştirir etkinleştirmez yüzey yapısını değiştirirler. Derilerini dökerler ve yeni bir cilt oluştururlar. Değişen ilk parazitik duruma tepki vermek için yenilerinin üretilmesi gerektiğinden, bu değişen görünüm şimdilik antikorlar tarafından tanınmamaktadır. Mevcut antikorlar yalnızca önceden birikmiş cilde ve yüzeydeki proteinlere tepki verir.

Teşhis ve muayene yöntemleri

Bir parazit, ev sahibinin organizmasında ömür boyu kalırsa, antijenler tarafından yabancı cisim olarak tanınmamak için çeşitli mekanizmalar oluşturur. Bu hedefe ulaşmak için, kendisini ev sahibinin antijenleriyle çevreler. Bunun güzel bir örneği, tripanozom istilasıdır. Davetsiz misafirlerin büyük bir kısmı, ev sahibinin antikorları tarafından tanınmayan son derece kalın bir kütikül geliştirmiştir.

Üç gruba ayrılan farklı parazitler vardır: Protozoa sporozoa, taksoplazmalar, plazmodi, amipler, trikomonadlar, leishmanias ve tripanozomlar gibi spor hayvanlardır. Helmintler, solucanlar, yuvarlak kurtlar ve kancalı kurtlardır. Eklembacaklılar (eklembacaklılar) bit, keneler, sivrisinekler ve pireler olarak görünür. Parazitoloji, parazit yolla bulaşan bulaşıcı hastalıkların tanı ve tedavisi ile ilgilenir. Parazitologlar, swabların, vücut sıvılarının ve doku örneklerinin mikrobiyolojik incelemelerini gerçekleştirir. Terapi önlemleri alınmadan önce uygun miktarda numuneler alınır.

Malzemenin kirlenmesini ve kirlenmesini önlemek için çıkarma noktası yapılmadan önce temizlenir. Örnekler daha sonra steril taşıma kaplarına (kan kültürü şişeleri, tüpler) yerleştirilir. Doktorlar, patojenlerin kurumasını, aşırı büyümesini ve ölmesini önlemek için uygun toplama ve taşıma ekipmanlarıyla (bantlar, çubuklar, şırıngalar, çubuklar) çalışırlar. Örnekler, toplama zamanı ve yeri, ön tanı, tedavi yaklaşımları ve soruyu içeren ekli bir notla tanımlanır. Numune nakliyesi için iki ila üç saatlik kısa bir zaman aralığı mevcuttur.

Aksi takdirde 24 saatlik bir koruma süresi uygulanır. İdrar, dışkı ve kateter şırıngaları buzdolabında saklanır. Kan kültürleri, yaymalar, aspiratlar, ejakülatlar, lavajlar, dokular ve delikler oda sıcaklığında bile duyarlı değildir. Helicobacter biyopsileri ve likör inkübatörde saklanmalıdır. Test materyali olarak deri pulları, deri kapsülleri, epilasyonlu saçlar (dermatofitler), burundan, dilden, bademciklerden ve boğazdan (üst solunum yolu) lekeler, bronşiyal salgılar, balgam (derin solunum yolu), mesane delinmesi, kateter idrarı, orta akım idrar (idrar yolu), kan kültürleri, likör (sepsis) ), Bioptat, Expressat (ürogenital sistem), dışkı örnekleri, parazit kısımları (parazitik, bakteriyel, viral bağırsak istilası).

Parazitlerin neden olduğu tipik ve yaygın hastalıklar

• sıtma
• Bit istilası (pediküloz)
• pinworms
• yuvarlak solucan
• Tenya
• Trichomoniasis (trichomonads enfeksiyonu)
• Toksoplazmozis