In vitro olgunlaşma

In vitro olgunlaşma (IVM) bir in vitro fertilizasyon (IVF) varyantı ve dolayısıyla bir suni tohumlama yöntemidir. Daha önce çıkarılan yumurta hücreleri, daha sonra erkeğin menisi ile yapay olarak döllenene ve kadının rahmine yerleştirilene kadar bir Petri kabında olgunlaşır.

In vitro olgunlaşma nedir?

Bir in vitro fertilizasyon şekli olarak, in vitro olgunlaşma da yardımcı üreme sürecine aittir. Yapay döllenme olarak da adlandırılan yardımcı üremede, tedaviyi uygulayan doktor, erkeğin menisini ve kadının yumurtasını kadının vücudunun içinde veya dışında birleştirir.

İn vitro olgunlaşmada, birleşme kadın vücudunun dışında gerçekleşir, böylece zaten döllenmiş bir yumurta kadının rahmine yerleştirilir. Prosedür Almanya'da, bir çiftin en az bir yıl boyunca düzenli olarak korunmasız cinsel ilişkiye girmesi ve hala hamile kalmaması durumunda kullanılabilir.

In vitro olgunlaşma, klasik in vitro fertilizasyondan daha nazik kabul edilir. Bunda, kadına önce birkaç yumurta hücresinin aynı anda kadının vücudunda olgunlaşmasına izin vermek amacıyla yüksek dozda hormon verilir. İn vitro olgunlaşma ile yumurta hücreleri yumurtalıklardan olgunlaşmamış olarak çıkarılır ve daha sonra laboratuvarda olgunlaştırılır.

İşlev, etki ve hedefler

İn vitro olgunlaşma, kadının adet döngüsünün beşinci, altıncı veya yedinci gününde ultrason ve kan örneği ile başlar. Ultrason, tüm foliküllerin sayısını ve boyutunu ölçer. Ayrıca rahim iç yüzeyinin yüksekliği kontrol edilir. En uygun şekilde şekillendirilmiş bir uterus astarı, döllenmiş yumurtanın daha sonra yerleştirilebilmesi için önemlidir. Ayrıca LH, progesteron ve östradiol hormonları için kan testi yapılır.

Bu hormonlar normal sınırlar içinde değilse suni tohumlamada sorunlar olabilir ve istenen sonuç alınamayabilir. Özetle, bu muayeneler, bu döngüde in vitro olgunlaşmanın hiç ümit verici olup olmadığını veya önce başka hazırlık önlemlerinin alınması gerekip gerekmediğini kontrol etmek için kullanılır.

Tüm gereksinimler karşılanırsa, yumurta hücreleri döngünün sekizinci günü civarında alınacaktır. Bunun için kadına anestezi verilmesi gerekiyor. Önce hastadan alınan yumurta hücreleri, kalıtsal bir hastalık riskini en aza indirmek için genetik materyaldeki kusurlar açısından incelenir. Genetik kusur yoksa, yumurta hücreleri laboratuvara getirilir ve orada test tüpünde veya Petri kabında olgunlaştırılır.

Erkeğin spermi yumurta toplandıktan bir gün sonra serbest bırakılır. Sperm daha sonra döllenme için yumurta hücresi ile birleştirilir. Döllenme başarılı olursa, kadının döllenmiş yumurtası hemen veya bir sonraki döngüde yerleştirilir. Embriyonun başarılı implantasyon olasılığını artırmak için, embriyo transferinden önce rahim zarının özel ve standardize edilmiş bir hazırlığı gerçekleştirilir. In vitro olgunlaşma, polikistik yumurtalık sendromu (PCO) denen hastalara özellikle uygundur. Geleneksel suni tohumlamada, bu hastalarda hormonal aşırı uyarılma riski vardır.

Ayrıca in vitro olgunlaşma yöntemi, yumurta hücreleri çıkarıldıktan hemen sonra gebelik istenmiyorsa da kullanılabilir. Olgun yumurta hücrelerinin aksine, olgunlaşmamış yumurta hücreleri de donmuş yumurtalık dokusundan elde edilebilir. Bu, özellikle kemoterapi veya radyasyon tedavisi gören kanser hastalarına, kanser tedavisi tamamlandıktan sonra doğurganlık tedavisi seçeneği sunar.

Riskler, yan etkiler ve tehlikeler

In vitro olgunlaşma sesinin avantajları kadar umut verici olsa da, hala deneysel olarak kabul edilen çok yeni bir prosedürdür. Dünya çapında IVM'nin desteğiyle tasarlanan yaklaşık 400 çocuk var.

IVM tedavisi kadınlar üzerinde geleneksel tüp bebek tedavisine göre daha kolaydır ve daha naziktir, ancak başarı oranı önemli ölçüde daha düşüktür. Tedavi edilen kadınların sadece% 10 ila 15'i hamile kalmaktadır. Ancak IVF ile vakaların% 40'ında fertilizasyon başarılı olur. Bununla birlikte, bu genellikle birkaç tedavi döngüsü gerektirir.

Yumurta toplama, tüm genel cerrahi riskleri içeren bir operasyondur. Yumurtalıklar, rahim veya diğer komşu organ yapıları yaralanabilir. Karın enfeksiyonları da düşünülebilir. Anestezi ile kardiyovasküler bozukluklar ve hatta kalp durması riski vardır. Şimdiye kadar, IVM tedavisinin hamilelik, doğum veya çocuğun doğum sonrası gelişimi üzerinde olumsuz bir etkisi olmadığı görülüyor. Daha önce de belirtildiği gibi, bu hala çok genç bir süreç olduğundan, in vitro olgunlaşma yardımı ile gebe kalan çocukların gelişimi hakkında uzun vadeli veri bulunmamaktadır.

Kadınlara yönelik fiziksel riskler ve çocuk gelişimindeki olası komplikasyonlara ek olarak, psikolojik stres de hafife alınmamalıdır. Suni tohumlamayı tercih eden çiftler, yıllardır çocuksuzluktan sık sık muzdariptir ve çoğu zaman, bu kez çalışmak zorunda olduğunu gerçekleştirmek için baskı altındadır. IVM başarısız olursa, etkilenenler genellikle sözde son yaşam çizgilerini kaybederek depresyona ve nadiren de olsa ilişkinin başarısız olmasına yol açar.

Psikolojik yükün yanında maddi bir yük de var. IVM, bazı pahalı ön testler gerektiren oldukça karmaşık bir prosedürdür. Bu, ultrason, hormon ölçümleri, yumurta ponksiyonu, anestezi, laboratuvar ve gerekli ilaç için önemli malzeme maliyetleri ile sonuçlanır. IVM tedavisi sağlık sigortası tarafından geri ödenmez, bu nedenle çiftin tüm masrafları tek başına karşılanır.