Osilografi oldukça bilinmeyen ve aynı zamanda fazlasıyla hafife alınmış bir tıbbi prosedürdür. Osilografi çoğunlukla dolaşım bozuklukları için kullanılır. Buradaki odak noktası, özellikle doku hacmindeki değişiklikler ve kanın içeri ve dışarı akışıdır.
Osilografi nedir?
Altında Osilografi genellikle ellere, ayaklara ve bacaklara giden arteriyel kan akışının ölçüldüğü bir yöntem olarak anlaşılır. Bir osiloskop yapmak için, bir vasküler cerrahın arterlerdeki nabzın neden olduğu bacak çevresi artışını ölçebildiği ve osiloskopla kaydettirebildiği bir osiloskop kullanılır.
Elde edilen kayıtlara osilogram denir ve keskin bir şekilde yükselen ve hızla düşen eğrilerle karakterize edilir. Günümüzde çoğu osilogram analog yerine dijital olarak yeniden üretilmektedir. Arteriyel kan akışını ölçmek için kullanılabilen diğer yöntemlerin aksine osilografi, invaziv olmayan bir yöntemdir.
Bu, doktorun hastanın vücuduna girmesine gerek olmadığı, ancak her şeyi dışarıdan yapabileceği anlamına gelir. Bu nedenle osilografi, dolaşım bozukluklarını tespit etmek için özellikle nazik ve düşük riskli bir yöntem olarak kabul edilir.
İşlev, etki ve hedefler
bir Osilografi bacaklarda veya ayak parmaklarında ve parmaklarda yapılabilir. Manşetler hastanın el ve ayak parmaklarına veya bacak ve ayak bileklerine yerleştirilir ve ardından şişirilir. Manşetlerin çevrelediği vücut kısımlarının arterlerindeki hacim değişiklikleri daha sonra manşetlere ve oradan da ölçüm cihazına aktarılır.
Ayak parmaklarının osilografisi ile hasta ölçüm sırasında oturur veya hareketsiz yatar. Bu ölçüm, ellerin ve ayakların küçük arterlerindeki olası dolaşım bozukluklarını tanımlamak için kullanılır. Dolaşım bozukluklarından etkilenen damarlar genellikle o kadar küçük olduğundan, ultrason muayenesi gibi diğer yöntemler kullanılarak güvenilir bir şekilde tanımlanamayacak veya görüntülenemeyeceğinden, osilografi burada özellikle yararlıdır.
Bu ölçümün modern bir varyantı, şişirilmiş manşetler yerine kan akışının ışık kontrollü darbeler yardımıyla ölçüldüğü sözde akral osilografidir. Akral osilografi, ör. Raynaud sendromunu teşhis etmek için kullanılır, bu sendromdan etkilenen kişilerin parmakları ve elleri dolaşım bozuklukları nedeniyle beyazlaşır.
Bacakların osilografisinde sırtüstü yatan hastadan istirahat halindeyken ilk ölçümden sonra 40 ayak parmağı duruşu ve 20 çömelme yapması istenir. Bu iki kısa fiziksel egzersizin her birinden sonra yeni bir ölçüm alınır ve diğer ikisiyle karşılaştırılır. Bu karşılaştırma, doktorun hastanın bacaklarında sadece egzersiz sırasında veya istirahatte dolaşım bozukluğu olup olmadığını kontrol etmesini sağlar. Bu prosedür, diğer şeylerin yanı sıra, periferik arteriyel tıkayıcı hastalığı teşhis etmek için kullanılır.
Osilografinin bir diğer özel biçimi de, hastanın ölçümler sırasında kollarıyla belirli hareketler yapması gereken sözde fonksiyon osilografisidir. Bu, sözde fonksiyonel dolaşım bozukluklarını, yani sadece kollarla yapılan belirli hareketler sırasında ortaya çıkan, örneğin kolları başın arkasından çaprazlamak gibi dolaşım bozukluklarını tespit etmek için kullanılır. Bununla birlikte, tüm bu farklı osilografi biçimleri yalnızca dolaşım bozukluklarını veya bunlara neden olan hastalıkları tanıma amacına hizmet eder. Ancak osilografi bu hastalıkları tedavi edemez.
Riskler ve yan etkiler
Daha önce belirtildiği gibi, bu geçerlidir Osilografi Dolaşım bozukluklarının tespiti için özellikle nazik ve düşük riskli bir yöntem olarak. Bilinen önemli riskler, yan etkiler ve hatta tehlikeler yoktur.
Aksine: Genellikle birkaç yüz Euro'ya mal olan CT veya MRT incelemeleri gibi çok daha pahalı prosedürlerin aksine, osilografi çok daha ucuz ve daha doğru bir alternatiftir. Bunların aksine bacaklarda, ellerde ve ayaklarda kan dolaşımının kalitesinin çok net bir resmini sağlar ve maliyeti 10 Euro'dan daha düşüktür.
Öte yandan BT ve MRI, yalnızca damarların statik görüntülerini sağlayabilir. Ancak bu sayısız, bariz avantajlara ve düşük maliyetlere rağmen, birçok sağlık sigortası şirketi hala bir osilograf için ödeme yapmayı reddediyor.
