bireyleşme

bireyleşme kişinin kendi yeteneklerinin geliştirilmesi ve kendi değerlerinin araştırılmasıdır. Bu, terimin genellikle eşanlamlı olduğu anlamına gelir. Özgerçekleştirim. Bireyleşme çatışması vs. Bağımlılık, akıl hastalığının önemli bir kaynağı olarak görülüyor.

Bireyleşme nedir?

Bireyleşme kavramıyla birlikte psikoloji, bir benliğe giden yolu kendi bütünüyle tanımlar. Bireyleşme, insanların kendi benzersizliklerini ve bireyselliklerini bulmalarına izin veren bir bütünleşme süreci olarak anlaşılır.

Bu süreç sayesinde kişi, gerçekte olduğu ve diğerlerinden bağımsız olan birey olur. Bu süreç, kişinin yeteneklerinin ve olanaklarının geliştirilmesine ek olarak, kendi bireyselliğinin farkına varmayı da içerir. Bireyleşmeden sonra, kişi kendisini benzersiz bir şey olarak deneyimler ve kendini kendine ait bir şey olarak anlar.

Psikolojik bir kavram olarak bireyselleşme, süreci yaşam boyu kendisine yaklaşma süreci olarak gören C.G. Jung'a dayanır. Jung, bireyselleşme anlayışıyla kendisini Sigmund Freud'un aynı konudaki görüşlerinden ayırdı ve Alfred Adler'ı tercih etme eğiliminde oldu. Bireyleşme üzerine yaptığı açıklamalarda Jung, kavramı tanımlayan her şeyden önce kurtuluşu vurguladı. Bireyleşme süreci ile insanlar nihayet hissettikleri gibi davranabilirler. Bu şekilde, Jung için bireyleşme, nihayetinde dışsal kısıtlamaların bir salıverilmesidir. ABD'li psikiyatrist ve psikoterapist Erickson ilk kez bireyselleşmeyi hipnoterapi ile birleştirdi ve bu şekilde bilinçdışını kişisel gelişim için bir kaynak olarak kullandı.

İşlev ve görev

İnsanlar sosyal topluluklarda büyürler ve yol boyunca bu topluluklardan normlar, değerler ve kısıtlamalar alırlar. Bu şekilde, diğer insanların kendi değerlerine uyması gerekmeyen değerlerine, bazen sorgulamadan bağlı kalır. Bu fenomen onun bireyselliğiyle çelişiyor.

Bireyleşme, bu çatışmanın üstesinden gelmeye ve onu işlemeye karşılık gelir. Çatışmanın üstesinden gelmek için birey, ebeveynler ve arkadaşlar gibi başkalarının norm ve değerlerini sorgular ve gerekirse onları dikkate almaz. Kendi normlarınızı veya değerlerinizi aramak bu süreçteki en önemli faktörlerden biridir. Birey, beklentileri hayal kırıklığına uğratmayı veya bunlara uymayan belirli yasakları kırmayı öğrenmelidir.

Başkalarına uyum, sosyalleşme için bir dereceye kadar gereklidir. Ancak bu temel düzey aşılırsa bireyin gelişimi üzerinde sağlıksız etkileri olabilir. Bireyleşme ile insanlar sağlıksız etkilerden kurtulur ve kişiliklerini daha özgürce düzenler. Amaç, iç yapıyı iyileştirmektir.

Freud'a göre, bireyleşme, anlatılan anlamıyla tekrar tekrar aktif ve bilinçli çatışma yönetimi gerektiren bir yaşam yoluna karşılık gelir. Sorunlar büyümeye devam ediyor ve insanlar tekrar tekrar kararlardan sorumlu olmak zorunda. Bireyleşme, insanları kararlarında başkalarının yapmaları gerektiğini söylediklerinden veya başkaları için neyin doğru olacağından kurtarır ve kendileri için doğru kararı nerede bulacaklarını bulmak için kendilerini dinlemelerini sağlar.

Milton H. Erickson da özel olarak geliştirdiği hipnoterapi ile bireyselleşmeyi takip etti. Artık, aile sisteminde kişisel otoriteye dayanan PAFS-Q gibi, bireyselleşmenin gelişim düzeyini ölçen anketler var. Bu ankette, kişisel gelişim, birkaç neslin aile yaşamındaki bir bireyleşme ile ilgilidir.

Psikanalist Margaret Mahler de bireyselleşme ile ilgilenmiştir ve her şeyden önce çocuk gelişimini bir kopma ve bireyselleşme süreci olarak tanımlamaktadır. Onlar için, bireyleşme süreci bir dizi gelişimsel adımdır ve bireysel özellikleri hedefler.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Psikodinamik yaklaşım, sözde temel çatışmaları ve bunların işlenmesini her insani gelişmenin önemli bir parçası olarak kabul eder. Bazı durumlarda, her türden ruhsal bozukluk, bir tedavi geliştirmek için sekiz temel çatışma türünden birine atanır. Tabiri caizse, psikolojik sorunların her zaman sekiz tür çatışmadan biriyle yetersiz başa çıkmaya kadar izlenebileceği varsayılmaktadır.

Bu tür çatışmalardan ilki, bağımlılığa karşı En uç durumda, insanların yüksek düzeyde bağımlılıkla bir ilişki aramalarına izin veren ve tam tersi uçta, bastırılmış bağlanma arzularını asla yerine getirememeleri için her zaman duygusal bağımsızlıklarını sürdürmelerine izin veren bireyselleşme.

Tüm akıl hastalıklarının aslında sekiz temel çatışmadan birine kadar geriye götürülebileceği gerçeği oldukça tartışmalıdır. Ancak en azından insan, yine de kendisini gerçekleştirmek isteyen ve bireyselliğini deneyimlemek isteyen bir topluluk hayvanıdır. Bu uyumsuz temel insan ihtiyaçları kesinlikle psikolojik çatışmalar için potansiyeli barındırır ve bu nedenle kesinlikle psikozları veya depresyonu destekleyebilir veya en azından gelişimlerine katkıda bulunabilir.

Örneğin, kendilerini hiç fark etmeyenler ve yalnızca kendilerini bir topluluğa bağımlı olarak deneyimleyenler depresyona yatkın olabilir. Aynı şey, kendilerini gerçekleştirmek için bireyselleşmelerinin mutlak iflasını kabul edenler için de geçerlidir. Bağımsızlık ve bağımlılık arasında bir denge bulmak için, kişinin temel bireyselleşme ve bireyselleşme çatışması ile uğraşması gerekir. Bu temel çatışmadan kaynaklanan mevcut sorunları ele alan bağımlılık gereklidir.