kaçırma

kaçırma adduksiyonun tersidir ve uzuvların veya el ve ayak eklemlerinin yana doğru yayılması anlamına gelir. Yürüten kaslara kaçıranlar denir ve vücudun parçasına bağlı olarak, tek bir kaçırma işlemine birkaç kaçıran dahil olabilir. Kaçırma problemleri kaslı veya sinirsel nitelikte olabilir.

Kaçırma nedir?

Kaçırma sırasında vücudun bir kısmı vücudun yan tarafına hareket ettirilir. Vücudun ortasından veya ekstremitelerde ilgili ekstremitenin uzunlamasına ekseninden ayrı olarak yayılır. Kaçırma hareketinin liderlik seviyesi aynı zamanda ön seviye olarak da adlandırılır.

Kaçırmanın tam tersi, ön düzlemde de gerçekleşen, ancak ters yönde devam eden addüksiyon olarak bilinen şeydir. Adduksiyonda, abdüksiyondan farklı olarak, bir vücut parçası yanal olarak vücudun ortasına veya ekstremitelerin uzunlamasına eksenine getirilir. Bu harekete takma adı da verilir.

İki zıt hareket, farklı kaslar tarafından gerçekleştirilir. Kaçırmak için kullanılan kaslara abdüktör denir. Addüksiyon için olanlar benzer şekilde addüktörler olarak adlandırılır. Her iki kas türü de komutlarını merkezi sinir sisteminden alan periferik motor sinirler tarafından innerve edilir. Addüksiyonda olduğu gibi, kaçırma, istemli motor beceriler bağlamında olduğu kadar istemsiz refleks motor becerileri bağlamında da gerçekleşebilir.

İşlev ve görev

İnsan uzuvlarının hareketliliği mükemmeldir ve kaçırma ve addüksiyon gibi hareket yönlerini içerir. Bacaklara ek olarak, insan ayak parmakları, kollar, eller, ayak parmakları ve baş parmakları bir yayılma hareketi anlamında abdüksiyona sahiptir.

Örneğin el, iki farklı kaçırma türünü bilir: radyal abdüksiyon ve ulnar abdüksiyon. Ulnar abdüksiyonda el veya parmaklar dirsek yönünde hareket eder. Böylece küçük parmak tarafına doğru bükülürler. Karpal eklem, özellikle ekstansör karpi ulnaris kası, fleksör karpi ulnaris kası ve ekstansör digiti minimi kası gibi farklı kaslar kullanılarak hareket ettirilir. Radyal kaçırma, tam tersi harekettir. Parmaklar veya el, elips yönünde değil, parmaklıklar yönünde hareket eder. Böylece baş parmak tarafına doğru bükülürler. El bileği eklemine ek olarak, bu abdüksiyon hareketinde ekstansör karpi radialis longus, abdüktör pollicis longus ve ekstansör pollicis longus, fleksör pollicis longus ve fleksör karpi radialis kasları yer alır.

Buna göre, kaçırmalar karmaşık hareketlerdir ve farklı kasların, tendonların ve eklemlerin ideal bir etkileşiminden kaynaklanır. Kasları kaçıranlar hareketleri başlatmak ve böylece ilgili eklemi hareket ettirmek için kasılır.

Kaçırma, günlük yaşamdaki çeşitli hareketler ve aktiviteler için kritiktir. Örneğin, yürürken, bir bacağın kaçırılması, yana doğru bir adım başlatır. Kol dışarıya doğru kaldırılması gerektiğinde de kaçırma gereklidir. Aynısı parmakların yayılma hareketleri için de geçerlidir.

Kaçırma genellikle aktif olarak gerçekleşir, ancak muayene sırasında pasif olarak da başlatılabilir. Örneğin, hasta onları aktif olarak hareket ettiremese bile doktor belirli uzuvların hareketliliğini kontrol edebilir. Kaçırılma derece cinsinden verilir. Uzuvya bağlı olarak, farklı aralıklar fizyolojik olarak kabul edilir.

İlaçlarınızı burada bulabilirsiniz

Hastalıklar ve rahatsızlıklar

Bir uzuvda kaçırılma artık mümkün değilse, yalnızca sınırlı bir ölçüde veya yalnızca ağrı ile mümkünse, nedeni ya kaslı ya da nöronaldir. Bazen zor kaçırma, osteoartrit gibi esas olarak hareket sırasında ağrıya neden olan eklem hastalıkları ile de ilişkilidir. Eklemlerin veya kasların sertleşmesi, sonuçta kaçırılmayı tamamen önleyebilir. Aynısı yırtık kas lifleri veya yırtık tendonlar için de geçerlidir.

Zor kaçırmanın sinirsel nedenleri çok çeşitlidir. Örneğin, yetersiz beslenme, çeşitli enfeksiyonlar veya zehirlenmelerden kaynaklananlar gibi periferal sinir sisteminin polinöropatileri mümkündür.

Polinöropatilerde, periferik sinir sisteminin sinirleri artık belirli hareketleri başlatacak kadar iletken değildir. Bununla birlikte, sorun merkezi veya motor sinir sisteminde de olabilir. Sözde motor nöronlar beyinde ve omurilikte bulunur. Bunlar, istemli motor beceriler için merkezi geçiş noktasıdır, böylece hasarları çeşitli felç semptomlarına yol açabilir.

Omurilikten geçen ve birincisini ikinci motor nörona bağlayan efferent piramidal yollar, motor nöronlarla doğrudan temas halindedir. Piramidal yollar hasar görürse, merkezi sinir sisteminden gelen hareket uyarıları artık ikinci motor nörona ulaşmaz ve kontrol merkezinden iskelet kaslarına aktarılamaz. Sonuç olarak, kaçırma tamamen ortadan kalkabilir.

Santral motor nöronların veya piramidal sistemin lezyonları, çeşitli nörolojik hastalıkların bir parçası olarak gelişebilir. Multipl skleroz gibi iltihaplı hastalıklara ek olarak, felç, hipoksi veya ALS gibi dejeneratif hastalıklar da motor problemlere ve dolayısıyla abdüksiyona neden olabilir.

Vücudun belirli bir bölümünün kaçırılması sınırlıysa, doktor motor açığı kontrol edecek ve kaçırmanın kalan aralığını gösterecektir. Tedavi süresince tedavinin başarısını veya semptomlarda herhangi bir kötüleşme olup olmadığını değerlendirmek için bu süreç düzenli olarak tekrarlanır.