Çocuğun anne karnında büyüdüğü embriyojenez sırasında beynin düzenleri de oluşur ve farklılaşır. Bu Beyin gelişimi nutuk. Bu doğumdan sonra da devam eder. Beyin gelişiminde bozukluklar meydana gelirse, bu ciddi sorunlara yol açabilir.
Beyin gelişimi nedir?
Beynin gelişimi kabaca embriyonik ve doğum sonrası beyin gelişimi olarak ikiye ayrılabilir. Embriyonik dönemde sinir sisteminin doku yapıları hücre farklılaşması ve uzmanlaşma süreçleri ile gelişir. Yenidoğanlar, beyin ve sinir sistemini oluşturan dokular geliştirmişlerdir.
Beyin gelişimi doğumdan sonra da devam eder. Beyindeki 100 milyar nöronla, yeni doğan bebekler ihtiyaç duydukları nöronların çoğuna zaten sahipler. Öyle bile olsa, bir bebeğin beyni bir yetişkininkinin yalnızca dörtte biri kadardır. Doğum sonrası beyinde belirli sinir liflerinin kalınlaşma süreçleri gerçekleşir. Ayrıca bağlantılar yapılır.
Beyin, ergenliğe kadar bu tür yapılandırıcı gelişmelerden geçer. Bundan sonra bile beyin statik bir organ değil, nöronal plastisite çerçevesinde gelişmeye devam ediyor. Sinapslar, birey tarafından nasıl kullanıldığına bağlı olarak değişir. Bağlantılar tekrar koptu. Yeni bağlantılar kurulur. Bu tür süreçler, tüm öğrenme süreçlerinde önemli olgulardır.Oyunlar ve çeşitli deneyimler bu nedenle beyindeki çeşitli bağlantıları teşvik eder.
Beyin, en karmaşık insan organıdır ve filogenetik olarak basit ön aşamalardan evrimleşmiştir. Ontogenetik olarak bakıldığında beyin, insan yaşamı boyunca, rahimdeki gelişimle başlayan ve ölüme kadar devam eden değişikliklere kalıcı olarak maruz kalır.
İşlev ve görev
Beyin ve sinir sisteminin gelişimi gebeliğin üçüncü haftasında başlar. Gelişimin sonraki beş haftasında, beyin ve omurilik, nörülasyon sırasında sinirsel yapılar olarak tamamen yaratılır. Takip eden zamanda, hücre bölünmesi, bazıları doğumdan önce yeniden parçalanan çok sayıda sinir hücresi oluşturur. İlk bilgi, embriyonik beyne hala anne karnındayken, örneğin ebeveynlerin dili veya müzik yoluyla ulaşır.
Beyinde doğumda yaklaşık 100 milyar nöron vardır. Bununla birlikte, bireysel sinir hücreleri arasındaki ilk bağlantılar yapıldığından ve birçok sinir lifi kalınlaştığından, bebeklik döneminde beyin ağırlık ve boyut olarak önemli ölçüde artar. Kalınlıktaki büyüme, sinir liflerinin kılıfına karşılık gelir ve bu da daha yüksek sinyal iletkenliği ile sonuçlanır. Kalınlığın artmasından sonra bebek çevreden gelen uyaranları daha hızlı algılayabilir ve hepsine daha hızlı tepki verebilir.
Bebekler söz konusu olduğunda, omurilikten kaynaklanan refleksler bu bağlamda özellikle önemlidir. Ancak yaklaşık altı ay sonra beyin, bebeğin üst vücudu ve uzuvları kontrol etmesini sağlayan gelişim aşamasına ulaşır. Biraz sonra, beyinde bacakların kontrol merkezleri tamamen gelişir.
Erken çocukluk döneminde beyin gelişimi hızla ilerler. Yaklaşık iki yaşında, omurilikteki, arka beyindeki ve serebellumdaki birçok sinir lifi nihai gücüne ulaşır ve hareketlerin karmaşık koordinasyonu yavaş yavaş mümkün hale gelir. Yürümeye başlayan çocuk artık yürüyebilir, koşabilir ve nesneleri alabilir.
