Of the Dönebilen baş iki eklem yüzeyinden biridir. Eklem başı ve ilgili yuva ile kemikler esnek bir şekilde bağlanır. Çıkık durumunda eklem başı, dış kuvvetler nedeniyle ilgili eklem yuvasından kayar.
Çubuk ucu nedir?
İnsan vücudunun 143 eklemi vardır. İki kemik arasındaki eklemli bağlantılar, ekleme belirli bir hareketlilik sağlar ve bu nedenle insan hareketliliğinin ve motor becerilerinin önemli bir parçasıdır. Her eklem, eklem kıkırdağından, sinoviyal sıvıyla eklem boşluğundan, eklem kapsülünden ve stabilize edici bir bağ aparatından oluşur.
Bununla birlikte, bir eklemin kalbi, eklem başı ve eklem yuvasıdır. Yuva, eklemin içbükey yüzeyidir. Dışbükey eklem başlığını barındırır. Bu tür bir bağlantı insan vücudunda iki kemiğin birleştiği sayısız yerde gerçekleşir. Doğrudan birbiriyle buluşan bir kemiğin bir ucu, neredeyse her zaman eklem başı işlevi görür. Eklem başlığının ilgili şekli, esas olarak eklem yuvasının şekline ve eklemin gerçekleştirdiği hareket aralığına bağlıdır.
Kalça veya omuz eklemi gibi bilyeli mafsalların mafsal başı bu nedenle menteşe mafsallarında, eyer mafsallarında, döner mafsallarda, yumurta mafsallarında veya düz mafsallarda mafsal başından farklı bir şekle ve farklı bir hareket aralığına sahiptir.
Anatomi ve yapı
Eklem başı her zaman ilgili eklem yuvasına uyacak şekilde şekillendirilir. Mafsal yuvaları içbükey şekillidir. Eklem başının şekli buna göre dışbükeydir. Tam anatomi, esas olarak eklem tipine bağlıdır.
Omuz ve kalça eklemleri bilyeli eklemlerdir. Omuz eklemi nispeten küçük bir yuvaya ve orantılı olarak nispeten büyük bir eklem başlığına sahiptir. Kalça ekleminin eklem başı ise büyük ölçüde derin, çukur benzeri bir yuva ile çevrelenmiştir. Bu, bir eklem başının anatomisinin, aynı tip eklem olsa bile farklılıklar ile karakterize edildiği anlamına gelir. Humeroulnar eklem gibi menteşe eklemleri, içi boş silindir benzeri bir bağlantı yuvasında silindirik bir bağlantı başlığından oluşur.
Eyer bağlantıları içbükey yüzeylerden oluşur. Eklem başınız eyer benzeri tavada bir binici gibi oturuyor. Radioulnar mafsal döner bir mafsaldır ve bu nedenle yuvası kısa, oluk benzeri bir tava oluşturan peg şeklinde bir mafsal başlığına sahiptir. Öte yandan, yumurta eklemlerinin eklem başı, karşılık gelen yuvadan çok daha küçüktür. Düz bağlantılar, bağlantının özel bir şeklidir. Örneğin düz vertebral ark eklemi, başı daha dar anlamda bir yuva tarafından tutulmayan birbirine karşı kayan eklem yüzeylerinden oluşur.
İşlev ve görevler
İnsan vücudundaki eklem başları, hemen hemen her zaman ilişkili yuvada durur ve bu nedenle, eklem katılan iki kemik yüzeyinden birine karşılık gelir. Eklem başı, yuva yuvasında hareket edebilir. Bu hareket, bir çanağın içindeki bir harcın hareketine benzer. Eklem başlığının tam hareket türü, her bir durumdaki eklem türüne bağlıdır. Mafsallı bir bağlantıdaki tüm kemikler için, kemik yüzeyinin şekli ve dolayısıyla eklem başının ve soketin şekli, eklemde mümkün olan hareket aralığını belirler.
Omuz gibi bilyeli mafsallarda, bilye şeklindeki mafsal kafası yuvasında her yöne hareket edebilir. Ayak bileği eklemi gibi menteşe eklemlerinde, yuvadaki eklem başı yalnızca belirli bir eksen etrafında hareket edebilir. Kanal benzeri tavadaki silindirik kafa sadece belirli bir yönde hareket ettirilebildiğinden, bağlantı, buna göre doğal tasarımı ile engellenir. Eyer bağlantıları, daha fazla hareket aralığı sağlayan ve eklem başlığının birbirine dik iki yönde hareket etmesini sağlayan başparmak eyer eklemini içerir.
Pivot mafsallarda mafsal başı yalnızca yuvasında dönebilir. Eklem başının işlev görmesi için farklı hareketleri vardır. Eklem soketiyle birlikte eklem başı, serbest kemik uçlarını birleştirir ve bu bağlantıda aşağı yukarı esnek bir şekilde hareket eder. Bu nedenle eklem başı, kaslar veya kasların innervasyonu gibi motor beceriler ve hareketlilik açısından ilgili görevleri yerine getirir. Eklem yuvasına sahip birimi sayesinde, örneğin ekstansiyon, fleksiyon, yaklaşma hareketleri, yayılma hareketleri ve uzuvların dış veya iç rotasyonları mümkündür.
Hastalıklar
Eklemler, pasif veya aktif şiddetten kaynaklanan çeşitli yaralanmalardan etkilenebilir. Bazı durumlarda eklem başı eklem yuvasıyla teması kaybeder. Eklemlerin başı ilgili yuvada hareket etmiyor, ancak dışarı doğru kayıyorsa, sözde bir çıkıktan söz ediyoruz.
Çoğu durumda, çıkık, yırtılmış bir eklem kapsülünün veya yırtık bir bağın sonucudur. Böyle bir çatlaktan sonra, eklem yüzeyleri artık yeterince stabilize olmaz ve birbirinden kaymaz. Eksik bir çıkık, subluksasyon olarak adlandırılır. Ek olarak, tıp, doğrudan ve dolaylı dislokasyonu ayırt eder. Doğrudan bir dislokasyon, bir dış kuvvet doğrudan bir eklem üzerine etki ettiğinde her zaman meydana gelir, böylece eklem başının eklem yuvasından çıktığı bir bağ veya kapsül yırtılmasına neden olur.
Dolaylı dislokasyon türü, eklemin fizyolojik motor inhibisyonunun zorla üstesinden gelindiğinde ortaya çıkar. Uzun bir kemik bir kaldıraç kolu görevi görür ve kafayı yuvadan çıkarır. Sorunlara neden olan sadece yuvanın dışındaki bir eklem başı değildir. Eklem başındaki deformasyonlar, örneğin edinilmiş veya doğuştan gelen hastalıklar bağlamında da patolojik değere sahip olabilir. Böyle bir hastalık Legg-Calvé-Perthes hastalığıdır.
Nadir görülen hastalıkta femur başı vücudun bir veya iki tarafında nekrotik hale gelir. Osteogenez süreçleri, kemik oluşturarak ölü kemik dokusunu telafi etmeye çalışır. Bununla birlikte, yeni yapılan femur başı çoğunlukla deforme olur ve bu nedenle çoğu zaman artık ilişkili yuvaya sığmaz. Artroz deformansları veya eklemdeki iltihaplanma gibi hastalıklar eklem başının deformasyonuna neden olabilir.
.jpg)