Üç yaşından itibaren beyindeki sinaps sayısı artar. Ancak bu çağdan itibaren, her bir sinir hücresini diğer nöronlarla (sinir hücreleri) birbirine bağlayan oldukça karmaşık bir nöron ağı oluşur. Sinaps sayısı, üç ile on yaşları arasındaki bir yetişkinin sayısını iki katına çıkarır. Ergenlik döneminde, pek kullanılmayan bağlantılar geriledikçe sinapslar tekrar azalır. Ergenlik çağından sonra, toplam sinaps sayısında neredeyse hiç değişiklik olmaz.
Yeni yürümeye başlayan çocukların çok daha fazla sayıda sinaps olması, uyum yetenekleri ve öğrenme yetenekleri için konuşuyor. Hangi sentezlerin devam ettiği, öğrenilen becerilere bağlıdır. Çocuğun şimdiye kadar yaşadıkları, öğrendikleri ve öğrendiklerinin beyin yapıları üzerinde etkisi vardır.
Hafızanın gelişimi aynı zamanda beyin gelişiminin bir parçasıdır. Örneğin uzun süreli hafıza yalnızca altı yaşından itibaren gelişir. Bu yaşta ön serebral kortekste mantıksal düşünme, aritmetik ve sosyal olarak uygun davranış becerileri gelişir.
On yaşından itibaren beyin gelişimi, o noktaya kadar geliştirilen beceriler ve hafıza performansı açısından bir optimizasyona karşılık gelir. Beyin ölünceye kadar yeniden yapılandırabilir ve belli bir ölçüde öğrenebilir. Beyin esnek ve yaşlılığa uyum sağlayan bir organdır.
Hastalıklar ve rahatsızlıklar
Embriyonik beyin gelişimi, beyin gelişiminin temelidir. Organın nöral yapılarının dış etkilere duyarlı olduğu tam da bu süre zarfında. Bu nedenle embriyonik beyin, hamilelik boyunca alkol tüketimi, nikotin, radyasyon veya besin eksikliği gibi toksik etkilere son derece duyarlı bir şekilde tepki verir. Bazı maternal hastalıklar da fetal beyne zarar verebilir. Buna göre birçok embriyopati vardır. Tıpta, örneğin alkol embriyopati, hamilelik sırasında alkol tüketimi sonucu oluşan malformasyonları tanımlar. Çoğu durumda beyin de etkilenir çünkü bazen zehirlere karşı en hassas olanıdır.
Genetik faktörler ayrıca embriyonik beyin gelişimi üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir. Pek çok genetik mutasyonla beyin de etkilenir ve bu da örneğin zihinsel engellere yol açabilir.
Gelişim süreçleri doğumdan sonra bile beyinde gerçekleşmeye devam ettiğinden, yürümeye başlayan çocuğa yanlış muamelenin çok geniş kapsamlı sonuçları olabilir. Örneğin, yeni yürümeye başlayan çocuklar meraklarını ortaya koymak için yeterli fırsata sahip olmadıklarında, beyinlerinde daha az sinaps oluştuğu kanıtlanmıştır.
Zamanın belirli bir noktasında, hücre gelişimi açısından beyin gelişimi nihayet tamamlanmıştır. Beynin sinir hücreleri, tüm vücut hücreleri arasında en yüksek uzmanlığa sahiptir. Bu nedenle, beynin yalnızca sınırlı ölçüde yenilenebildiği düşünülmektedir. Beyindeki sinir hücreleri travma, iltihaplanma, enfeksiyonlar veya nörolojik hastalıklar ve dejenerasyonlar sonucunda hasar görürse, genellikle bu hücrelerde kalıcı bir kusur vardır.
Ancak beyin esnek bir organ olduğu için, sağlam bölgeler genellikle hasarlı bölgelerin görevlerini üstlenebilir. Bu bağlantı, örneğin yürümeyi ve tekrar konuşmayı öğrenen inme hastalarında görülebilir.
.jpg)
